6.Bölüm

20.8K 1.1K 11
                                    

O kadar çok kaptırmışlardı ki kendilerini kapıda onları izlemekte olan Melinda ve Robert Helferı fark edememişlerdi.

Melinda gözlerine inanamayarak istemsizce bir çığlık attı.Bunun üzerine Katy hemen kendini çekip dükün kollarını üzerinden savurdu.Utancından ölecekti neredeyse.

Robert sinirle dükün suratına baktı.Suratında hiç bir şey olmamış gibi bir ifade vardı dükün.

Katy eniştesinin yüzündeki ifadeyi görmüştü.Bir an önce bu olaya bir açıklık getirmeliydi.Ne açıklığı dedi sonra kendi kendine.Yanlış anladıkları bir şey yoktu ki her şey gördükleri gibiydi.Bu ırz düşmanı adam resmen onu baştan çıkarmaya çalışmış başarmıştı da.

Bunu eniştesine söyleyemezdi.Karşısında duran adamın ölmesini istemediğinden değil. Eniştesinin onun yüzünden katil olmasını istemediğinden söyleyemezdi.

Teyzesi ve eniştesine bakarak kendiside ne diyeceğini bilmeyerek konuşmaya başladı.

-''Yanlış anladınız.Lütfen açıklamama izin verin ''

Dük onun utançtan kıpkırmızı olmuş yüzüne hayranlıkla baktı.Açıklama yapmak için nasılda çabalıyordu.Başka bir kadın olsaydı diye düşündü dük korkudan oturup ağlamaya bile başlamıştı.

Katy bir mucize olmasını zamanın donup kalmasını diliyordu.

Eniştesi sinirli sesini duyunca böyle bir mucizenin imkansız olduğunun bilincine vardı.

-''Açıklamanı merak ediyorum Katy''

Katy ne diyeceğini bilemiyordu.Donmuş gibi duran teyzesine baktı. O da meraklı gözlerle bekliyordu.Katynin çaresizliğini gören dük müdahale etmeye karar verdi.Zaten başka şansıda kalmamıştı.Öne çıkarak yüzüne kibar bir gülümseme kondurdu.

-''Merhaba ben Brain Ferigler.Sizler de nişanlımın teyze ve eniştesi olmalısınız.'' 

Salondaki üç kişide şaşkın gözlerini düke çevirdi.Şüphesiz en şaşkın bakan Katydi.

- ''Ne ni-nişanlısı mı?!''

Melindanın bunları sarfederken ayakta zor durduğu belli oluyordu.Neredeyse düşüp bayılacaktı.

Robert Helferın sinirli yüzü dükten Katyye döndü.Katy şaşkınlığını üzerinden atıp duruma el atması gerektiğini anladı.

-''Bana öyle bakma enişte size süpriz yapmak istedik.Zaten olaylarda çok çabuk gelişti.''

Eniştesi duydukları üzerine suçlu suçlu onlara baktı.Sesindeki ima fark ediliyordu.

''Orası belli. '' 

-''Nasıl yani aklım almıyor bir  türlü.'' Melindanın cılız sesini duyunca Katy devreye girdi. 

-''Oturunda her şeyi size anlatmama izin verin.''

Bunun üzerine Robert ve karısı karşılarındaki koltuğa oturdu.Katy zaman kazanmaya çalışıyordu.Onları oyalamak için bir şeyler bulmalıydı.Dönüp çaresiz gözlerle düke baktı.

Dük bunun üzerine elini Katynin elinin üstüne koydu.Katynin elleri buz gibiydi.Bunu hissedince kendisine öfkelendi.Katyyi bu zor duruma kendisi sokmuştu.Şimdi onu bu durumdan kurtarmalıydı.

Dönüp Katyye öyle bir baktıki Katy onun gözlerindeki sıcaklığı kendi kalbinde hissedebiliyordu.Sesindeki sevgi dolu tınıya neredeyse inanacaktı Katy.Bu adam oscarlıktı.

