Yaban Gülü | TAMAMLANDI

11. Bölüm: ''Geçmişin Gölgesi.''

BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR.

Evanescence - My İmmortal

İyi Okumalar.

*

11.Bölüm: ''Geçmişin Gölgesi''

Gözler üzerimde.

Herkes, ellerini masaya dayamış hesap soran bana odaklanmıştı. İlgi odakları bendim.

Ela, bu anın yaşanacağını bildiği için oldukça sakindi. Melih de tam tersi, bu konunun açılmasından rahatsız olmuş gibiydi. Ayça yenge, tedirgin surat ifadesiyle bir Ela'ya bir bana bakıyordu. Yaptıklarını biliyordu. Tedirginliği; ortalığa savurmuş olduğu yalanların ortaya çıkmasınaydı.

Zamanı gelmişti, yatsı olmuş ve yalancının mumu sönmüştü.

"Ne diyorsun sen Nesrin, neyin gerçeğinden bahsediyorsun?" Olaylara anlam veremeyen amcamın gözleri, hepimizin üstünde geziniyordu. Ela ellerini 'ben bilmem' dercesine havaya savuruyordu.

Ellerimle Ayça yenge ve amcamı gösterirken amcama bakıp, "Sizin ikinizin bildiği, bizim bilmediğimiz gerçeklerden bahsediyorum."

Şaşırmış surat ifadesi umurumda değildi. Karısının ne haltlar yediğini bilmesi, kendisinin de neler sakladığını söylemesi gerekiyordu artık.

Ayça yengenin bocalamış suratı, amcamın köşeye sıkışmış hâli, gerçekleri öğrenmek için içimi daha çok hırsla dolduruyordu. Karşımdakilere ne kadar belli etmemeye çalışsam da bir o kadar da korkuyordum duyacaklarımdan. Bu, anneme güvenmediğimden değil, aksine ona olan güvenim sonsuzdu. Ama amcamda oluşan bu ani tedirginlik, işitmek istemeyeceğim şeyleri işiteceğimin göstergesiydi.

Bugün her şey açığa çıkacak ve gerçekler ile yalanlar birer birer ortaya dökülecekti.

"Nesrin?" Melih kaşlarını çattı. "Ne oluyor, ne dönüyor burada?"

Sorduğu soruya kafamı iki yana sallarken, "Ben de bilmiyorum Melih," diye konuştum kendimden beklemediğim bir sakinlikle. "Neler döndüğünü bize amcam ve yengem açıklayacak."

"Nesrin..."

"Amca!" diyerek hayatımda ilk defa birine sesimi yükseltirken kalbim göğsümü delmek istercesine hıphızlı atıyordu. Tek elim havada durmuş amcamı engellerken, amcam ayağa kalkmıştı. "Bunları benim odamda mı konuşsak?"

"Yoo," dedim kollarımı göğsümde birleştirirken. "Ne konuşulacaksa burada konuşulacak, herkes birbirinin ne sakladığını öğrenecek!"

Evdeki tüm yüzler gergin bir hâl alırken bu kadar sert bir çıkış yapacağımı tahmin etmedikleri belliydi. Ben de beklemiyordum zaten ama annem ve onun üzerine atılan iftira kafesimi kırmamı sağlamış, pençelerimi dışa çıkartmama yol açmıştı.

"Söylesene yenge?" dedim yengeme dönerken. "Bu eve geldiğimden beri bana karşı beslediğin nefretin, kinin sebebi ne?"

Gözlerim onu taradığında elinde tuttuğu bıçağı kuvvetle sıktığını gördüm. Ağzını açtı ama bir şey diyemeden geri kapattığında işte o an emin oldum. Tahmin ettiğim gibi bu hikâyede her iki tarafında sakladığı yalanları vardı.

"Pekâlâ," dedim hâlâ bana cevap gelmezken. Ellerim iki yanından yavaşça boşluğa düştüğünde önüme gelen saçlarımı geriye atıp amcama döndüm. "Ben cevap vereyim o zaman. Bu zamana kadar eşinin bana olan nefretini gördüğün hâlde sustun amca, değil mi? Çünkü bunun sebebinin annem olduğunu biliyordun!"