‘David!Lily! Waar zijn jullie?’
Blake loopt door het huis en probeert zichzelf rustig te houden. Hij is nog nooit op vakantie gegaan en vooral niet met iemand waarvan hij houdt.
‘We zitten in de keuken!’
Snel loopt hij naar de keuken en vind zijn oom en tante druk in gesprek over iets.
‘Nee Lily, dat kunnen we nu niet doen. Wat als het toch fout gaat?’
‘Gebeurt niet, ik denk dat we het niet te lang moeten uitstellen.’
Wanneer Lily hem ziet staan bij de deuropening stopt het gesprek abrupt en ze glimlacht nerveus.
‘Wat is er lieverd? Je zocht ons?’
‘Ja, wat waren jullie aan het bespreken?’ vraagt hij achterdochtig.
‘Niks jongen, we waren wat plannen aan het bespreken. Niks bijzonders. Maar vertel wat is er?’ zegt David snel.
‘Helena heeft me uitgenodigd om een weekje samen met haar op vakantie te gaan. Niet ver weg hoor. Maar ze wilt me kennis laten maken met haar grootouders en een paar dagen wat leuks gaan doen.’
‘Blake lieverd, denk je dat dat wel zo handig is?’ vraagt Lily voorzichtig.
‘Ik vind van wel, zo leren we elkaar meer kennen en ik geef echt om haar.’
‘Dan kunnen we wel gelijk naar vrienden toe,’ zegt David nadenkend.
Lily zucht en loopt naar de woonkamer en komt na een paar minuten terug met een doosje. Voorzichtig en met tegenzin geeft ze het aan Blake.
‘Neem dat dit mee, dit helpt je tegen van alles.’
Hij opent het kleine houten doosje en ziet erin een klein flesje liggen met donker vloeistof erin.
‘Wat is dit?’
Hij kijkt zijn oom en tante een voor een aan en wacht op antwoord.
Met moeite begint David te praten ‘Dit brouwsel is heel lang geleden gemaakt, voor jou tijd door vrienden van ons. Het zorgt ervoor dat je geen honger krijgt, en dat je geen last krijgt van de dingen die je nu tegen houden zoals de zon en water. En andere “mensen” zullen je niet opmerken.’
Verbaasd kijkt Blake naar het flesje.
‘Waarom wist ik hier niks van af? En waarom nemen we het gewoon niet altijd in?’
‘Omdat je na een langere tijd veranderd. Je bent dan jezelf niet meer en je zal iedereen om je heen pijn gaan doen. Met woorden en daden,’ fluistert Lily met tranen in haar ogen.
‘Hoe bedoel je? Wat is er tante?’ vraagt hij terwijl hij naar haar toe loopt om haar te troosten.
‘Degene die dat spul gemaakt hadden dachten dat ze een remedie hadden gevonden en begonnen het iedere week te drinken. Maar na een paar maanden begonnen ze door te draaien. Ze hebben beide hun familie vermoord voordat ze bij zinnen kwamen en door verdriet hebben ze er een einde aan gemaakt,’ verteld David.
Vol afschuw kijkt Blake naar het doosje die voor hem op de keukentafel staat.
‘En jullie willen mij dit laten drinken? Straks doe ik Helena of jullie pijn!’
‘Een keer gebruiken kan maar het heeft een bijwerking en daarom vertellen we dit nu allemaal. Als je het opdrinkt en de week is voorbij dan zal je hongeriger zijn dan normaal en je zal moeite hebben jezelf tegen te houden.’
Angstig kijkt Blake naar zijn oom en tante en neemt dan een besluit.
‘Dan neem ik het in wanneer ik daar ben, dan heb ik meer tijd om me tegen te houden. Ik zorg dat ik dan weer hier ben voor het einde van de week.’
David knikt en Lily loopt richting de woonkamer om hun alleen te laten. Blake gaat tegenover hem zitten en denkt na over wat ze allemaal hebben verteld.
‘Wie waren het die dit hebben ontdekt?’
‘Rose en Steven, familie van ons. Jou opa en oma.’
Verschrikt kijkt hij op en weet niet meer wat hij moet zeggen.
‘Wij hebben geluk gehad, wij waren weg samen met jou, en toen we terug kwamen zagen we de lichamen door het huis heen liggen,’ huilt David.
‘Er is niet veel meer over van het brouwsel maar wat we hebben zit achter slot en grendel. We weten niet hoe het gemaakt moet worden en dat maakt ons niks uit.’
Blake huivert bij het idee van al die lichamen door het huis heen, hij kon ze voor zich halen alsof hij erbij was. Overal bloed en lichaamsdelen en te midden van dit alles twee lichamen in de woonkamer van zijn grootouders die elkaar vasthouden alsof ze bang zijn hunzelf te verliezen.
David staat op en knuffelt hem voordat hij ook naar de woonkamer gaat om Lily te troosten. Blake blijft achter met het brouwsel die zijn familie heeft afgepakt en met zijn vragen en angsten.
JE LEEST
Kind van de nacht
VampirosHoi, mijn naam is Helena. Ik ben een kind van de nacht, al bijna 120 jaar. Ik ben niet altijd zo geweest, het gebeurde toen ik 17 jaar was. En dit is mijn verhaal