Bana Aşık Ol

Barda

Resmen benim yüzümden kavga çıkacaktı. Üstelik adam Kıvançtan baya baya büyük görünüyordu etrafta abim de görünmüyordu. Lazım olduğunda olmazdı zaten hiçbir zaman , bu yüzden hiç düşünmeden adam daha ne olduğunu bile anlayamadan Kıvançla adamın arasına girmiştim. Adama dönüp '' Gerçekten özür dilerim kavga çıksın istemiyoruz '' dedim sesim acınası çıkıyordu farkındaydım..

'' Ne özür diliyorsun sen ya ? '' bana ters ters bakarak yanına çekti adamı tam sakinleştirmiştim oysaki. '' Sen kimin yanağını sıkıyorsun lan ? '' adama tekrar dönmüş öldürücü bakışlar atıyordu bu bakışlar beni bile korkuturken adamın yaşının Kıvançtan büyük olmasının önemli olmadığını fark ettim Kıvançta bu öfke varken adamın şansı yoktu

'' Tamam tamam lütfen '' dedikten sonra Kıvançı başka tarafa itmeye çalıştım ama adam da geri çekilmiyordu. '' Yanıma gelip sırnaşan kız arkadaşındı , bence ona sahip çık burada adamlık taslayacağına '' demin masaya koyduğu içkisine uzanıp dudaklarındaki alaycı gülümsemeyi gizlemeyerek dudaklarına götürüp büyük bir yudum aldı

'' Seni ben varya .. '' Kıvanç bütün çabalarıma karşı benden sıyrılıp adama okkalı bir yumruk savurdu.

'' Düzgün konuş '' diye bağırırken ben kenara çekilmiştim artık bardaki başka adamlar Kıvançı tutuyorlardı. Derin bir nefes alarak sabır dileyerek başımı yukarı kaldırıp bir süre öyle durdum. Kıvanç '' Özür dileyeceksin'' diye vurmaya çalışırken diğer adam da ondan arta kalmayan bir şekilde onu tutanlardan sıyrılmaya çalışıyordu.

'' Neler oluyor burda ? '' abimin sesini duydum burada olmadığını sanıyordum ama demek ki buradaydı bizi duymadığına göre lavaboya gitmiş olmalıydı çünkü sesimizin duyulmayacağı tek yer orasıydı. Kıvanç abimin sesini duyduğunda o tarafa döndü adam da bu boşluğu fırsat bilerek onu tutan adamdan sıyrılıp Kıvançın karnına yumruğunu savurdu. Kıvanç iki büklüm olurken yüreğimin ağzıma geldiğini hissettim , sanki o yumruk bana atılmıştı. Kendimi bir anda Kıvançla adam arasında buldum hiçkimse bir şey yapmıyordu adamı yine tutmuşlardı her şey bir anda olmuştu zaten. Sağ bacağımı bükerek bütün kuvvetimle dizimi adamın en acıyacak yerine geçirdim. Bunu yapan ben miydim ? Ne cesaretle ve ne ara bunu yapabilmiştim. Adam iki büklüm olurken acıyla inledi. Midemdekilerin ağzıma geldiğini hissettiğimde abim beni çekerek oradan çıkardı. Adam ağza gelmeyecek küfürler savururken kendimi berbat hissediyordum. Kıvança zarar verdiğini görünce resmen canavar gibi atlayıp adama saldırmıştım. Derin nefesler alarak abimin beline sarıldım ama o kollarını benden çekerek adamların elinden kurtulmuş Kıvançı sertçe yanımıza çekti ve beni de çıkışa doğru resmen itikledi. Dar çıkıştan tek sıra halinde kaçarken yediğim küfürleri ve abimle Kıvançın bana ne kadar kızıp nutuk atacaklarını ve belki de beni bir daha asla yanlarına almayacaklarını düşünüyordum. Temiz havaya çıktığımızda midemin bulantısı yine geçmedi. Yüzümün kül rengine döndüğüne emindim. Beni Kıvançla abim takip ederken onlara döndüm abim sanki içerdeyken beri kahkahasını tutuyormuş gibi kahkahalara boğuldu. Ona anlamayarak baktım. Sinirleri bozulmuştu yoksa gülecek ne vardı ? Ben çok feci kaşınmıştım abim beni yakacaktı ve bu sefer ona bir şey diyemezdim. Haklıydı. Kıvança baktığımda abime hoşnutsuz bir şekilde bakıyordu. Bardaki adamların çıkışa yöneldiğini duyduğumuzda tabanları yağlayıp arabaya koştuk. Abim arabada hala gülüyordu ve ben ne olduğunu sormaya bile korkuyordum

'' Seni eğlendirebildiysek ne mutlu Kayra '' Kıvanç da gülümsüyordu. Bunlar kafayı mı yemişlerdi ? '' Sizler harikasınız , iki dakika lavaboya gidiyorum döndüğümde Kıvançla Aryayı uzak doğu sanatlarına olan yeteneklerini sergilerken buluyorum '' benim şaşkınlıktan gözlerim kocaman olurken abim dikiz aynasından bana bakarak gülmeye devam etti '' Aferin kız , sende de ne yetenekler varmış ''