BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR.
Florence & The Machine - Never Let Me Go
İyi Okumalar.
*
10.Bölüm: ''Gerçeklerin Peşinde''
Gerçek hangimizdik?
Hangimiz gerçeği daha çok giyinmişti üzerine?
Gözlerime arafta kalmışçasına bakan bu kıza, kim inandırabilirdi ona anlatılanların gerçek dışı olduğunu. Anlatamazdı, çünkü inanmazdı. Yıllardır ninni gibi önce dinlediği yalanlara boyun eğmiş, onları uyku arkadaşıymışçasına benimsemişti. Her güne onlarla göz yumup, onlarla göz açmıştı.
"Gerçeği görmek istiyorsan gözlerime bak, Ela. Orada gerçeği bulacaksın," dedim.
Artık tam olarak zamanın geldiğini anlamıştım. Şimdi soramazsam bir daha soramayabilirdim ve de o anlatmayabilirdi. Ama şu an, ne sorarsam cevaplayacak hâldeydi. Bu durumu fırsata çevirebilirdim.
Yattığı yerde doğrulup sırtını bazanın başlığına dayadı. İyice diklendikten sonra gözlerimin içine baktı. Sanki ardında olanları görebilecekti, öyle dikkatli bakıyordu.
"Gerçek olan sen isen, neden annem beni yıllarca annene düşman etti?"
"Benim de öğrenmek istediğim şey bu işte, Ela. Neden annemden bu kadar nefret ediyorsunuz?"
Değinmek istediğim konuya değinmiş bana kolaylık sağlamıştı. Pür dikkat ne diyeceğini beklerken telefonumun titrediğini hissettim. Cebimdeki telefonu alıp arayanın kim olduğuna baktığımda, Melek'in arıyor olduğunu gördüm. Hızlıca meşgule atarken tekrardan Ela'ya baktım. Melek şu an bekleyebilirdi sanırım.
"Sana bunu neden anlatayım ki?" dedi Ela, kızarmış gözlerini üstüme diktiğinde. Sorusu üzerine yavaşça iç çekerek elimi belime attım ve ağırlığımı yan tarafıma verdim.
"Ela, sana veya size ne zaman bir kötülüğümün dokunduğunu gördün? Şu an bana olup biteni anlatmazsan, ne ben ne de sen bir şeyleri çözebiliriz."
Laflarım üzerine düşünürken, "Pekâlâ," deyip bakışlarını kucağındaki ellerine indirerek anlatmaya başladı. "Üniversite yıllarında amcam ve yengem sevgililermiş, tabi haliyle benim annem ve babam da o zaman tanışmış. Ama annem sürekli, yengemin babama karşı hisleri olduğunu anlatırdı. Onu kıskandığını ve aralarına girmeye çalıştığını."
Güldüm, Ela'nın dediklerine sadece güldüm.
Benim annem böyle biri değildi ki, annem duygularını saklayan biriydi. Ara sıra babam bilerek kıskandırır ama annem babamın bu hareketlerine sadece gülüp geçerdi. Çünkü olaya tek bir taraftan bakmazdı, babamın bunları bilerek yaptığını bilirdi. Annem, akıllı bir kadındı, bu sebeple babamın basit oyunlarına kanmaz, olaya herkesin bakış açısından bakmayı tercih ederdi.
Gel gelelim amcama karşı olan sevgisine? Annem bu ihtimalin yanından bile geçmiyordu, çünkü ömrüm boyunca gördüğüm en sadık insandı. Sevdiğine ihanet edebilecek bir yapısı yoktu. Benim rol modelimdi annem. Mükemmel, bir o kadar da güzel bir insandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaban Gülü | TAMAMLANDI
ChickLitYABAN GÜLÜ RomanceTR 'Dram' kategorisinde! ✨ Küçükken lambaların ışıklarını yakmak için elimde terlikle düğmeye basmaya çalıştığımı anımsıyorum. Elimde terlik olmasına rağmen o düğmeye yetişemez, ayaklarım ucunda yükselmeye çalışırken bir umut o düğ...