My Possessive Killer Boyfriend (COMPLETED)

Part 46

Nagkakagulo pa din ang lahat.

At ako? Chill lang.

Ewan ko ba, ano ba ang dapat kong ikakaba? Wala naman akong kasalanan.

Wala akong kasalanan.

"Fvcking sht!". pang'ilang mura na ba yan ni draven?

Kanina pa siya. Nakaka'wala siya sa mood. Tsk.

Patuloy pa din kaming naglalakad at hindi ko pa din alam kung saan papunta.

"Damn! Ano bang nangyari?". Hysterical na sambit ni draven.

Tikom lang ang bibig ko at hindi sila pinapansin.

I'm pretty sure na ako lang ang nakakita ng totoong nangyari kanina dahil busy silang dalawang naguusap.

Syempre, kahit sino namang makakita ng ganung eksena na may taong duguan na kasama si kian ay iisiping siya ang may pakana nun.

Mainit pa ang pangalan niya dito sa school.

Karma. Tss.

"Xander."

Napabalik ang pagiisip ko sa realidad nang banggitin iyon ni draven.

Napatingin ako sakanilang dalawa.

"The fvck dude?! Anong gagawin natin dito?"

Nilibot ko ng tingin kung nasan kami ngayon at hindi na ako nagulat sa nakita ko.

Here we go again.

"They're here." I casually said.

Tumingin silang dalawa sa akin. Nagkibit balikat lang ako at bumitaw sa pagkakahawak ni xander.

I probably refer to wait here outside.

I know nagiging masama na ako. But not as evil as them. Hindi ko akalaing darating ang araw na ito.

Ang araw na sila na mismo ang magkakalaban.

"And what the hell are they doing here?" -naiirita pero may bahid ng pagtatakang usal ni draven.

Lumapit si xander sa pintuan at hinawakan ang knob.

"Sabi dito d-"

*Mr. Abelliza, Mr. Montero and Ms. Laxama. Please proceed to the dean's office now.*

That cut them off. Nagkatinginan kaming tatlo. Agad binawi ni xander ang pagkakahawak niya sa doorknob at nagsimula ng maglakad.

Sumunod si draven na nakakunot ang noo. Naglakad na rin ako. Sht. Ayoko ng madamay muli.

But sad to say...

I'm already part of this game.

At ako ang rason ng lahat ng kaganapan na ito.

Xander held my hand. "Don't speak. Just remain silent." bulong nito sa akin.

Lumingon sa amin si draven bago nito pihitin ang doorknob at pansin kong nagtataka siya. Hindi ako sumagot kay xander at nagumipisa na ring maglakas papasok sa dean's office. Hindi ako makakasiguradong mananatili akong tahimik.

Pagpasok ay naabutan namin doon si kian na hindi maipinta ang mukha at halatang iritado. Umupo ako sa bakanteng upuan sa harap niya at tumabi naman sa akin si xander samantalang si draven ay tumabi kay kian.

Nabalot ng katahimikan ang buong silid.

Ramdam ang tensyon dito sa loob na alam kong hindi lang ako ang nakakaramdam.