AFACAN & GÜZEL BAKICI

27. Bölüm "Sen istemiyorsun yani?"

"Onun ne kadar korktuğunu göremiyor musun? Gözünün önünde bir insan arabanın üzerinden uçtu. Kanlar içinde beni gördü. Şok geçiriyor. Bunu anlayamıyor musun?" MinJi derin nefes alarak acısını gidermeye çalışırken Jong daha fazla dayanamayarak hızla yatağa yaklaşıp Daeso'nun kolunu yavaş bir şekilde genç kızın karnından çekmişti. MinJi somurtarak ona bakarken Jong ona bakmamaya dikkat ediyordu. Bu şekilde yatarken bile oldukça çekici görünen genç kızın her sözünü onaylamak zorunda kaldığı için kendisine kızıp duruyordu. 'Ben bu kadar zayıf bir adam değilim. Söz konusu bu kız olunca neden zayıf davranıyorum?' diye içinden söylenirken MinJi onun yüz ifadesini incelemeye başlamıştı. öfkesini bastırmaya çalıştığı dişlerini sıkışından belli oluyordu. MinJi bir anlık isteğine gem vuramayarak sağlam elini kaldırarak genç adamın yüzünü avuçlamıştı. Jong şok olmuş bir şekilde ona bakarken MinJi ne yaptığını anlamış ama hemen elini geri çekmek yerine normal bir şey yapıyormuş gibi davranmıştı.

"Bunu yapma, dinlenmen gerek. Lütfen!" Jong yutkunarak genç kıza bakmıştı. Yanağında ki elin sıcaklığını hissetmek onda şok etkisi yaratmıştı. Gözleri bir an MinJi'nin gözlerine takılı kalmıştı. Genç kız birkaç saniye sonra hemen bakışlarını çekerken elini de yanağından çekmişti. "Beni düşünmeni istemiyorum. Ben alışkınım. O kadar ciddi yaralanmadım. Lütfen şimdi git ve biraz dinlen. Daeso'nun yanımda olması beni mutlu ediyor. Bilmiyorum ama belki de onda kendi çocukluğumu görüyorum!" diyerek Jong'un cevap vermesine izin vermeden gözlerini kapatmıştı. Bu hareket konuşmanın bittiğini gösteriyordu. Genç adam ona biraz daha yaklaşarak elini saçında gezdirdi. "İstediğin bir şey var mı? Sana dondurma alayım mı?" MinJi onun sorusu karşısında şaşkın bir şekilde gözlerini açmıştı. "Ne?" MinJi'nin şaşkın yüz ifadesine gülümseyen Jong "Benim uykum yok, canım dondurma çekti san ada alayım mı?" diye tekrarladı. MinJi'nin gözleri küçük bir çocuk gibi parlamıştı. 

"Buna izin var mı?"

Jong gülümsemesini yüzünde daha da yayarak "Sen hiç büyümeyeceksin değil mi? Çikolatalı pasta için her şeyi yaparsın... Ama dondurma için daha fazlasını!" MinJi'nin şaşkınlığı daha da artmıştı. "Sen bunu nereden biliyorsun?" Jong ona cevap vermeden kapıya doğru ilerlemişti. MinJi ona şaşkın bir şekilde bakmaya devam ederken genç adam gülümseyerek odadan çıkmıştı. Daeso biraz homurdanınca MinJi bakışlarının yönünü küçük çocuğa çevirdi. "Sana ne verdiler böyle? Neden hala uyanmadın?" Daeso tekrar homurdanarak başını diğer tarafa çevirmişti. MinJi sıkıntıdan patlamak üzereydi. Elini uzatarak yatağın yanında ki komodinin üzerinden kumandayı altı ve televizyonu açtı. O sırada Running Man programı veriliyordu. MinJi ilgi ile ilk kez izlediği programa bakmaya başlamıştı. Oldukça komik bir programdı. Özellikle sunuculardan biri en beğendiği oyunculardan Song Ji hyo olması genç kızı daha da heyecanlandırmıştı. O kadını her zaman beğenmişti.

Birkaç dakika sonra Jong geri döndüğünde MinJi'nin kahkaha sesini duyunca şaşırmıştı. "Bu kız hiç akıllanmayacak. Saat geç olmasına rağmen neye gülüyor bu kadar?" diye söylenerek odaya girdiğinde televizyona bakarak kahkaha ile gülen Minji'ye bakakalmıştı. Onun odaya girdiğini gören genç kız kıkırdayarak "Bu program çok komikmiş!" dedi. Genç adam onun yaralı bir şekilde bile bu kadar neşeli olması karşısında şaşırmıştı,

"Sen ne yapıyorsun böyle? Dinlenmen gerekirdi." Minji tekrar gülerek "Bu kadına bayılıyorum. Sence de güzel değil mi?" diye sordu. Jong'un sözlerini dinlemiyordu. Elindeki poşeti ona doğru sallayarak "Televizyon mu yoksa dondurma mı?" dedi. Minji gözleri parlayarak doğrulmaya çalışmıştı. Jong hızla yanına gelerek "Sakin ol biraz. Sen nasıl doktorsun, çok kıpırdamaman gerektiğini bilmiyor musun?"