Bana Aşık Ol

Oyun Başlasın

Doruk konuşurken bir ona bir de masadakilere bakıyordum. Kafam konuşan kişinin suratına kayarken komik göründüğüme emindim. Çünkü suratımda bir türlü yok edemediğim bir ifade vardı. Abimin Dorukun omzumdaki eline kıracak gibi bakması dışında Kıvançın suratında - bu çocuk senin yanına nasıl geldi hayret ettim çünkü sen çirkinsin ve bu çocuk sadece seninle eğlenecek sen kimsin ki Arya - ifadesi vardı. en azından bana Dorukla ilgili söylediklerinden sonra yüzündeki ifade ne olursa olsun bana bu şekilde gelecekti belki de Kıvançın suratındaki basit bir hayretti. Eylül gözlerini Doruktan alamazken Hazal abimin sinirlendiğini anlayacak kadar onu tanıdığı için abimi sakinleştirmek için elini onun elinin üstüne koymuştu sanki.

'' Yani dediğim gibi burada böyle oturmasındansa bana eşlik etmesini isterim '' dedi Doruk. Bu kadar rahat birşekilde konusurken aynı zamanda sözcüklerinde dediğinin iki edilmesini istemediğini belirten bir ima da vardı. Bunu nasıl becerebildiğine şaşırdım.

'' Burada bu şekilde oturması ne demek ? '' abimin de ondan alta kalır yanı yoktu. Doruk onlarla tanışırken gayet rahattı ve abimle de iyi anlaşacaklarına emindim tek sorun omzumdan çekmediği eliydi. Ama bu beni rahatsız etmiyor aksine omuzlarımı dik tutmamı sağlıyor , güven veriyordu.

Abimin sözleri karşısında kafam karşı cevabı verecek Doruka döndü bu sefer. Dudaklarında alaycı gülümsemesi vardı 

'' İstersen bu kararı Aryaya bırakalım '' rahat bir şekilde omuzlarını silkti.

Eylül bile bakışlarını Doruktan çekmiş bana bakıyordu. Yine olay bende patlamıştı. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Dorukla ilgili her şeyi bile tam hatırlamıyordum neden bu kadar güven duyduğumu bilmiyordum sonuçta onu tanımıyordum. Pekala açıkcası burada kendimi dünyanın en gereksiz insanı gibi hissedeceğime kalkıp onun masasına oturmak çok cazipti. Kıvançla Eylül birbirlerine sevgiyle bakarken onları izlememeye çalışmak istemiyordum.  Abimle edeceğim kavga da umrumda değildi doğrusu. Ne yapmak istiyorsam bir kere de kendim için yapamaz mıydım ? 

'' Aryanın ne diyeceği belli buraya kutlama yapmaya geldik burada oturacak '' abimin sözleri keskindi kelimelerine güç katmak istercesine tane tane ve bastırarak söylüyordu ve bana seçme hakkı tanımıyordu. 

'' Sahiden o mankenden saçlarının yeni rengini beğenmediğin için mi ayrıldın ? '' Eylülün ne dediğini anlamayarak ona dönerken vereceğim cevap dudaklarımda takılı kalmıştı

Tüm gözler de ona dönmüştü. Ellerini kızıl kahve saçlarından çıkararak 

'' Sadece merak ettim '' dedi ilk defa Eylülü kendini komik duruma düşürürken görüyordum. Ne saçmaladığını anlamamıştım bile. Buraya geldiğimizden beri ilk defa içimde bir gülme isteği oluşurken acaba birbirlerini tanıyorlar mı diye düşünmeden edemedim.

Doruk umursamaz bir şekilde bakışlarını tekrar üstümde topladığında 

'' Evet Arya '' dedi Eylüle cevap dahi vermemiş olmasına içimde şampanyalar patlatıp kutlama yaparken sesinin abime karşı bu kadar sertken bana karşı yumuşak oluşu da dikkatimi çekmişti, cevap bekliyordu abim seçme hakkı bile tanımamışken onu ve söylediklerini yok sayıyordu.  Bu durum da hayli hoşuma gitti. Hayatımda bir kere odak noktası olmuştum. Ne kadar bencilce de olsa bu durumdan memnundum

'' Tamam '' dedikten sonra sandalyemi ittirip ayağa kalkmak için yer açtım bir cesaret gelmişti işte burada gerçekten oturmak istemiyordum Doruk da adeta kurtarıcım gibi zor zamanlarımda ortaya çıkıyordu. 

Omzumda olan elini çekmişti ve iki yanımızdaki masayı gösteriyordu. Abime bakmamaya çalışarak çantamı ve masanın üstündeki telefonumu aldım.