Bana Aşık Ol

Üşüyorum

Kıvançın uyurkenki yüz hatlarını hafızama kazımaktan uyuyamamıştım o kadar masum o kadar telaşsızdı ki. Gözlerim kapanmaya çalışırken uykuya karşı koyuyordum taa ki Kıvanç uykusunda beni kolunun altından çekip ters tarafa dönene kadar , ondan sonra mutlu ve huzurlu bir uykuya dalmıştım şimdi ise Kıvanç hala uyuyordu ve sağ ayağını üstüme atmıştı kesinlikle darmadağınık uyuyordu saçları karışmıştı. Kendi kendime kıkırdayıp gözlerimi ovaladım ve üstümdeki ayağını yavaşca çektim uyanmamasına özellikle dikkat ediyordum ama zaten Kıvanç uyku bağımlısı bir insandı. Her sabah ben uyandırırdım onu yoksa uyanması öğleni buluyordu.

Üstümü değiştirip dışarıdan gelen seslere kulak kesildim Kıvançın birazdan uyanacağını kestirebiliyordum bu yüzden o kendi kendine uyanmadan bir hinlik yapmam lazımdı. Hızlıca çantamı kurcaladım aradığımı bulamayınca çantanın içindekileri yumuşak zemine sessizce döktüm. Aradığım iğrenç oyuncak hayvanı bulduğumda halimden memnun bir şekilde gülümseyip oyuncak bile olsa korkunçluğundan ödün vermeyen ne olduğu belirsiz hayvanı Kıvancın yanağına yavaşca bıraktım. Uykusunda eliyle oyuncağı ittirdi ve uyanmadı bunun üstüne tekrar aynı işlemi tekrarladım ve onun ittirmesine imkan vermeden ufak bir çığlık attım. Kıvanç sesimle gözlerini belli belirsiz açıp yanağındaki oyuncağı tekrar ittirdi sonra yanına düşen oyuncağı fark edip anında ayağa fırladı tiksinerek üstünü silkerken beni de tuttuğu gibi çadırdan çıkarttı. O kadar gülüyordum ki karnıma ağrı girmişti gözümdeki yaşları silmeye çalışırken Kıvança baktım ne yaptığımı anlamıştı ve ellerini beline koymuş tamamen uykusundan arınmış sinirli bir şekilde ayağıyla ritim tutarken bana korkunç bakışlar yolluyordu. 

Tabi bu benim daha çok gülmeme sebep oluyordu. 

'' Çok mu komik ? '' sesi sertti.

'' E - evet oyuncak hayvandan korkan Kıvanç çok komik '' o kadar gülüyordum ki kelimeler ağzımdan zorla çıkıyordu. Etrafa göz gezdirdiğimde bize tuhaf tuhaf bakan bir grup gördüm tabiki ne olduğunu anlayamamışlardı.

'' Dedi akşam duyduğu hikayelerden korkan Arya '' diyerek hala benimle dalga geçen Kıvança dil çıkardım. Doruk dil çıkarmak yasak demişti ama bu bir alışkanlıktı nasıl kolayca bırakabilirim ki?

'' Oyuncaklardan korkmaktan iyidir  ''

'' Seni eşek sudan gelinceye kadar döveceğim bücür '' kolunu omzumu tutmak için uzattığında ondan hızlı davranarak geri kaçtım üstüme tekrar ilerlediğinde bir adım daha kaçtım '' Yakalarsan döversin '' diye bağırırken daha nasıl olduğunu anlamadan kendimi ormanın içine Kıvançtan kaçmak için koşarken buldum. Sportif bir insan olmadığım ve Kıvanç da benim aksime futbolcu olduğundan beni yakalamaması imkansızdı ama özellikle beni yormak ve koşturmak için kendisini yavaş tutuyordu. Hızlı adımlarım olmasa da beni saklayacak ağaçlar çoktu ben de bunu fırsat bilip bir tanesinin arkasına gizlendim ve nefesimin düzene girmesini bekledim. Kıvanç benim olduğum yerin biraz uzağındaydı ve şaşkınca etrafa bakıyordu

'' Arya '' bana seslenirken ters istikamete bakınmasını lehime kullanarak tırmanılması fazla kolay olan ağaca çıkıp kalın dalında oturdum ayağımı yukarı aşağı sallarken kıkırdıyordum.

'' Yine bir yerlerde kaybolup ağlayacaksın '' tamamen ters yöne doğru konuşmaya devam etti ben hayli küçükken gittiğimiz kampı hatırlatıp aklınca benimle dalga geçiyordu. Bu durum sinirlerimi bozuyordu çünkü aslında geri dönüş yolunu bilirken sırf beni korkutmak amaçlı kaybolduğumuzu söyleyip beni korkutmuştu en sonunda ağladığımda geri götürmüştü bizi.

'' Her şeyi yanlış yerde arıyorsun '' diye seslendim neden böyle demiştim ki 

'' İşte burada. Çalıkuşuculuk mu oynuyorsun Feride? '' diyerek ağacın başına dikildi çıkıp çıkmamakta tereddüt etse de iki adımda yanımdaydı bilerek yana kaymadım.