Senden Bana Kalan (Düzenleniyor)

BURAK(düşü güzelim)

hazalı odasına bırakarak yan taraftaki odama geçtim.Günün yorgunluğu üzerime çökmüştü.pencereyi sonuna açarak yıldızları seyre koyuldum.Sanki göz kırpıyorlardı. hazal haftaya zorlu bir ameliyata girecekti.Onu teselli etmek,mutlu etmek bana düşüyordu.Hazaldan önce ölüm nedir,hiç kafaya takmazdım.düşünmezdim.Ya şimdi ölüm korkusu bedenimde dolaşıyordu.keşke hazal yerine ben ölsem,ama ona birşey olmasa...gerçi ölüm kelimesini ağzıma almak dahi istemiyorum.hazalı düşünerek uykunun kollarına atıldım...

güneş çoktan doğmuştu.odanın kapısı tıklandı. ''Girr!'' kapı yavaşça açılarak hazal ''günaydın rahatsız etmedim umarım.'' kalkarak ''yok uyanıktım zaten...'' elindeki tepsiyi göstererek ''ben kahvaltıyı getirdim.'' ''hmm.teşekkürler. otur.'' gözleri pencereyi kaydı.Tabiya dün açık unutmuşum. ''burak sen sabaha kadar üşümedin mi? bune hal?'' kızarak pencereyi kapattı.''hayırdır.sarı şekerim.sen beni düşünürmüydün? '' yanıma oturarak ''şapşik kimi düşünücem ? tabikide seni!'' gülümseyerek tabaktaki çilekten alarak hazalın ağzına verdim.o yerken bende onu izliyordum.herşeyi,her hareketi ile çok hoş bir sarı şekerdi.onu izlediğimi fark edince ''annengil sana biri yemek yerken onun lokmalarını saymamanı öğretmedimi?'' ''öğrettiler ama, ben senin lokmalarını değil,seni izliyorum...'' kızarak ''izleme utanıyorum!!'' sarılırken ''benim sevgilim utanırmıymış.'' deyince gülümsedi.eline öpücük kondurarak ''hayatımın sarı şekeri,beni hiç bırakma'' ''ben bırakmam ama ölüm bırakır...'' dedi yüzünü gizlerken...saçlarını koklayarak parmağımı dudaklarına götürdüm.''hüşt! bir daha duymayayım...'' dedim.kahvaltıyı bitirip otelden çıktık.ankarayı gezme vaktiydi...Sekreterim arabayı bize vererek gitti.Artık başlayabilirdik.Ankarada hava karlı olduğundan fazla gezecek yer yoktu...hazalı Anıtkabire getirdim.sanırım ilk gelişiydi. ''sarı şekerim ilk kez geliyorsun değilmi?'' ''evet ilk kez.hadi inelim...'' dedi kapısını açarak.benim sabırsız sevgilim...elini tutarak içeriye giriş yaptık.Gözleri etrafta dolaşırken çok etkilenmişe benziyordu.Gezip,görüp çıktık.''evet söyle bakalım nereye gitmek istiyorsun??'' kaşlarını kaldırarak ''burası iyi bence gel hadi!!'' dedi elimi tutup beni çekiştirerek.Durmuş olduğumuz yer kuğulu parktı.Ama bembeyazdı.kar bir gelinlik gibi süslemişti.elini sıkı sıkı tutarak ilerledim.gözlerimin içine bakarak gülümsedi.Ardından hızlıca elimi bırakarak koşmaya başladı.''buraak! gelsene hadi beni yakalaa!!'' gülerek ''ya öylemi prenses bekle geliyorum...'' dedim arkasından koşarak.gerçekten hızlı koşuyordu.bir an oratada yoktu.korktum... ağacın arkasından çıkarak korkuttu.koşup direk kucağıma aldım.hiçbirşey söylemeden mavi gözlerini gözlerimde gezdirdi.orada onu öpmemek için kendimi zor tutuyordum.gülümseyerek ''seni seviyorummm...'' dedi sessizce kulağına eğilerek ''benim seni sevdiğim kadar olamaz...'' dayanamıyarak yanağına öpücük kondurdum.utanarak inmek istedi.indirdim.kartopu yaparak atmaya başladı.karşılıklı atıştık.ikimizde kardan adam yapmaya başladık.ben hazalı hazalda beni yapıyordu.''tatatatammm nasıl?'' diye sordu.yaptığı kardan adam güzel olmuştu.''vayyy süperrr....'' elimle kendi yaptığımı göstererek ''bakk budaa seenn '' bakınca güldü.sanırım biraz çirkin olmuştu. kızarak ''aşk olsun ben çirkinmiyim?'' ''hayırr bu sen değilsin çünkü senin güzelliğini yapamam ve üstelik başkaları görsün istemem'' gülümseyerek ''yaaa tamam ama bişey eksik '' dedi ''nee?'' elindeki sarı ipi göstererek ''bu sarı şekerde bu eksik değilmi?'' kahkaha atarak ''ya evet ben onu unutmuşum birtanem'' arabaya binerek yola çıktık.markete uğradım. birkaç abur cubur,ve iki tanede sarı şeker aldım. hazal görünce mutlu oldu. resmini çekerek altına beni etiketledi.''hazal beni ne diye kaydettin?'' telefonu göstererek ''sevdiğimmm tabikide'' dedi. gülerek ''burak kesin sen beni sarı şeker diye kaydettin değilmi?'' diye sorunca ''hayır sarı şekerim diye 'm' de var '' gülüp şekerini yemeye devam etti. otele gelmiştik.indik.yorgunduk.hazal odasında uyudu bende odamda hazalın düşlerine uyudummm...