POV EMMA
Niall. Snel excuseer ik me en loop weg. Als de jongen achter me aankomt en mijn hand vast pakt ruk ik me los en sla hem met mijn vlakke hand. 'Dick' roep ik en ren naar de uitgang waar Niall net heen liep. Als ik buiten ben zie ik hem nergens. Ik zucht en kijk om me heen. Het is al laat, donker en vreselijk koud. 'Ga naar binnen Emma het is koud' zegt een stem achter me. Ik draai me om en zie Niall staan. 'Niall please' mompel ik. 'Ik ben niet boos' zegt hij. Ik kijk hem aan, hij kijkt weg. 'Wel teleurgesteld' zeg ik en loop naar hem toe. 'Ja' zegt hij. 'Ik kon jullie niet vinden, en hij was er ineens' zeg ik zacht. 'Ik geloof je wel, waar is hij' vraagt hij en kijkt me weer aan. 'Binnen, ik heb hem een klap verkocht' zeg ik en haal mijn hand door mijn haar. Niall lacht en kijkt me aan. 'Wat heb je gedaan' vraagt hij lachend. 'Ik heb een klap verkocht toen hij me niet naar buiten liet gaan' zeg ik zacht. Als ik opkijk is Niall dichterbij komen staan. 'Je bent aangeschoten' zeg ik als ik zijn adem ruik. 'Ik ben helder geworden' zegt hij en kijkt me strak in mijn ogen aan. 'I-ik kan dit niet' zeg ik en loop bij hem weg. Hij rent achter me aan. 'Jawel, je kan dit wel' zegt hij en ik kijk hem aan. 'Hoe bedoel je' vraag ik. 'Je hebt niets gedroomt' zegt hij. 'Want alles was waar, alles wat wij hadden was echt. Je vader en je zusje zijn echt overleden en dat spijt me voor je. Je moeder en broer wonen in Nederland. Wij zijn echt Emma' zegt hij. Tranen stromen over mijn wangen. 'Niet huilen' fluistert hij en veegt over mijn wangen. 'Maar hoe' vraag ik. 'Niek is je droom, Thomas is helaas echt gebeurd, maar we gaan samen verder' zegt hij. 'Je hebt 4 weken in coma gelegen door een auto ongeluk' zegt Niall. Niall geeft me zijn jas en hangt die over mijn schouders. 'Alles komt weer goed, ik beloof het' zegt hij. Ik knik zacht en kijk hem aan. 'Ik hou van je' zeg ik zacht. 'Ik hou ook van jou' zegt hij en trekt me in een knuffel. De knuffel die ik zo gemist heb. Als hij loslaat pak ik zacht zijn gezicht vast en pakt hij me vast bij mijn heupen. 'Ik zou je nooit kunnen laten gaan' zegt hij en drukt zijn lippen op die van mij. Voor de tweede keer voel ik me gewichtloos. Alsof ik zweef. Ik kus hem terug en open mijn mond om hem binnen te laten.
Samen lopen we terug. Ik geef Niall's jas weer terug en samen lopen we weer naar binnen. Ik spring op zijn rug en samen lopen we naar de rest die dus blijkbaar achterin stond. De glimlach die nu op mijn gezicht staat gaat er de eerst komende dagen niet af. 'Weet ze' 'is ze' zijn jullie' 'waaaaat' zeggen ze door elkaar. 'Ja' zeggen we en ze gillen. 'Eindelijk' zegt Harry. Ik kijk hem aan. 'Wat' vraag ik. 'Ik was Niall zat' zegt hij en ik schiet in de lach. Niall loopt rood aan en ik prik in zijn wang. 'Wat, ik ben gewoon met mijn mooiste meisje' zegt hij en slaat zijn arm om me heen. De jongens sputteren tegen. 'Hoezo jou mooiste meisje' vraag ik. Perrie, Sophia en Eleanor kijken me grijnzend en vragend tegelijk aan. Ik knik licht waardoor ze lachen. Niall gaat op een knie zitten en pakt mijn hand. 'Emma Lynn Adams, wil je mij de gelukkigste jongen op aarde maken en mijn prinses zijn' vraagt Niall en kijkt me vragend aan. 'Ja, niets liever' zeg ik en hij drukt zijn lippen op die van mij en tilt me op. De anderen juichen en proosten. 'Rondje op mijn naam' gilt Niall en we juichen nog harder. 'Emma' zegt Sophia serieus. 'Wie is die jongen' vraagt ze. 'Welke' vraag ik. 'Het is echt zo'n patser. Zijn haar is net iets teveel naar achter gekamt, zijn huid is net iets te bruin, zijn tanden net iets te wit, zijn ogen net iets te groen waardoor je kan zien dat het lenzen zijn, maar hij waarschijnlijk gewoon goed kan zien, zijn haar is net iets te bruin en zijn witte t-shirt net iets strak' zegt ze en ik zie de jongen van daarnet naar ons kijken. 'Lang verhaal' zeg ik. 'Houden we van' zeggen Eleanor en Perrie tegelijk. 'Hij wou met me dansen, wat hij deed op dat slow nummer van net, en dat zag Niall dus. Toen ben ik achter hem aan gerent, wat die kerel niet toe liet dus toen heb ik hem een klap verkocht en ben alsnog achter Niall aangerent en toen kwam dat hele gebeuren tussen ons' zeg ik. 'En nu staat hij naar ons te kijken' zegt Eleanor en ik knik.
'Sorry we zijn bezet' zeg ik als we langs hem lopen naar de jongens bij de bar. Ik ga bij Niall staan en zeg hem dat die kerel staat te kijken. Niall kijkt naar hem en ik grinnik wat. 'Kom eens hier' fluistert hij terug. 'Wat' vraag ik. 'Kom dichterbij' zegt hij en ik ga dichter naast hem staan. 'Wat wil je hier mee bereik-' ik word onderbroken door een kus van Niall. Ik beantwoord hem en open mijn mond voor toegang.
'Hij is weg hoor' zegt Perrie en we trekken terug. 'Je verstoord ons moment' zegt Niall en ik verschuil mijn rode wangen achter mijn cocktail glas door er een slok van te nemen en een nieuwe te bestellen. 'Hey hey hey, doe je rustig aan' zegt Niall en slaat zijn arm om mijn heup. 'Deze zijn lekker' zeg ik en lach. 'Mij nog maar een biertje' zegt hij tegen de barjongen die een biertje voor hem intapt.
'S avonds rijd Liam naar huis met alle dronken mensen bij zich. Ik zie een roze wolk met een gele pinguin en probeer die te pakken. Weet ik veel of die echt is of niet hij lijkt nu heel echt. Ik lach als ik erdoor heen prik terwijl Liam zucht. Sorry not sorry Li.
JE LEEST
ONLY YOU
FanfictionNIALL HORAN FANFICTIE - 2017: #187 in fanfictie - 2018: #380 in fanfictie