TESADÜF

20.Bölüm

Katy dükün yanına uzanıp onu kendine çektiğini görünce oturur pozisyona geçti.

-''Çek o pis ellerini üstümden.Senden nefret ediyorum.Bir daha sakın yanıma yaklaşma.Sakın.''

Bunu söylerken yüzü düke dönüktü.Çünkü perişan yüzündeki yaşları onun görmesini istemiyordu.

Tam yataktan kalkacakken dükte ayaklanıp arkasından genç kadına sarıldı.Sesindeki acı dolu tınıyla fısıldamaya başladı.

-''Gitme Katy.Gitme.''

Katy sessizce duraksadı.

Hıçkırarak ağlamak,ona nasıl yapabildiğini sormak istiyordu.Ama asla bu adamın önünde ağlamayacaktı.Asla.

-''Lanet olsun bırak beni pislik.Senden tiksiniyorum.''

Bunları söylerken sesi titremişti.Ağlamamak için kendine zor engel oluyordu.

Dük bunu farkedince daha da bastırdı Katyyi kendine.

-''Bende.Bende kendimden tiksiniyorum.Affet diyemem Katy.Sadece gitme.Bu şerefsizi bırakma.''

Sesi o kadar yumuşaktı ki.Sevdiği kadının gitmemesi için çırpınıyordu.Yaşamak için ilk ve son kez çabalıyordu.

Katy benliğine engel olamayarak hıçkırarak ağlamaya başladı.Yüzünü düke döndü.

-''Nasıl yaptın?Bunu bana nasıl yapabildin?''

Dük bu soruyu binlerce kez sormuştu kendine zaten.Bunun cevabı yoktu böyle bir piçliğin açıklaması olamazdı.

-''Vur bana Katy.Canımı acıt.Küfür et.Ne istiyorsan yap.Ağlama.''

Ağlaması o kadar şiddetliydi ki vücuduna yapışık vücudu sarsılıyordu dükün.

Onun ağlamasına dayanamıyordu.

Ama karşısındaki kadın onu cezalandırmak ister gibi git gide yükselen hıçkırıklarla ağlıyordu.Sonrada birden kafasını kaldırıp dükün acınası yüzüne baktı.

-''Senden son kez tek bir şey isteyeceğim.''

Bunları duyan dükün yüreği bir anlıkta olsa umutlandı.Bekleyiş içindeki gözlerini genç kadının gözlerine sabitledi.

-''Asla bir daha karşıma çıkma.Bana bunları yaşattıktan sonra karşıma çıkıp bu sahneyi  tekrar tekrar hatırlatma.''

Dükü kahreden ve karşısındaki kadına tevazuyla eğilmesinin nedeni bu sözler değildi.Katynin gözlerinde  gördüğü acı ve utançtı.O an kararını verdi.Yüreğinin çığlıklarını duymazdan gelerek Katynin narin bedeninden ellerini çekti.Pantolonunu giydi ve odanın kapısına yöneldi.

İşlediği bu suçun  bu kabahatin cezası olamazdı.Ölmek en iyi cezaydı.Bedeli çok daha ağır olmalıydı.Ölümden de acı olmalıydı.Artık bunun eş anlamlısını biliyordu dük.

Şimdi karşısında duran,hayat dolu,yürekli,gururlu,güzel kadını son görüşüydü.Katyyi son görüşü.Onsuz bir yaşamın ölümden çok daha acı olacağını biliyordu..

Odadan çıkarken bu gerçeği anımsamasıyla gözünden bir damla göz yaşı damladı.

Katy kapının sesini duyduktan sonra yatağın başlığına dayadı sırtını.Dizlerini kendine çekip iki büklüm oldu.Gözlerini kapamasıyla bir damla gözyaşı düştü koluna.

Sonrada kafasını kaldırıp kapıya dikti gözlerini.Dükün çekip çıktığı kapıya..Şerefini,namusunu iki paralık eden adamın çekip çıktığı kapıya..

Beyni yavaş yavaş olanları idrak etmeye başlayınca hıçkırarak ağlamaya başladı.Herkesten nefret ediyordu.Kendindende,düktende..

Ama nefreti onun gittiği gerçeği yanında sönük kalıyordu.Yüreğindeki sızı,onun gittiğini anımsadığında dahada çoğaldı.Bitap düşene kadar elleriyle yastığı sıkarak ağladı..