Kind van de nacht

te laat

Helena kijkt verbaasd naar haar buik, ze ziet langzaam haar shirt nat worden van het bloed, Sheya heeft twee steekwonden gemaakt aan de linkerkant van haar navel. Eerst voelt ze geen pijn, maar wanneer Sheya het mes uit de tweede wond haalt begint haar buik witheet te branden en valt ze in elkaar op de grond. Sheya staat naast haar en kijkt van haar naar het mes en voorzichtig lacht ze. ‘Eindelijk… Eindelijk heb ik je! Eindelijk is het zover en ben ik van je af,’

Sheya draait zich naar Blake om en lacht naar hem maar voelt een steek in haar hart als ze ziet dat hij haar aan kijkt vol walging en haat terwijl hij snel naast Helena knielt en pogingen doet om het bloeden te stoppen.

‘Ben je niet blij Blakey? Nu ben je eindelijk van haar af!’ zegt ze enthousiast. Dreigend staat Blake snel op en kijkt haar aan.

‘Ik haat je Sheya, nu heb je mijn hart nog verder vernielt en hiervoor zal je boeten,’ fluistert hij.

Vol onbegrip laat Sheya het mes vallen en probeert hem te omhelzen.

‘Ik heb het voor jou en mij gedaan, nu zijn we eindelijk weer samen!’

Op de grond hoort ze Helena huilen en pijnlijke geluiden maken, ze kijkt haar woedend aan.

‘Dit is jou schuld, door jou ben ik hem kwijt! Als ik hem niet mag hebben mag jij hem ook niet hebben,’

Langzaam bukt ze en probeert het mes weer te pakken, maar voordat ze hem vast heeft word ze van achteren door Dro vast gepakt.

‘Sheya stop! Dit is fout! Helena heeft hulp nodig. Dit was niet het plan,’ zegt hij tegen haar.

Krijsend probeert ze zich los te trekken en kijkt vragend naar Blake. Hij zit weer naast Helena en fluistert positieve woordjes tegen haar terwijl hij weer probeert het bloed te stoppen met zijn eigen shirt die hij snel uitgedaan heeft..

‘Bl...bl..a..k.k..e.,’ stottert Helena terwijl ze haar hand op de zijne legt..

‘Nee niet praten, ik heb bijna het bloed gestopt,’ antwoord hij wanhopig terwijl zijn shirt doordrenkt raakt met haar bloed.

Hij merkt nu zelf ook zijn bloedlust die steeds heviger word maar probeert het angstig te onderdrukken. De dorst naar bloed word steeds sterker en het zien van al het bloed is te moeilijk te negeren.

‘Nee! Blijf van haar af! Je bent van mij en zij is niks meer!’gilt Sheya achter hem vanuit Dro’s armen.

Helena’s hand valt slap op de grond en als Blake naar haar kijkt ziet hij dat ze bleek is en haar ogen gesloten zijn. Verloren van verdriet laat hij het shirt los en met een grom staat hij op, met het mes in zijn hand en stapt snel naar Sheya toe. Voordat Dro het mes ziet en hem tegen kan houden zet Blake het mes tegen haar keel en kijkt haar in de ogen aan.

‘Je bent niks, je hebt nooit om wat dan ook gegeven. Je had nu de kans om weg te lopen maar nu ben je van mij!’ gromt hij woedend.

Voorzichtig probeert ze adem te halen maar bij iedere beweging voelt ze het mes in haar huid snijden. Dro probeert tegen Blake te praten zodat hij het mes weg haalt maar Blake hoort zijn woorden niet meer.  Blake blijft in haar ogen kijken en ziet niks waardoor hij alleen maar meer woede voelt voor haar en de omstandigheden.

Na een paar momenten horen ze Helena pijnlijk en gorgelend adem halen, angstig haalt Blake het mes van Sheya’s nek en draait zich om naar zijn vriendin. Snel haalt Sheya diep adem en probeert weer los te komen uit de greep van Dro, maar hij laat haar niet los tot haar ergernis.

Blake schrikt als Helena haar ogen opent en hem recht aan kijkt, haar ogen zijn levenloos en leeg. Hij ziet niks meer wat er eerst nog aanwezig was. Vliegensvlug staat hij op en draait zich naar Sheya en haalt het mes heen en weer zonder twijfel, Sheya kijkt hem geschrokt aan en een seconde later verschijnt er een dunne rode streep over haar nek. Dro laat haar snel los en ze zet haar handen op haar nek om het bloed tegen te houden maar wat ze ook probeert ze voelt haar leven voor het eerst echt tussen haar vingers door glijden.