Logeren

721 23 1
                                    

De weken na het gesprek met Blake en zijn familie is Helena iedere middag in de week bij Sheya. Ze probeert te zorgen dat ze haar begint te vertrouwen om alles te vertellen. Maar ze verteld niks meer over haarzelf. Maar na drie weken het proberen komt Helena vermoeid in de avond bij Blake thuis. Op het moment dat ze haar jas ophangt pakt hij haar vast en slaat zijn armen om haar heen. Gelijk voelt ze haar frustraties en vermoeidheid wegsmelten.

‘Liefste, gaat het wel?’ vraagt hij bezorgd.

‘ja, eindelijk gaat het weer.’

‘Kom, ik heb je moeder gebeld en als je wilt mag je hier blijven slapen,’ zegt hij verlegen terwijl hij haar naar de woonkamer brengt. Helena kijkt hem verbaasd aan en weet even niet meer wat ze moet zeggen en laat zich meenemen.

‘Ga zitten liefste, ik maak je favoriete thee en we kunnen als je wilt een film kijken.’

Ze knikt en gaat zitten. Snel loopt hij naar de keuken en komt na een paar minuten weer bij haar met een thermoskan vol hete thee en twee grote mokken. Hij gaat naast haar zitten en trekt haar naar hem toe. Ze gaat tegen hem aan liggen op de bank en kijkt tevreden naar een film die hij heeft uitgekozen.

‘Wil je wel blijven vannacht? Of wil je naar huis?’

Ze kijkt hem aan en zucht tevreden ‘Ik blijf heel graag bij je slapen, vinden Lily en David het wel goed?’

Blake lacht hard en kijkt haar vol liefde aan.

‘Ze hebben het voorgesteld, ze vinden je echt hartstikke aardig en zien je graag vaker.’

Ze draait zich snel om en zoent hem vlug. Hij pakt haar stevig vast en beantwoord haar zoen wild. Ze voelt zijn haar lichaam verkennen en hij tilt langzaam haar blouse omhoog en streelt haar huid. Zachtjes kreunt ze tegen zijn lippen en steekt haar vingers in zijn haar. Zachtjes bijt hij in haar lip en gaat daarna met mijn tong over het plekje. Na het bijten voelt Helena dat hij zich tegen moet houden en ze stopt met zoenen. Zacht hijgend kijkt ze hem aan en gaat met een vinger over zijn lippen. Hij sluit zijn ogen en rilt van genot. Snel buigt ze naar voren en bijt in zijn onderlip terwijl ze stiekem naar hem kijkt. Verschrikt opent hij zijn ogen en staart haar aan. Op het moment dat ze los laat hoort ze een geluid uit z’n keel komen dat op een kreun en een grom lijkt en een seconde later steekt hij zijn vingers in haar haar en duwt haar mond ruw tegen de zijne. Ze voelt zijn tong wild haar mond verkennen en genietend laat ze hem toe. Met zijn vrije hand streelt hij haar huid en haalt soms zacht zijn nagels eroverheen. Ze begint steeds harder te kreunen en te bewegen door zijn aanraking en begint zijn huid ook te verkennen. Ze tilt haar lichaam even wat van de zijn en knoopt zijn shirt open om met haar vingers over zijn huid te glijden. Na een lange tijd elkaar zo verkennen stoppen ze met zoenen en kijken elkaar wild aan.

‘Ik… Ik.. kan niet verder,’ hijgt ze zachtjes terwijl ze hem blozend aankijkt.

‘Hoeft ook niet, ik wil je alleen de hele nacht bij me voelen.’

Blozend gaat ze weer tegen hem aan liggen, zijn blote buik tegen dat van haarzelf.

‘Het voelt zo goed, jou tegen me aan voelen,’ fluistert ze tegen zijn borstkas.

‘Ik ben zo gek op je mijn liefste, ik zal je geen pijn meer doen, nooit meer!’ en hij slaat zijn armen om haar heen om haar te beschermen. Veilig in zijn armen kijken ze nog naar het einde van de film en dan slaat de klok twee uur s’nachts.

‘Kom liefste, jij moet gaan slapen.’

Langzaam staan ze hand in hand op en lopen ze naar boven toe. Verlegen laat ze zich leiden tot aan de deur van zijn kamer. Snel staat ze stil en kijkt naar de vloer.

‘Wat is er Helena?’ vraagt hij twijfelend.

‘Niks, ik ben alleen nog nooit op je kamer geweest en ik heb nog nooit bij een jongen geslapen. Moet ik niet in een logeerkamer slapen?’

Hij loopt langzaam naar haar toe en pakt haar kin vast zodat ze naar hem kijkt.

‘Ik zal niks doen wat jij niet wil dat beloof ik. En wij hebben geen logeerkamer maar ik heb wel een groot bed.’

Met een knipoog pakt hij haar hand weer vast en voor het eerst staat ze in zijn kamer. Nieuwsgierig kijkt ze rond. De kamer is een rommeltje maar dat stoort haar niet. Ze loopt rustig door de kamer en stopt voor het raam en ziet in de verte haar eigen huis en glimlacht, daarna loopt ze rustig door de rest van de kamer. De ruimte is erg groot, Blake heeft bijna de hele zolder voor zichzelf. Ze ziet in de linker hoek een schildersezel staan met een bedekt doek en overal erom heen boeken en kwasten. Ze draait zich om en ziet hem naar haar kijken vanaf zijn bed.

‘En is mijn kamer goed gekeurd?’

‘Ik vind het hier heerlijk,’ antwoord ze lachend. Snel loopt ze naar zijn bed en gaat op de rand zitten.

‘Blake, ik wil niet zeuren.. maar heb jij een pyjama voor me?’

‘Je zeurt nooit en hier heb je mijn favoriete shirt.’

Hij pakt een net opgevouwen shirt naast zijn bed vandaan en geeft het aan haar. Het shirt voelt heerlijk zacht aan in haar handen en ze ziet een vage afbeelding van een engel erop staan. Hij lacht en sluit zijn ogen.

‘Kleed je hier maar om, ik kijk niet ,’ zegt hij terwijl hij stiekem gluurt.

Lachend prikt ze hem in z’n zij en loopt naar de schildersezel en zorgt dat het doek erop haar helemaal uit zicht houdt. Vlug kleed ze zich om en hoort tegelijkertijd hem een beetje lacherig mopperen dat hij echt niet zou kijken. Blozend stapt ze achter de ezel vandaan in alleen zijn shirt die gelukkig bijna tot haar knieën valt en huppelt naar het bed waar ze gelijk onder de dekens duikt. Blake trekt snel zijn kleding uit en trekt alleen een pyjama broek aan en gaat naast haar liggen onder de dekens.

‘Kom sluit je ogen liefste, je hebt je slaap nodig,’ fluistert hij tegen haar haar wanneer hij haar knuffelt.

Tevreden en blij sluit ze haar ogen en al snel valt ze in een diepe slaap terwijl Blake met haar haar speelt.

Kind van de nachtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu