6. Bölüm: ''Tesadüf.''

2.4K 581 34
                                    

BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR.

Thurisaz - Past Perfect

İyi Okumalar.

*

6. Bölüm: ''Tesadüf''

''Sesimi duy... Bırakma beni...''

Derinlerden gelen sesi işittiğim gibi korkulu gözlerim karanlığı taradı anında. Olduğum yerde deli gibi etrafımda dönerken tanıdık bir sima görmeyi diledim. Ama kimse yoktu. Ne bir ses, ne bir gölge...

Etrafıma daha dikkatli baktığımda ileride bir bankın olduğunu gördüm. Oraya doğru ilerlediğimde, bankta birinin oturduğunu fark etmem de uzun sürmemişti. Daha da yaklaştığımda bir kadının kucağında bebek olduğunu gördüm. Kadının suratını göremiyordum. Çünkü yüzü, kucağında tuttuğu bebeğe yöneydi. Biraz daha yaklaştığımda kundakta olan bebeğin gülüyor olduğunu fark ettim. Bana bakarak gülüyordu.

Tam elimi uzatmış küçük elini tutacakken bir el benden daha hızlı davrandı. Kadın, bebeğin kolunu benden kaçırarak biraz daha kendine bastırdı onu. Kadının yüzüne baktığımda küçük dilimi yutmamak için zor tuttum kendimi. Bebeği tutan annemdi. Suratıma nefretle bakan kadın annemdi.

''Anne... Benim, kızın.'' Ağlayarak sarf ettiğim sözler, onda etkisini göstermemişe benziyordu. Bunu tepkisiz bakışından anlayabiliyordum.

''Bak, benim kızım bu, sen değilsin!''

''Hayır anne. Senin kızın benim!'' Bağırarak söylediğim cümleler, kucağındaki bebeği ağlatmıştı.

''Onu ağlattın'' dedi nefretle, ''Sen benim kızım değilsin. Benim kızım beni bırakmaz. Bak o benimle, bırakmadı beni.'' Bebeği sakinleştirmek için iyice kucağına çekip sallamaya başladı. Ağzının içinde mırıldandığı ninni beni bozguna uğratırken, ağlamamı kesip o çok özlediğim güzel sesinden dinlemeye koyuldum ninniyi.

Bebeğimin güzel gözleri varmış
Işıl ışıl parlarmış
Annesi ona hep bakarmış
Ninni söyler sallarmış

Melek bebek uyusun da büyüsün
Melek bebek tıpış tıpış yürüsün

Bebeğimin güzel saçları varmış
Misler gibi kokarmış
Annesi onu hep tararmış
Ninni söyler sallarmış

''Ben seni bırakmadım anne.'' Çaresiz çıkan sesime aldırmadan elini tutup kalbimin üstüne götürürken devam ettim konuşmama. '' Sen hep buradasın, benimlesin. Hangi güç seni buradan çekip alabilir ki?''

''Beni senden koparmaya çalışıyorlar güzel gözlüm, mis kokulum. Seni benden alacaklar,'' gözlerinin takılı kaldığı benden gözlerini çekip bebeğe indirdi bakışlarını ve konuşmaya devam etti. ''Ama bak, onu benden koparamadılar. O bende, hâlâ içimde.''

Kucağındaki bebekle arkasını dönüp gitmeden söylediği sözler büyük bir girdaba sokarken beni, arkasından bağırmayı da ihmal etmedim.

Yaban Gülü | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin