Moonlight

♡Secrets♡

"Stella! Seni sadece iki gün görmedim ama papatyalarını bile özledim!" dedi Lessie samimi bir şekilde gülümserken. Saat gecenin on biriydi ve sevgilimin telefonu üzerine soğuk havayı umursamadan dışarı çıkmıştım,kıçım donuyordu. Yine de olumsuzluklara rağmen onun gülümsemesine karşılık vererek ceketimi parmak uçlarıma kadar çektim. Bu saatte beni görmek için dışarı çıkmıştı sonuçta,onu geri çevirecek halim yoktu.

"Eve geçseydik keşke,kahve yapardım." dedim yerimde sallanmaya başladıktan sonra. Havanın bu kadar soğuk olacağını düşünmeden sadece ceketimi giyip inmiştim ve şimdi pişmanlık yaşıyordum. Niall belki de bana kızmakta haklıydı, 'Evin içinde kaloriferlerin olması dışarının sıcak olacağını göstermiyor Stella.'

Lessie aramızda kısa süreli oluşmuş olan sessizliği "Hayır,hemen gideceğim. Sadece..sana bir şey vermek istiyordum. Daha fazla bekleyemezdim." diyerek bozduğunda sol kaşım istemsizce yukarı kalkmıştı ve merakla Lessie'nin arabasına dönüşünü izledim. Aceleci tavırlar ile kızı olarak gördüğü aracın arka kapısını açtıktan sonra kısa uğraşlar sonucu aradığını bulup aynı telaşın içinde tekrar yanıma geldi. Sokak lambasının yansıttığı cılız ışık yüzünden elindekini tam göremesem de ayıcığa benzer bir şekli olduğunu seçebilmiştim.

"Bunu alabilmek için Debby ile arkadaş olmak zorunda kaldım ama sonucunda istediğimi elde ettim."

Kıkırtıya benzer gülüşü sessiz ortama yayıldığı sırada şüpheli bakışlarım yüzünü buldu. Ne dediğini anlayamamıştım,utangaç tavırları ise çözmeme hiç yardımcı olmuyordu. Olayın Debby'yle alakası neydi ki?

"Belki inanmayacaksın ama... Sana Mr.Boo'yu getirdim Stel!"

Ne?

"Bunu... Bunu gerçekten yaptın mı?!" diyerek heyecan ile yerimde zıplarken gözlerimin dolduğunu hissettim. Büyük annemden bana kalan en değerli şey oydu ve ben ne diyeceğimi bilemez haldeydim.

"Lessie sen... Sen harikasın!"

İçimdeki mutluluk doruklara tırmanırken kollarımı Lessie'ye dolayıp sımsıkı sarıldım. Bu jesti için ona ne kadar minnettar olduğumu görsün istiyordum,ona değer verdiğimi ve onu sevdiğimi de... Ama tüm bu duygularım arkadaşlıktan ibaretti ne yazık ki. Gerçekleri öğrendiğinde tüm bu yaptığı şeyler için pişman olacaktı,benden nefret edecekti.

Ve ben iğrenç biriydim. Lessie'nin bir gram sevgisini hak etmeyen,yalancı,bencil biri. Bu mutluluğu hak etmiyordum. Onun duygularıyla oynamak zorunda kaldığım için kendimden nefret ediyordum.

Her şey için özür dilerim Lessie.

"Sevinmen benim için en güzel teşekkür bebeğim. Şimdi gitmem gerekiyor,yarın okulda görüşürüz."

Bedenime dolanan kollar yerini boşluğa bıraktığı sırada boğazımdaki yumrunun geçmesini dileyerek yutkundum. Eğer Lessie bazı şeyleri öğrenirse en yakın arkadaşımı kaybetmiş olacaktım ve bu gerçek benim canımı yakıyordu. Başta onun mutluluğu için teklifini kabul etmiş olsam da şimdi zorunluluk yüzünden devam ettirmek durumunda kalıyordum ve bu korkunçtu. O bunları haketmiyordu.

"İyi geceler." dedim iyice geriye çekildikten sonra. Bugün o kadar çok şey yaşamıştım ki,Mr. Boo'ya anlatsam şok içinde kalırdı. Ve daha onu Mrs.Moonlight ile tanıştırmalıydım tabii. Büyük ihtimalle bana kızacaktı çünkü kimse yerinin başkası ile doldurulmuş olmasını istemezdi. Bir ayıcık bile.

"İyi geceler."

Onun arabasına binmesini beklerken evimin penceresine göz attım. Tahmin ettiğim gibi Niall perdenin arkasından beni izliyordu ve ona baktığımı görünce el salladı.