POV EMMA
6 weken later-
Met alleen nog krukken loop ik het ziekenhuis binnen. We zijn nu in Argentinië en ik help nu Lou en Lottie met de make-up en kleding. Kleding is meer mijn dingen merk ik nu.
Dokter Angelita neemt mijn krukken van me over. Niall pakt mijn hand vast en samen wankelen we naar haar kamertje. Daar ga ik op de stoel liggen en snijd ze mijn gipsbeen door. Zwarte dikke haren komen tevoorschijn en ik schiet in de lach en doe snel mijn broek weer aan. 'Oké de laatste dingen nog voor je vertrekt' zegt ze en ik kijk haar aan terwijl ik mijn veters strik. 'Neem je krukken gewoon overal mee naar toe, je kunt ze dan gewoon pakken als je ze nodig bent. En voor de rest niet teveel druk op je been zetten de eerste week, en geen rare dingen doen. Ik weet niet of jullie al dingen doen samen, dat kan ook de eerste 2 weken nog niet' zegt ze. Ik knik en geef haar een hand. Niall en ik bedanken haar en lopen/krukken het kamertje uit.
Als we bij de auto aankomen helpt Niall me met instappen en legt de krukken achterin.
Bij het vliegveld aangekomen staat de rest al op ons te wachten. 'Nou nog 2 weken zonder seks Niall' lacht Harry. 'Shut up.' 'Hoe weet je dat' zeggen we tegelijk. 'Ik had m'n been ook gebroken toen ik 15 was en toen was m'n vriendin mee en zeiden ze dat' lacht Harry ik grinnik en pak Niall's hand vast. 'No worries, als ik me goed voel is het goed toch' zeg ik en hij knikt. 'I love you' fluisterd hij en drukt zijn lippen op de mijne. Ik sluit mijn ogen en kus hem terug. Wat hij toch met me doet.. Ongelofelijk.
POV NIALL
Samen lopen we het vliegtuig in. We zoeken onze aangewezen plekken op. Ik laat Emma bij het raam zitten en geef haar een kus. 'Love you' fluister ik. 'Love you more' fluistert ze terug en legt haar hoofd tegen mijn schouder.
Als we gaan stijgen doe ik voorzichtig Emma's gordel om en val daarna naast haar in slaap.
Back in London.
Als we het vliegtuig uitlopen pakken we onze koffers en lopen daarna meteen door naar de auto. Onderweg zetten we snel wat handtekeningen. Als we bij de auto aankomen komt er allemaal paparazzi op ons af. 'Fuck' mompel ik. Emma krukt snel naar de auto. 'Kom op slome' zegt ze en ik lach even. Ik klik de auto open en Emma trekt de deur los. Snel gaat ze zitten en leg ik de krukken op de achterbank.
'Hoe is het met Emma.' 'Is alles oke.' 'Gaan jullie trouwen.' 'Is Emma al zwanger.' 'Hoe gaat het met de rest van de band.' Flitsende camera's en veel mensen staan om de auto. Ik word draaierig en al snel klimt Emma de auto weer uit. Hinkelend duwt ze een paar man weg en komt naast me staan. 'Kom' zegt ze en de mensen gaan voor haar aan de kant. Snel ga ik zitten en hinkt Emma naar de andere kant. Dit is niet als het hoort.. 'Mind your step' bromt ze naar iemand die haar bijna omver loopt. Met haar hand voor haar hoofd hinkt ze verder en stapt daarna naast me in de auto. 'Jemig' zucht ze. 'Gaat het' vragen we tegelijk. 'Ja t gaat' mompelt ze en ik knik en start de motor. Ik geef een keer gas zodat iedereen aan de kant is en rijd daarna het vliegveld af. 'Eindelijk bijna thuis' zeg ik en leg mijn hand op Emma's knie. 'Finally' mompelt ze en legt haar hoofd tegen mijn schouder.
