Hoofdstuk 35

59 7 5
                                    

POV NIALL

Ik ga met de ambulance broeders mee naar de ambulance. 'Gaat het goed komen' vraag ik aan de man. 'Je vriendin is een sterke vrouw, als ze zo blijft vechten als ze nu doet, gaat het zeker goed komen met haar' zegt hij en ik knik. 'Is haar familie al gebeld' vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'Dat kun je dan nu beter doen' zegt hij en ik knik.

'Hey Niall met Mike' zegt Mike blij. Ik slik de brok in mijn keel weg en antwoord hem. 'Hey Mike' zeg ik en meteen hoor ik zijn stemming veranderen. 'Wat is er' vraagt Mike. 'Oh mijn god' zegt hij meteen. 'Is Emma een van de gewonden' vraagt Mike en ik knik. 'Ja' fluister ik zacht en onderdruk een snik. Ik kijk naar Emma die aan de apparaten ligt. 'We komen meteen' zegt hij. 'Is goed' fluister ik. 'Hou jezelf omhoog maat, ze is een sterk meisje' zegt Mike hees van het huilen. 'Jij ook kerel' zeg ik en hang op. Daarna bel ik mijn moeder op die ook verdrietig reageert.

Ik pak Emma's hand vast en wrijf over de rug van haar hand. 'Please word snel wakker' fluister ik.

Als we bij het ziekenhuis aan zijn gekomen rennen dokters af en aan door het ziekenhuis en word de brandcard met Emma naar binnen gereden. Ik ren met ze mee en blijf voor de deur wachten om een scène te voorkomen.

Rustig wacht ik af en het word steeds later. 'Ga naar huis kerel, het word al laat' zegt een dokter. 'Ik wacht op mijn vriendin' zeg ik. 'Je vriendin ligt nog in de kamer en dat gaat ook zeker nog even duren' zegt hij en ik knik maar blijf zitten. De dokter zucht en loopt weer weg. Langzaam vallen mijn ogen dicht. Ik wou dat er iemand bij me was, gewoon om me vast te houden.

De volgende dag word ik wakker en knipper een paar keer om aan het witte licht van het ziekenhuis te wennen. Mijn rug is stijf van het bankje waar ik op zit.

Een uur later komen Louis, Harry, Liam en Zayn naar me toe. 'Hey bro hoe is het met haar' vraagt Louis en ik haal mijn schouders op. 'Je ziet er slecht uit' mompelt Liam. 'Thanks' fluister ik en ik vecht om mijn tranen binnen te houden. 'Laat het gaan, ze is je meisje, daar mag je om huilen' zegt Liam en slaat zijn armen om me heen. Ik druk mijn hoofd in zijn nek en sla mijn armen om hem heen en laat mijn tranen de vrije loop gaan. 'Ze red het wel' zegt Liam en een snik verlaat mijn mond.

'S avonds word ik meegenomen door Harry naar het hotel. Ik wou blijven maar Harry heeft me overgehaald toch mee te komen naar het hotel. Mike en zijn moeder zouden daar ook heen komen maar die verwacht ik pas morgenmiddag op z'n vroegst.

'Morgen avond hebben we een optreden, gaat dat lukken' vraagt Harry en ik knik. 'Ik hoop het' zeg ik. 'Je bent sterk jongen, het gaat goed komen' zegt Harry. Ik neem een douche en kruip daarna in bed. Harry slaapt al maar ik zie de klok elke minuut verder gaan. Om half 2 val ik eindelijk in een onrustige slaap..

-----
Hey lezers!

Ik ga nu elke zaterdag een deel publiceren omdat ik in deze periode erg druk ben met mijn examens. Ook worden de hoofdstukken iets minder lang denk ik.

Kusjes M.

ONLY YOUWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu