- 2 jaar eerder-
POV ELISE
'Maham, wanneer komen jullie nou thuis' zeur ik. Natuurlijk wel in haar voicemail, want ze is nooit thuis. 'Laat ze nou maar, ze zijn al 2 maanden weg, je hebt al duizend keer gebeld sinds dat ze weg zijn' zegt Mike. Ik kijk hem aan. 'Serieus' vraag ik. 'We zijn bijna 17, ik wil dat ze thuis zijn op onze verjaardag' zeg ik. 'Het komt wel goed' zegt hij en ik haal mijn schouders op. 'Wat gaan we eteennnn' roept Emma. 'Kiddooooo' roep ik en trek haar in een knuffel. 'Calm down, ik heb alleen wat gelopen' zegt ze lachend. 'Je gaat wandelen, en daarna weer eten, wat een logica' zegt Mike bijtend op een appel. We kijken hem aan. 'Oké oké ik ga al, doei E&E' zegt hij en rent de trap op. We grinniken en lopen naar de keuken. We nemen allebei een flesje Arizona en lopen daarna naar boven. We ploffen op ons bed en proberen wat huiswerk te maken. We zitten op Amsterdam High School, waar we ongeveer nog 3 jaar op zitten. We hopen allebei te slagen zodat we een party kunnen geven.
'Hallo' roept iemand beneden. We kijken op van ons boek. 'Hallohooo' roept iemand nog een keer nu een mannelijke stem. 'PAP EN MAM' roepen we tegelijk en rennen naar beneden. We springen in hun armen en geven ze een knuffel. Mike komt ook naar beneden gerent en geeft ze ook een knuffel. 'Waarom zijn jullie ineens thuis' vraagt hij. 'Omdat onze meisjes over 2 dagen jarig zijn, en dat wouden we niet missen natuurlijk' zegt pap en knijpt in onze schouders. We glimlachen. 'Thanks' zeggen we tegelijk en we schieten in de lach. Twins be like. 'Zo wat zouden jullie gaan eten vanavond' vraagt mam. We halen onze schouders op. 'Kom laten we uit eten gaan' zegt pap en meteen juichen we alledrie.
We rijden op de snelweg naar Amsterdam. Daar zijn leuke restaurants. We rijden al een tijdje achter een vrachtwagen. 'Mam volgens mij lekt die vrachtwagen gigantisch' zegt Emma die in het midden zit en wijst naar het spoor dat de vrachtwagen achterlaat. Pap knikt en doet zijn knipperlicht aan zodat hij naar de andere baan kan. Er komt een auto van die lijn en papa rijd hem naar de baan. Hij wil remmen maar glijd door de lek van de vrachtwagen. De auto die van achteren kwam rijd volop tegen onze auto aan en ik schiet met mijn hoofd tegen de stoel voor me aan. Langzaam word het zwart voor mijn ogen en ik alleen nog een lange piep hoor.
