ONLY YOU

Hoofdstuk 32

POV EMMA

Niall en ik lopen al een tijdje door Amsterdam. Zo af en toe komen er wat fans langs en Niall neemt gelukkig alle tijd met ze en zet niet alleen een handtekening. Zo af en toe help ik ze met het vertalen, maar Nederlanders kunnen over het algemeen zelf al heel goed Engels. Niall word er blij van en ik word er blij van om Niall blij te zien.

Na een tijdje gaan we in een leuk cafeetje zitten en drinken daar wat. 'Zin om weer op tour te gaan' vraag ik en kijk hem aan. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Ja, heel erg, het is altijd geweldig hoe je dan fans blij kunt maken' zegt hij en ik knik. 'Ik kan mijn keuze niet echt maken' zucht ik eerlijk. 'Tussen beveiliging en visagist' vraagt hij en ik knik. 'Ik weet het ook niet zo goed, maar jij hebt niet zoveel met make-up' zegt hij en neemt een hap van zijn muffin. 'I know daarom, maar als ik kies voor beveiliging, moet ik dan niet op vrije dagen trainen' vraag ik. 'Nee, dat hoeft eigenlijk niet, maar je word wel geinformeerd, en eerlijk gezegd heb je er wel de body voor' zegt Niall grijnzend. 'Shut up' bloos ik en breek een stukje van mijn koek af. 'Ik ben serieus, ik bedoel, je kunt je gezicht mooi bedekken met make-up maar zonder ben je mooier. Daarbij zijn Lou en Lottie er al voor de make-up en als ik dan langsloop kan ik je zien in zo'n pak, lijkt me wel wat' zegt hij en likt zijn lippen. Ik schud lachend mijn hoofd en begin snel over een ander onderwerp om nog meer awkward scenes te voorkomen.

Hand in hand lopen we door het oude dorpje waar ik woonde. Het is nog net als eerst. We lopen door het kleine winkelcentrum met de bakker waar ik werkte en langs een visboer die vriendelijk naar me zwaait. Ik glimlach en zwaai terug en Niall slaat zijn arm om me heen als een jongen me iets langer aankijkt als normale mensen. 'Zin in gratis vis Emma' vraagt Bart, de visboer. 'Gratis vis' vraag ik aan Niall die twijfelend knikt. Samen lopen we naar binnen en na een paar minuten worden er twee grote bakjes kibbeling voor ons neer gezet. De jongen strijkt langs mijn been als hij de servetten laat vallen. Ik sta op en pak mijn bakje op. Bart kijkt me vragend aan. 'We nemen het mee voor onderweg. Heel erg bedankt' zeg ik en hij knikt. 'Leuk je weer te zien' zegt hij en Niall loopt met me mee. 'Wat was er' vraagt hij. 'Sommige jongens weten hun grenzen niet' zeg ik boos. 'Babe, wat deed hij' vraagt Niall. 'Hij streek langs de binnenkant van mijn been toen hij de servetten liet vallen' zucht ik en kijk omhoog om de tranen niet te laten rollen. 'Ik weet dat het geen zin heeft om boos te worden, maar als je wil dat ik terug ga moet je het zeggen' zegt Niall en ik schud mijn hoofd. 'Kan ik iets voor je doen' vraagt Niall. 'Hou me vast, alsjeblieft' vraag ik en hij slaat zijn armen om me heen. 'Dankje' fluister ik zacht en hij kust me lief. 'Niemand verdient iemand als jij' zeg ik zacht. Niall veegt onder mijn ogen om de tranen weg te halen en ik haal mijn neus op. 'Zeg dat niet, iedereen heeft zijn fouten, de een groter als de ander, maar ik heb zo ook zeker. Ik kan moeilijk omgaan met mensen die verdrietig zijn en ben snel jaloers' zegt Niall en ik knik. 'Maar je bent altijd lief en je bent er voor mensen als ze je nodig hebben' zeg ik. 'Als je me naar die jongen toe liet gaan, was ik niet lief gebleven, dan lag hij nu naast de vis bij het ijs in de vitrine' zegt Niall en ik laat een lachje horen. 'Zo wil ik je zien' zegt hij. 'En daarbij, je kende Harry nog maar net en hielp hem met zijn gebroken hart alsof je hem al 3 jaar kent en alles over hem weet' zegt Niall. Ik glimlach en samen lopen we verder. Niall kijkt voor zich uit en ik zie dat hij nadenkt. Zijn wenkbrauwen fronzen zich dan iets en zijn lippen staan iets van elkaar af. 'Ik vind dit fijn' zegt hij uiteindelijk en ik kijk naar onze vingers die gevlochten zijn. 'Ik ook' glimlach ik en we gaan op een bankje zitten bij het water. 'Ik vind het gewoon fijn dat we elkaar alles kunnen vertellen en dat we elkaar beschermen' zeg ik zacht en Niall knikt. 'Ik kan geen leven meer zonder je voorstellen' zegt Niall en ik glimlach en geef hem een kus. 'Ik dacht dat je gek was toen je me niet eens herkende' zegt Niall en ik lach kort. 'Ja ik vond je al op iemand lijken en toen ik op mijn mobiel keek toen dacht ik: OMG' zeg ik en lach bij mijn gedachten. 'Zullen we terug rijden naar het hotel, dan houden we vanavond een film avond' zegt Niall en ik knik. 'Is goed' zeg ik. Samen lopen we terug naar de auto en daarna rijden we naar het hotel.

'Heb je een leuke dag gehad' vraag ik. 'Ja, en ik vond het heel fijn dat je bij me was als ik met fans was. Ze vonden het leuk om ons te ontmoeten' zegt hij glimlachend en een trots gevoel trekt door mijn lichaam. 'Ik ben trots op je Niall' fluister ik en kijk naar buiten.

POV NIALL

'Heb je een leuke dag gehad' vraagt Emma. 'Ja, en ik vond het heel fijn dat je bij me was als ik met fans was. Ze vonden het leuk om ons te ontmoeten' zeg ik glimlachend. 'Ik ben trots op je Niall' fluistert Emma en ze kijkt naar buiten. Een onbekend gevoel trekt door mijn lichaam en ik weet niet wat ik er mee aan moet. Emma maakt dingen in me los die ik nooit heb gevoeld. Dingen die ik bewust en onbewust heb weggedrukt. Nu laat ik ze los en wil ik tijd doorbrengen met het meisje van wie ik hou. En met het meisje waar ik over een paar dagen mee op tour ga..