Hikaye yazmaya başladığım ilk yıllarda (12 Ocak 2013) yazılmıştır. Bu yüzden hata varsa şimdiden affola. Okurken amatör bir şekilde yazıldığını aklınızda tutarak yıkıcı değil yapıcı yorumlar yaparsanız sevinirim. İsimler sizin için zor olacağını dü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daeso ve MinJi eve geldiklerinde ikisi de durgundu. Genç kız ne yapacağını bilmiyordu. Derin bir nefes alarak Daeso'ya bakan MinJi zorla da olsa yüzüne bir gülümseme yerleştirerek "Bugün ne yapmak istersin küçük bey?" diye sordu. Daeso onun keyifsiz olduğunu biliyordu. Ama en azından gülümsemesi için bir şeyler yapabileceğini düşünerek "Bugün sen ne istersen onu yapalım MinJi!" dedi. Küçük çocuğun önerisine gülümseyen MinJi başını evet anlamında sallamıştı. Evin kapısını açarak içeriye giren ikili, önce bir kahvaltı yapmış ve sonrada büyük bahçeye çıkarak top oynamıştı. İkisi de yorulunca bahçede çimenlerin üzerine uzanarak masmavi gökyüzüne dikmişti gözünü.
"Söylesene MinJi... Sence dayım ne yapmayı planlıyor?" MinJi küçük çocuğa bakarak gülümsemeden edememişti. "Hangi konuda?"
"Bu sabah seni öptü... Bir erkek olarak sorumluluğunu alması gerekmez mi?" MinJi şaşkınlıkla Daeso'ya başını çevirmişti. "Sorum...luluk... Ne demek şimdi bu?" dediğinde Daeso çokbilmiş bir havada burnunu havaya kaldırarak "Seni öptü... Ya bebeğin olursa?" MinJi şaşkınlıktan ne diyeceğini bilemişti. Nasıl bir cevap verebilirdi ki? Çocuk doktoru olmasına rağmen bazı konularda oldukça cahil hissediyordu kendisini. "Benim çocuğum olmayacak Daeso... Sence dayın ve benim bir çocuğum olabilir mi?" dediğinde Daeso yerinde doğrularak "O seni öptü ama... Dayım bana nasıl dünyaya geldiğimi açıkladı. Babam annemi öpmüş ve bende doğmuşum!" dedi.
MinJi kahkaha atmamak için kendisini zor tutuyordu. Derin derin soluyarak ciddi bir şekilde ona bakmıştı. "Dayın beni öpmedi Daeso, Onu ben öptüm... Hatırla istersen... Onu öpen bendim. Yani bizim çocuğumuz olmayacak!" dediğinde Daeso yüzünü asarak genç kıza bakmıştı. "Bunda ne fark var?" MinJi başına gelene inanamıyormuş gibi iki eli arasına aldığı yüzünü önce kapatmış sonra küçük çocuğa bakarak "Sen doğdun çünkü baban anneni öpmüş değil mi?" diye sorduğunda Daeso heyecan ile başını sallamıştı. MinJi onun şirinliğine gülümseyerek "Ama dayını öpen ben olduğuma göre benim çocuğum olmayacak!" dedi. Sonra birden aklına gelen bir şey ile dehşete düşmüş gibi... "O zaman dayının bir çocuğu olacak!" dediğinde Daeso şaşkınlıkla gözlerini açmıştı. Dudaklarını kıvırarak gülmek üzere olan MinJi'ye ters bir şekilde bakıp "Sen benimle dalga geçiyorsun. Erkeklerin çocuğu olmaz bir kere... Sen çok safmışsın..!" dedi. MinJi daha fazla dayanamayarak kahkaha ile gülmeye başlamıştı. Onun yüz ifadesi gerçekten de komikti. Sanki dayısının hamileliğini gözünün önüne getirmeye çalışan garip bir ifade takınmıştı. "O zaman sen onun sorumluluğunu almalısın... Ne yani yeğenim annesiz mi büyüsün?" Daeso'nun sözleri ile kahkahası birden kesilen MinJi başını iki yana sallayarak "Bu çocuğun aklından ne geçiyor böyle?" diye düşünmeye başlamıştı.
Yerinden kalkarak pantolonuna yapışan çim parçalarını eli ile temizleyerek küçük çocuğa uzanıp onu da yerinden kaldırım onun şaşkın bakışları arasında onun da üzerine yapışan çimleri temizlemişti. "Bunlara kafa yormamalısın Daeso... Ne dayın ne de ben evlenmek istemiyoruz!" dedi. Daeso yüzünü asarak genç kıza bakarken "Neden?" diye sormadan edememişti. MinJi ona hafif gülümseyerek "Çünkü ikimizde çok farklıyız. Ne o benden ne de ben ondan hoşlanıyorum. Burada sadece senin için duruyorum. Beni anlayabiliyor musun?" Daeso ona üzgün gözleri ile bakarak "Üzgünüm... Ben seni zor durumda bırakmak istemezdim!" dedi. MinJi onun elinden tutarak eve doğru ilerlemeye başlamıştı. İkisi de konuşmuyordu. Çoktan öğlen olmuştu. Bu gün ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Daeso'yu yatağına yatırarak "Bu gün öğle uykusuna ne dersin Daeso... Bu şekilde bende biraz düşünürüm." Daeso önce itiraz edecek gibi olsa da MinJi'nin yüzünü asması ile vazgeçmişti. Zaten bu gün oldukça stresli geçtiği için yorgun hissediyordu. Aklında hala dayısı ile MinJi'nin çocuklarının olacağı fikri dolanıyordu. Çocuk aklı ile inandığı şeyin olacağını düşünüyor, ikisi için hem üzülüyor hem de yeni bir bebek fikri onu heyecanlandırıyordu.