-''Katyle üç hafta önce tanıştık.Katy kaybolan yiğenimi bulup evine yani buraya getirmişti.Ben köyün altını üstüne getirmiş ama çocuğu bulamamıştım.Katy çocuk uyanmadan ailesine ulaşmanın bir yolunu arıyordu.Çünkü yiğenim şokun ardından hafıza kaybı geçirebilirdi.Geçirdide.Çocuğu buraya getirdikten bir gün sonra Katy çocuğu nerede  bulduysa gidip orada beklemenin akıllıca olacağını düşünmüş.Bende  yiğenimi ararken tesadüfen yiğenimi buldukları yere gittim ve orada beklemekte olan at arabasını gördüm.Katy at arabasından iner inmez gözlerimi kamaştırdı.'' Duraksadı ve dönüp gözlerinde muzip bir parlaklıkla Katyye gülümsedikten sonra devam etti.

-''Gördüğüm anda etkilenmiştim ama birlikte zaman geçirince dahada etkilendim Katyden.Sanırım oda benimle aynı duyguları paylaşıyordu aksi halde az önce nişanlısı olarak tanıtamazdım kendimi.'' 

Uydurduğu bu saçma hikayeye kendisi bile inanmamıştı.Katyye baktığında onunda aynı şeyleri düşündüğünü gördü.İkisinin de tek dileği bu hikayeyi karşısındaki çifte yutturabilmekti.Gerisi bir şekilde gelirdi zaten.

Katy yüzüne mutlu bir ifade yerleştirmeye çalışarak dönüp teyzesi ve eniştesine baktı.Verecekleri tepkiyi bekliyordu.

Eniştesinin sesini duyunca anlık bir hayal kırıklığı hissetti.

-''Sadece birbirinizden etkilendiniz ve nişanlandınız yani öylemi.? Buna çocuk bile inanmaz.''.

-''İnanması güç biliyorum ama olaylar böyle gelişti gerçekten.Ben bile hala inanmakta güçlük çekiyorum.'' 

Katynin sözleri üzerine Roberttın sözlerindeki kırgınlık hissediliyordu.

-''Bize  süpriz yapmak istediğiniz için haber vermediniz diyelim.En azından bizim gelip eş adayını tanımamıza izin verseydin Katy. '' Ardından bir şey hatırlamış gibi düke çevirdi bakışlarını.

-''Senin ailen haberdar mı ?'' 

-''Henüz değil.'' 

Robert bu olanlara bir anlam veremiyordu.İnanması çok güçtü ama anlatılanlar az önce gördüğü manzarayı açıklıyordu.Bu yüzden irdelemekten vazgeçti ve düke döndü.

-''Kendini biraz tanıt bize oğlum.Nerede yaşıyordun?'' 

Brain dük olduğunuda söylemenin bir sakıncası kalmadığını düşündü.Öyle olmasa bile çevresindekiler  Katynin nişanlısı olduğunu sanıyorlardı artık.Katy onun dük olduğunu öğrensede aralarına mesafe koyamayacaktı.İstesede istemesede artık onun nişanlısıydı dük.

-''Malikanem buradan bir saat uzaklıkta.''

- ''Peki ailen nerede?''

-''Ailem Londrada.'' 

-''Soyadın neydi?''

-''Ferigler.'' 

-''Tanıdık geliyor ama çıkartamıyorum.'' 

Bunun üzerine dük söylemenin tam zamanı diye düşündü.

-''Çıkartmanıza yardımcı olayım o zaman Ben Ferigler dükü Brain Ferigler.''

Katy neredeyse kahkahayı patlatacaktı.Tamam nişanlandıkları yalanını söylemişlerdi ama mecbur kaldıkları için.Daha sonra içlerinden çıkabilcekleri bir yalandı bu.Kendisini dük olarak  tanıtmakla ne yapmaya çalışıyordu.Hayal gücü ne kadar genişti bu adamın.Bu yalan altından kalkabilecekleri bir yalan değildi.

Katy bunları düşünürken dışarıda bir kargaşa yaşandığını duydu.Ve ardından sarışın bir kadının pat küt salona girdiğini gördü.Arkasındada yanındaki adama çok benzeyen gri gözlü bir adam vardı.O adamı gördüğü anda anladı Katy.

''Aman Tanrım'' dedi fısıldar gibi.

Dük bu fısıltıyı duymuştu.

TESADÜFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin