Bana Aşık Ol

Kavga

Abim masasından kalkmış sinirli bir şekilde başımızda duruyordu. Ellerini iki yanda yumruk yapmış olması ne kadar sinirlendiğinin göstergesiydi buradan anlayabiliyordum. Her an Doruk'un burnuna yumruğunu geçirecek gibi duruyordu fakat Doruk elimi tutmayı bile bırakmıyordu. Umrunda olmadığını bu kadar belli etmesi durumu daha da vahimleştiriyordu. Her şeyin yanlış anlaşıldığının farkındaydım Doruku zaten sevmemişti omzumda eli duruyor diye atmadığı kötü bakış kalmamıştı şimdiyse eli elimde karşılıklı yemek yiyorduk. Bu zamana kadar hiç böyle bir durumda kalmadığım için abimin ne tepki vereceğini de tabiki bilmiyordum ama o dedi diye hayatımı yaşamayacağımı sanıyorsa yanılıyordu. Bu yüzden 

'' Gidiyoruz '' diye burnundan soluduğunda elimi Dorukun elinin altından çeksem de yerimde oturmaya devam ettim. Allah aşkına daha iki lokma yemek yemiştim ve gerçekten eğleniyordum. Neden kalkacaktım ki? 

'' Daha yemeğimizi yemedik sizinki de bitmemiş görünüyor '' dedim onların masasını elimle bir anlığına gösterirken bizimkilerin meraklı bakışlarının üstümüzde olduğunun farkındaydım.

'' Ne demek bu ? Gidiyoruz dedim '' abim neredeyse masaya yumruk atacak gibi duruyordu biraz tırsmıştım açıkcası rezalet falan da çıksın istemiyordum sanırım benim de abime diklenmem bu kadardı. Evde burnundan fitil fitil getirecektim ama

'' Gitmek istediğinde ben onu bırakırım '' abim geldiğinden beri onun varlığının farkında değilmiş gibi davranan Doruk sonunda konuşmuştu. Ona ters bakışlar atarken abimin daha da delireceğinin farkındaydım. Etrafa göz gezdirdim tartıştığımız belli oluyor mu insanları rahatsız mı ediyoruz diye fakat kimse farkında değil gibiydi bize dönen bakışlar sadece Kıvanç Hazal ve Eylülünkilerdi. 

'' Sen kimsin de benim kardeşimi bırakacaksın '' abim sesinin tonunu bir kat arttırırken gözlerimi devirdim. İşte korktuğum anlar geliyordu.

'' Demin tanışmıştık aslında '' dediğinde Doruka inanamadığımı belirten bakışlarımı yönelttim huyuna gideceğine abimle dalga geçiyordu bir de gülüyordu.

'' Sen benimle dalga mı geçiyorsun lan ? Arya saçından sürükletme beni kalk diyorum sana '' 

işte bu korkutucuydu anında yerimden kalkarken Doruk'a özür dileyen bakışlarımı yolluyordum

'' Ne yani gerçekten gidecek misin ? '' Doruk yine abimi sallamayarak bana döndü kaşlarını çatmıştı.

'' Gitsem iyi olacak her şey için teşekkür ederim '' dediğimde bana gitmek zorunda değilsin bakışı attı ama kalsam da bir şey değişmeyecekti abim kavga çıkaracaktı belliydi gecem tamamen zehir olacaktı. 

Bunu anlamış olacak ki ayağa kalktı abimi yine yok sayarak yanıma geldi yanaklarımı öperken kulağıma eğilip ikimizin duyabileceği şekilde

' Aramayı unutma ' dedi abimin kolumdan çekiştirmesi yüzünden ona cevap veremedim. Çantamı son anda masadan alırken beceriksiz adımlarla abimi takip ediyordum, arkadan Doruka baktığımda halimize güldüğünü gördüm. Her şeyim komiğine gidiyordu resmen maskarası olmuştum. 

'' Kolumu bırakabilirsin artık '' diye tısladım onların masasına gelmiştik artık, yemeklerini onlar da yiyememişlerdi. Hatta Eylül yeni başlamış görünüyordu. Ne de olsa onun kadar yavaş yiyen bir insan yoktu her şeyi zarifti onun, neyse hepsi sanki bu anı bekliyorlarmış gibi ayaklandılar abimle Kıvanç hesabı hallederlerken biz dışarı çıkmış arabanın önünde onları bekliyorduk.

Benim gecem rezil olduysa Kıvançla Eylülün de olmuştu arabanın yanında bir ileri bir geri yürürken bunu düşünüp sinsi sinsi gülen bir insandım işte ama arkamda Eylülün sesini duyunca tepem hiç beklemediğim bir anda attı