ONLY YOU

Hoofdstuk 21

POV NIALL

Emma staat op en gooit de plantenpot omver. Ze begint onregelmatig te ademen en snikken verlaten haar mond. Ze slaat tegen de spiegel aan en haalt haar hand eraan open. Geschrokken sta ik op maar ze duwt me terug. 'Don't' zegt ze boos en ze rent naar beneden. Nog geen 5 seconden later slaat de voordeur dicht en rent ze weg. 'Fuck' roep ik en Harry komt slaapdronken de deur binnen. 'What the hell' mompelt hij als hij binnen kijkt. De bloempot is stuk gevallen en de grond ligt erom heen. De spiegel is helemaal kapot. 'Wat is hier gebeurd' vraagt hij. 'Ik weet nu waarom ze niet meer naar huis wil' mompel ik en Harry kijkt me verbaasd aan. Hij komt naast me zitten en pakt mijn hand vast. 'Vertel het me, alsjeblieft' zegt Harry. 'Daarna gaan we haar zoeken, ik beloof het' zegt hij en ik knik.

Harry kijkt me geschrokken aan. 'Jij hebt net gedroomd wat er in haar leven is gebeurd' vraagt hij en ik knik. 'We moeten haar vinden, voor ze in haar woede nog meer dingen uithaalt' zegt hij en ik knik. Snel trekken we kleren aan en doen ons haar een beetje goed en lopen naar de auto. Natuurlijk is het begonnen met regenen en waait het verschrikkelijk hard. Het is niet voor niets eind oktober. 'Fuck waar kan ze zitten' mompel ik en Harry start de auto. We rijden door het centrum en eromheen maar we zien niemand die op Emma lijkt.

Als we terug naar huis rijden is het al gestopt met regenen en 4 uur. Ik zucht en haal een hand over mijn gezicht. 'Misschien was het wel gewoon te mooi om waar te zijn' zucht ik en staar naar buiten. 'Zeg dat nou niet Niall' zegt Harry. 'Kijk eens wie daar staat' roept hij daarna en ik kijk door de voorruit. Een meisje van ongeveer 1.68 staat in het park. Op de plek waar we elkaar voor het eerst zagen. Ze rilt en haar haar is helemaal nat en hangt als slierten langs haar gezicht. Haar kleren waaien langs haar smalle lichaam. Ik maak me los en gooi de deur open en ren naar haar toe. Ze kijkt op als ze me aan hoort komen. Haar ogen staan vol met pijn. Tranen stromen over haar gezicht en ik voel hoe ik doorweekt word. Als ik weer op de wereld komt begint mijn brein weer te werken. Ik pak haar half bevroren natte hand en we rennen naar de auto. Ik maak de deur open en laat Emma instappen. Daarna stap ik ook snel in en rijden we naar huis.

Thuis aangekomen gaan Emma en ik eerst douchen. Ik neem Harry's douche en Emma die op de logeerkamer.

Als ik weer beneden kom zit Emma weer op de bank met een grote kop thee. Ik pak voor mezelf ook wat te drinken en ga dan op een stoel zitten. 'Sorry' mompelt Emma zachtjes. 'Waarvoor' vraag ik. 'Dat ik zo zwak ben en niet eens normaal kan reageren' zegt ze zacht en kijkt ons aan. 'Het is logisch, het is geen normale situatie' zegt Harry. 'Hoe' vraagt Emma en kijkt me aan. 'Wil je ons jou verhaal vertellen Emma' vraag ik en kijk haar vragend aan. Ze knikt licht en pulkt wat aan het oversized shirt dat ze aan heeft.

'Ik had verkering met een jongen, Thomas en hij was echt heel lief voor me. Hij hielp me echt heel goed in een moeilijke tijd, toen mijn vader en tweeling zus overleed. Hij deed me de tijd vergeten als ik met hem was. Maar het was gewoon te mooi om waar te zijn. Hij sprak met een ander meisje af als we niet samen waren en deed dingen met haar waar ik nog niet aan toe was. Een paar dagen na zijn 19e verjaardag wou ik naar hem toe als verassing, dat deden we wel vaker. Dat andere meisje deed open in een badjas. Toen kwam Thomas naar beneden in alleen een boxer' zegt ze en haar stem word zwakker. 'En toen heb je hem geslagen, ben je naar huis gegaan en hebt 4 dagen alleen maar in bed gelegen' zeg ik en ze kijkt me aan. 'Hoe weet je dat' vraagt ze stotterend. 'Gedroomd, of soort van, i dunno' mompel ik. 'Toen jij aan het douchen was vanmorgen' zegt Harry er achteraan. Ze knikt licht. 'Sorry' zegt ze nog een keer en veegt onder haar ogen. Harry staat op en geeft haar een knuffel. 'Je hebt ons nu, je hoeft niet bang te zijn dat we je verlaten, dat zal niet meer gebeuren' zegt hij en haalt haar tranen weg door zijn duimen onder haar ogen langs te halen. Ze slaat haar ogen neer en kijkt me daarna aan. Ik kijk haar ook aan. Ik weet niet wat ik moet doen. Harry loopt naar de keuken en het blijft stil tussen ons.

'Dus, wat gaan we vanavond doen' vraagt Harry als hij terug komt. 'Wacht' zeg hij en blijft midden in de kamer staan. 'Jullie zaten net precies zo, hebben jullie niets gezegd ofzo' vraagt hij en we knikken. 'Okay, dan gaan we truth or dare doen en gaan we dichter bij elkaar zitten' zegt hij. 'Dan kunnen we elkaar beter leren kennen' roept hij er nog snel achteraan als hij weer terug loopt naar de keuken. 'Zullen we de anderen ook bellen, of wil je dat niet' vraag ik aan Emma die knikt. 'Graag' zegt ze en ik zucht opgelucht. Snel doe ik iedereen een appje en een halfuur later zijn ze er allemaal met wat te eten en drinken.

Onder het spel eten we pizza en drinken we bier of cola. 'Truth or dare aan Niall' zegt Louis grijnzend. Oh god het gaat weer de andere kant op. Verkeerde kant. 'Dare' zucht ik en Louis juicht. 'Okay, loop naar de straat en zing een liedje van Up All Night' zegt hij en ik sta op. 'In je onderbroek' zegt hij en ik zucht. Ik trek mijn shirt en broek uit en daarna mijn sokken en loop naar buiten. De jongens en Emma staan in de deuropening en ik begin met zingen.
'I keep playing it inside my head
All that you said to me
I lie awake just to convince myself
This wasn't just a dream.

Ik loop terug naar binnen en pak Emma's handen en trek haar mee naar buiten. Ze lacht eindelijk en kijkt naar me als ik het liedje af zing.
Ik laat haar een rondje draaien en kan niet verder zingen omdat ik moet lachen. Emma ligt ook helemaal in een deuk wat het nog moeilijker maakt om me te herpakken. 'Ja genoeg kom naar binnen' roept Liam en lachend rennen we naar binnen en kleed ik me weer aan.