My Possessive Killer Boyfriend (COMPLETED)

Part 45

"Mei." Nakangiti akong nakatingin sa kanya.

It's been weeks simula nang mangyari sa akin ang ganung klaseng bagay.

Ang ma'bully, pahirapan at kung ano ano pang masasakit na natanggap ko.

Physically and emotionally. But now, everything has change.

Weeks ago nang dalhin si daddy sa hospital and I can't do anything but to blaim myself. Inoperahan siya. And it was successful pero hindi ko pa rin maiwasan ang malungkot dahil may possibility pa raw na bumalik ang sakit niya sabi ng mga doctor. Ngayon siya idi'discharge that's why I'm here at the hospital.

"I'm sorry daddy." Nakayuko kong sambit.

Unti'unting kumawala ang mga luha sa mata ko.

"Hush now baby. Wala kang kasalanan." Napangiti ako sa sinabi niya at hinigpitan ang paghawak sa kamay niya.

Kaming dalawa lang dito sa room dahil lumabas si mom upang kausapin ang doctor in dad at para ayusin na din ang pagalis niya dito. Actually dapat nung nakaraan pa siya ilalabas dahil nagpupumilit pero hindi kami pumayag ni mommy.

Hindi siya makakapag'pahinga sa bahay.

"I believe in you." Para bang natunaw ang puso ko sa narinig ko.

I'm a daddy's girl. Kaya ganto nalang kalaki ang epekto ni dad sakin.

Yes I admit, sobra akong nadala ng galit ko kaya nakapayag ako sa plano ni xander. At hindi ko iyon pinagsisisihan.

I really want them to suffer...

Gone.

Especially that asshole kian.

Napalingon kami ni daddy nang bumukas ang pintuan.

Si mommy at xander.

Parehas silang nakangiti na parang may nangyaring sobrang ganda. Napasimangot naman ako.

"Mukhang masaya kayo, hon? Nagseselos kami." Nagkatinginan pa kami ni daddy bago bumaling muli kila mommy.

Sabay rin silang natawa kaya mas lalo akong napasimangot.

"Oh our god! Look at them xander, aren't they're cute?". Natatawang sabi ni mommy

Tumango naman si xander at nakangising nakatingin sa akin.

TSS.

Masaya sila. Really? Kelan pa sila naging close? At anong pinagusapan nila?

Naglakad si mommy papalapit sa amin at kinausap si daddy na umaarteng nagtatampo. Tumayo ako at nanatiling nakatingin sa parents ko na feeling bagets kung magharutan.

Kaka'opera lang nyan ni daddy ah? Tsk.

Nanindig ang mga balahibo ko nang makaramdam ako ng pagdampi ng isang malambot na bagay sa leeg ko.

"I love you." That corny but cheesy line of him.

He kissed my neck. Siniko ko siya at lumayo sakanya ng konti.

Sinamaan ko siya ng tingin. "My parents are here xander, for Pete's sake!"

Tumawa lamang siya ng mahina.

"Hey you two!" Napatingin kami kay daddy. "Leave."

Napanganga ako sa sinabi niya at ganun din yata si xander na biglang na'estatwa. Natawa naman sila ni mommy sa reaction namin ni xander.

"You still have classes right?"

"But dad, I can accompany you. Valid naman ang reason ko kaya tatanggapin ang absent ko ngayon."

"No baby. You two should go. Sige na." mommy said

"Per-" Bigla nalang akong hinila ni xander palabas.

What the hell?

"Woy! Bitawan moko! Aalagaan ko si daddy!". Hindi niya ako pinapansin.

"Xander!"

Nasa parking lot na kami at nagpupumiglas pa din ako. Kumapit ako sa poste na nadaanan namin kaya napatigil siya.

"I'll stay." Mariin kong usal.

Bumuntong hininga lamang siya at muling lumapit sa akin. Hinigpitan ko ang yakap ko sa poste na magmumukha na akong unggoy dito. Hinihila niya ako pero hindi ako papatinag.

"Tara na wife. Pinagtitinginan ka na dyan oh."

Aba! I don't care. Kasalanan naman niya.

"Bakit kasi pumayag ka?". May pagkairita kong tanong.

Pinaghandaan ko ang araw na ito para kay daddy tapos papaalisin lang pala ako. Tch.

"Inutusan ako ng mom mo okay? And you think mas magiging maayos si dad kung magpapasaway ka dun?"

Napakunot noo ako. Magpapasaway? Hindi naman ah!

Pero hindi iyon ang ikina'kunot ng noo ko.

Dad? Tinawag niya si daddy ng dad? FC niya talaga. Tss.

"We have some important business to do." Biglang nagseryoso ang boses niya.

"Wag mong hinataying mainip ako dito dahil hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sayo."

Napalunok ako sa sinabi niya lalo na nang ngumisi siya sa akin.

Damn!

Unti'unti kong tinggal ang pagkakapulupot ko sa poste at padabog na naglakad papunta sa kotse niya.

He won again. Nakakainis!

*school*

Magkahawak kamay kaming naglalakad sa hallway. Hindi ko pa rin talaga siya matiis at nakakainis talaga yun. Kakaiba ang atmosphere dito ngayon sa school.

Don't know. Parang may mali. Parang may nangyari.

"Xander." Tumigil kami sa paglalakad.

"Draven." Nakangising sambit ni xander.

Nakakainsulto yung tingin at ngisi niya. Bakit kaya? Tss.

"Kahapon ko pa hindi nakikita sila Joseph at lexis." Kunot noong sabi niya.

Napaiwas ako ng tingin at nag'concentrate nalang sa panunuod sa may soccer field.

Baka may masabi akong hindi dapat.

"Nakita ko sila kahapon bago ako umuwi." Kalmadong banggit ni xander.

"Really? Anong sabi?"

Napunta ang tingin ko sa isang babaeng naka'uniform na tumatakbo sa kabilang building na katapat lang nang sa amin.

Puno ang damit hanggang palda niya ng dugo.

Nakahawak siya sa tagiliran niya at mukhang nahihirapan na siya.

A-Anong... nangyayari?

Napasinghap ako ng may lumabas na tao mula sa isang classroom. Nagkabanggaan sila nung babae kaya natumba ito at napasigaw marahil sa sakit at dahil doon ay nakaagaw ito ng pansin.

Napahawak ako ng mahigpit kay xander.

Nagkakagulo.

May mga nagtatakbuhan patungo sa kabilang building at dito sa tabi ng mga railings. Pero tila napako na ang paningin ko sa isang tao.

Ang taong lumabas mula sa classroom.

"PAPATAYIN NIYA SI AIRA! PAPATAYIN NI KIAN SI AIRA!"

Naramdaman ko nalang ang paghigit sa akin ni xander papunta sa hindi ko alam. Mabilis ang paglakad na ginagawa niya na halos mapatid at magkabangga bangga na ako sa mga nagkakagulong estudyante dito. Nakasunod pa rin sa amin si draven.

Pero isa lang ang hindi matanggal sa isipan ko.

The way how kian looked at me nang makita niyang nakatitig ako kanina.

I'm the witness.

At nasisiyahan akong isipin na...

Ako nalang ang makakatulong sakanya ngayon.