ONLY YOU

Hoofdstuk 29

POV EMMA

Voor het eerst sinds tijden word ik wakker naast Niall. Mijn hoofd ligt op Niall's borst waardoor ik op moet kijken. Niall slaapt nog waardoor zijn haar nog steeds in de war zit. Ik pak zijn hand vast en kijk er naar. Mijn duim haal ik langzaam over de rug van zijn hand.

'Emma' fluistert Niall zacht. Ik kijk op van zijn hand naar zijn gezicht. Zijn ogen zijn net open en ik kruip verder naar boven. 'Goodmorning handsome' zeg ik zacht en druk een kus tegen zijn lippen. 'Goodmorning beautiful' zegt hij zacht en slaat zijn armen om me heen. 'Niall' vraag ik zacht. Hij kijkt me aan en knikt. 'Wat heb je gedaan toen ik zeg maar weg was' vraag ik. 'Na onze eerste kus nam je de benen waardoor ik niet wist wat ik moest doen. Het regende die dag en ik vond het lastig om je te laten gaan, echt, maar ik durfde niet achter je aan te gaan. Je was weg gerend en ik ben huilend naar binnen gegaan. Ik voelde me een zwakkeling omdat ik mezelf te vroeg aan een meisje had overgegeven. Toen ik werd gebeld door Liam en hoorde dat je was aangereden ben ik met de auto naar het ziekenhuis gereden daar vond ik je met allemaal draadjes in je lichaam. Een uur eerder stonden we in de regen en nu lag je in het ziekenhuis. Ik besefde me dat ik me niet te vroeg aan een meisje had overgegeven. Je lag zo stil en ik kon het niet laten. Ik heb je mijn liefde verklaart met de belofte je nooit meer te laten gaan' zegt hij. Tranen rollen over allebei onze wangen. 'I missed you so much' snikt hij. 'I'm so sorry' snik ik. 'Don't say that' zegt hij zacht. Hij komt boven me hangen en drukt zijn lippen op die van mij. Ik leg mijn handen om zijn nek en geef hem toestemming. Vlinders in mijn buik ontploffen als onze tongen elkaar ontmoeten en snikken verlaten af en toe onze monden. Niall zijn handen gaan onder zijn shirt die ik gister aan heb gedaan. Zijn warme handen rusten op mijn heupen waar zijn duimen cirkels draaien om me rustig te maken. 'I love you more than you will ever know' zeg ik zacht tegen hem. Zijn voorhoofd laat hij tegen dat van mij leunen. 'I will always love you more' zegt hij zacht. Ik sla mijn armen om hem heen. Hij draait ons langzaam om zodat ik bovenop hem kan liggen. Tranen vinden hun weg weer over mijn wangen. Niall slaat zijn armen om me heen en probeert me rustig te maken. 'Calm babygirl' zegt hij zacht. Alles komt er in een keer uit. 'I-Ik kan het alleen niet geloven' snik ik zacht. 'Het doet me pijn om jou te zien huilen' zegt Niall zacht. 'Sorry' zeg ik zacht.

'Ik kan het niet geloven dat Elise overleed, het was zo oneerlijk, ze deed nooit iemand kwaad. Net als mijn vader, hij deed zoveel dingen voor anderen maar hij heeft er een ziekte voor terug gekregen. Mike moet nu leven met mijn moeder en haar nieuwe vriend en ik, ik mag blij zijn met zo'n lieve vriend en vrienden als jullie, ik verdien dat niet' zeg ik zacht en knijp in de dekens. 'Emma Lynn Adams' zegt Niall streng. 'Zeg dat nooit meer, alsjeblieft' zegt hij. Hij zet zijn duim onder mijn kin en draait mijn hoofd naar die van hem. 'Beloof het me' zegt hij. Ik kijk beschaamd naar beneden. 'Ik beloof het' zeg ik zacht. 'Than now' zegt hij. 'Gimme kiss' fluistert hij in mijn oor. Mijn buik tintelt van het geluid zo dicht bij mijn oor. Ik druk een kusje op zijn borst en laat daarna een spoor achter naar zijn nek. Wanneer hij naar adem hapt en kippenvel krijgt zuig ik zacht aan zijn huid en geef hem kusjes over zijn kaak naar zijn wang naar zijn mondhoeken naar zijn lippen. Zijn lippen beantwoorden lustig die van mij als ik om toestemming vraag. Mijn benen verplaats ik zodat aan allebei de kanten 1 been is. Niall zijn handen pakken mijn heupen weer vast. 'HOLYSHIT' gilt een meiden stem. Verschrikt laten we elkaar los en kijken we op. Perrie's hoofd verdwijnt weer en ik knuffel me tegen Niall aan. 'Alles komt goed, ik blijf bij je' zegt Niall en ik knik. 'Ik hou van je' zeg ik en hij glimlacht.

POV NIALL

Perrie verpest ons moment en Emma knuffelt zich tegen me aan. De vlinders in mijn buik gaan rustig weer liggen. 'Alles komt goed, ik blijf bij je' zeg ik en meen het. 'Ik hou van je' zegt Emma en ik glimlach. Ik ben blij met een meisje als Emma. Ze laat zich mezelf zijn en ik ben blij dat zij zichzelf bij me durft te zijn. Ja, het doet pijn om haar te zien huilen, maar het helpt haar en ik wil er voor haar zijn. Daarom hoop ik dat ze altijd bij me blijft. Ook als ik een domme fout maak, of als er iets gebeurd wat we niet aan zien komen. Maar die onzekerheid wil ik zeker krijgen. En ik wil haar laten zien dat ik haar nooit zal verlaten.