Yaban Gülü | TAMAMLANDI

24. BÖLÜM: "İyi Geceler Dileği."

Herkese merhaba🤗 Biliyorum, uzun zamandır yeni bölüm bildirimi gelmiyor ama ben bölüm yayınlamaya hep devam ettim😉

Bazılarınızın bildiği gibi, kitabı düzenlemeye aldım. Hâl böyleyken eski bölümlerin üzerine yeni bölümleri eklemek zorunda kaldım. Yani diyeceğim şudur ki; eğer, en son okuduğunuz yer; Nesrin'in her şeyi öğrendiği yerse, lütfen 12.bölümden itibaren okumaya başlayın.

Ve son bir şey daha... Geçtiğimiz günlerde RomanceTR ekibiyle keyifli bir röportaj gerçekleştirdik. Okumak istiyorsanız profildeki çalışmalarından biri olan 'Romantik Röportajları''ndan ulaşabilirsiniz.

Gaye Su Akyol - Bir Yaralı Kuştum

İyi Okumalar.

*

24. Bölüm: "İyi Geceler Dileği."

Efkan'la eve geldiğimizde Kader teyzeyle biraz sohbet etmiş, sonrasındaysa akşam maç izlerken çayın yanında atıştırmak için bir şeyler yapmıştık. Kader teyze kadayıflı muhallebi ve ıslak kek yapmıştı. Normalde hepsini o yapacaktı ama ben çok ısrar ettiğim için kısır ve sucuklu milföyü ben yapmıştım.

Elimdeki çay bardaklarını orta sehpanın üzerine bırakıp televizyonla ilgilenen Efkan'a baktım. "Kaç dakikadır ne yapıyorsun orada?" diye sordum merakla. Kumandayla birkaç bir şey yaptıktan sonra bana döndü, "Lig TV'yi ayarlıyordum," diye açıklamada bulundu.

"Öyle desene en başından. Bende işten kaytarmak için televizyonun başına geçtin sanıyorum." Bana 'Ciddi misin?' bakışları atarken işime geri dönmüştüm. Sehpanın üzerine eksik bir şey var mı diye baktığımda, Kader teyze elinde kısır tabağıyla salondan içeriye giriyordu. Tabağı sehpaya bıraktıktan sonra, "Her şey hazır," diye sevinçle konuştu.

Kader teyzeye dönüp, "Tamam artık dinlen biraz sende," diye söylendiğimde sözümü dinleyip koltuğa oturmuştu. Son birkaç saattir ayaküstü çalıştığımız için hâliyle yorulmuştu o da, misafirler gelene kadar dinlenmeliydi biraz.

"Fazla kastınız. Söylüyorum size Onur'lar yabancı değil diye. Sanki ilk defa geliyorlar, anne!"

Kader teyze oturduğu yerde soluklanmaya devam ederken Efkan'ın hayıflanmasına karşın gözlerini belertti ve ardından söze başladı. "Annenin işine karışmamayı öğretemedim ben sana. Ben karışıyor muyum senin işlerine?"

Efkan'la aynı anda gülmeye başladığımızda bu hâlimize anlam vermeye çalıştı, Kader teyze. O hatırlamıyor olabilirdi belki ama biz ince ayrıntısına kadar hatırlıyorduk her şeyi. Gülmemizden de belliydi unutmadığımız.

"İyi ki hiçbir işime karışmıyorsun anne! Ne çabuk unuttun başımıza açtığın evlilik meselesini!"

"Limonlu kek olayını da unutmayalım," diye araya girdim hemen. Kader teyze bize hayretle bakarken biz tekrardan gülmeye başladık.

"Bak, gördün mü anne? Eğer hâlâ ikna olmadıysan devamını da getirebiliriz," diye konuştu gülmekten nefes nefese kalmış bir şekilde.

"Tamam tamam, oldum ikna. Siz de ne meraklıymışsınız benim açıklarımı aramaya," diye serzenişte bulundu. Bu hâline daha fazla dayanamayıp yanına yaklaştım ve yanağına sulu bir öpücük kondurdum. Çıkan sese güldüğümde Kader teyze de eliyle yanağını siliyordu.