TESADÜF

32.Bölüm

Merhaba :) Okuyucu sayısı her geçen gün artıyor ve gerçekten çok mutlu oluyorum.Artık bölümlere vote ve yorum istiyorum lütfen.Motive olmamı sağlayın ki sonlara doğru gelirken en güzel bölümleri okumanıza olanak sağlayabileyim. :) Okuduğunuz için teşekkürler.Öpüldünüz :))

Ferigler dükü ve düşesi iki hafta sonra balayılarını geçirmek üzere İtalyaya gittiler.İki ay kaldılar.Çift Londraya döndüğünde şehirde düzenlenen davetlere düzenli olarak katılıyorlardı.Hatta kimi zaman evlerine şafak sökerken döndükleri bile oluyordu.

Güzel çift birbirinden neredeyse hiç ayrı kalmıyordu.Katıldıkları balolarda,gittikleri müzikallerde,davet edildikleri pikniklerde hep birlikte oluyorlardı..

Kıskanılacak bir birliktelik sergiliyorlardı.

Dük,güzel karısına öyle çapkın bir gülüş,öyle hayranlık dolu bir tebessümle bakıyordu ki hiç kimse dükün daha önce herhangi birinin karşısında böyle tavır takındığını hatırlamıyordu.Cemiyet şaşkınlıkla iç çekerek ve kimi zamanda imrenerek çifti izliyor,aralarındaki bağa hayran kalıyordu.

Aslında aralarındaki bağ dışarıdan gözükenden çok daha farklıydı.Dük karısına sonsuz bir sadakatle bağlıydı.Onu izlemeye,ona dokunmaya doyamıyordu.Karısına bakarken bile derinlerinde,iliklerinde keskin bir acı hissediyordu.

Katyde sanki kocasının yakınında olmaya,onunla yeteri kadar iç içe olmaya doyamıyormuş gibi bedenini Braindan ayıramıyordu bir türlü.Hatta kocası çalışma odasında avukatları ve iş arkadaşlarıyla toplantılar yaparken dahi yanlarında olup onları izliyordu.Dükte karısının varlığını her daim hatırlıyor,hararetli bir sohbetin ortasında dönüp karısına çapkın bir gülümseme atıp işine devam ediyordu.

Brain yakınındayken sevildiğini ve korunduğunu hissediyordu Katy.Kendini güvende hissediyordu.Ve evinde..

Alışveriş yapmak için kasabaya indiğinde ya da tiyatroya gittiği zamanlarda kocasının sıcacık bakışlarını ve gülüşünü özlüyordu genç kadın.

İlk haftalarda Katy kocasından çekinse de Brain ona çekingenliğe yer olmadığını öğretmişti.Katyde zamanla kocasının sevgi dolu dokunuşlarına vermek istediği tutkulu karşılıkları utanmadan,gizlemeden verebilmişti.Kimi zaman Brain,Katynin bedenine şefkatli bir tavırla uzun uzun dokunuyordu.Kimi zamansa ona rahat vermiyor,karısını yalvartana kadar baştan çıkarıyordu.Bazen de karısının derinliklerinde kendini kaybediyor du ki Katy en çok bunu sevdiğini düşündü.

Katy mutluydu.Dünyası huzur doluydu.

Genç kadın bir hafta sonra  Jason ve eşinin yeni doğmuş bebeğine hediye almak için kasabaya indi.Özel bir mağazadan on parça bebek kıyafeti aldı.Eve döner dönmez nakış ipliğini eline alarak odasına kapandı.

Beceremeyeceğini bildiği için on parça kıyafet almıştı ve haklıda çıkmıştı.On parçadan sadece beş parçasını doğru düzgün tamamlayabilmişti.İşini bitirdiğinde yüzünde galip bir sırıtışla yerinden kalkıp,gerindi.Tam o sırada kapı açıldı.

Brain kollarını göğsünde birleştirmiş Katyye bakıyordu.Yüzündeki sevgi dolu gülümseme ışıldıyordu.

-''Bakıyorumda işini sonunda bitirebildin karıcığım.''

Katy kocasının sesini duyunca sevinçle yakalarına çeşitli işlemeler yaptığı bebek kıyafetlerini eline alıp yanına gitti.

-''Bak.Çok uğraştım ama değmiş değil mi?''

Dük karısının elindeki beş parça kıyafeti alıp dikkatle teker teker inceledi.Ve o an bir karar verdi.

Katy nakış işlemekten uzak durmalıydı.