Moonlight

♡Some Problems♡

Başlamadan önce söylemek istediğim birkaç şey var;
●Bakın yalvarıyorum,homofobik iseniz kızların en ufak yakınlaşmasına bile "öğğğ" diyerek kanser edici tepkiler vermeyin ve hikayeyi terkedin. Homofobik okuyucu istemiyorum. #loveislove 🌈

☆☆☆

Dünyada sıkışıp kaldığımı düşünmeme sebep olan atmosfere bakarken tek yaptığım müzik dinlemekti. Niall'ın şuan Debby ile birlikte olduğunu,benim yanımda ise Lessie'nin yattığını aklımdan çıkarmaya çalışıyordum. Eh,pek işe yaradığını söyleyemezdim çünkü beynim sürekli başrolünde onların olduğu senaryolar kurmaktan çekinmiyordu. Mesela Niall şuan Debby'nin saçlarını okşuyor,Debby de kafasını onun boyun girintisine gömüp sevdiğime has olan kokuyu içine çekiyordu. Hayır,hayır,hayır,hayır.

Niall böyle bir şey yapmaz.

"Siktir ya,sence yapıyor mudur?" derken elimde tuttuğum kabloyu aşağı çekiştirip kulaklarımı gürültüden kurtardım. Ve hemen ardından söylediğim şeylerin saçmalığını fark edip Lessie'nin tuhaf bakışları eşliğinde paniğe kapıldım. Aptal Stella!

"Kim?" dedi çok geçmeden,istemsizce çattığı kaşlarının oluşturduğu masum yüz ifadesi ile bana baktığı sırada. Cevap vermekten kaçınıp omuzlarımı silktikten sonra ayağa kalktığımdaysa bana uyum sağladı. Bu serin havada neden balkonda oturduğumuzu da merak etmiyor değildim. Gerçekten tuhaf insanlardık.

"Evinin balkonunu sevdiğimi söylerken orada oturmak istediğimi kastetmemiştim Lessie." diyerek kendimi salonun ortasındaki koltuğa attığımda balkonun kapısını kapatışını izledim. İlk tanıştığımızda omuzlarının üzerinde olan kahverengi saçları şuan göğüslerinin üzerinde bitiyordu ve bu bana günlerin ne kadar çabuk geçtiğini hatırlatmıştı. Cadılar Bayramı partisini daha dün gibi hatırlıyordum. Niall ile o oyuna girdiğimizi,kazandığımızı,ödüle gittiğimizde ise bana verdiği ilk öpücüğü. Düşünüyorum da, Niall'ın bana karşı olan ilgisini hep görmezden gelmişim. Ne kadar akılsızmışım!

"Biraz hava almış olduk bebeğim."

Yanımda oluşan çöküntü ile dikkatimi sözde sevgilime verme gereği duyduğumda onun da dikkatinin bende olduğunu fark etmiştim. Benim bakışlarımın aksine çok dolu bakıyordu ve ben kendimi yine berbat hissetmiştim. Kendi çıkarlarım için masum birinin duyguları ile oynuyor olmak kalbime koca bir ağırlığın çökmesine sebebiyet veriyordu. O bunları hiç haketmiyordu.

"Biliyorum,belki hiç bu konulara giremedim ama seni gerçekten çok seviyorum Stella. İnsanlarda farkında olmadan hayranlık uyandırıyorsun,bu da sana aşık olmamın ilk sebebi."

Parmakları yüzümün önünde duran saçları geriye attığında bakışlarımı kaçırmak zorunda kaldım. Söylediği şeyler çok değerliydi aslında,ama ben onu arkadaştan öte göremiyordum ve asla göremeyecektim. Gerçekleri söyleyemememin asıl nedeni ise Niall'dı hiç kuşkusuz. Eğer Lessie benden ayrılırsa onunla aynı evde kalamazdım,kalırsam da Debby ondan ayrılırdı ve Niall'ın mezuniyet günü kazanma şansı kalmazdı. Ne de olsa Debby'nin insanları nasıl manüpile ettiğini herkes biliyordu. Bu korkutucuydu.

"Hadi Instagram'a fotoğraf atalım!"

Aniden ayağa kalkan sevgilim düşüncelerimden sıyrılmama sebep olduğunda rahat bir nefes almıştım. Aramızdaki bu romantik an son bulduğu için mutluydum fakat sosyal medyaya fotoğraf atma işi de kafamda hiç pozitif düşünceler oluşturmuyordu. Sanki fotoğrafı görenler benim yalan söylediğimi anlayacak,yaptığım kötülüğü suratıma vuracak gibi hissediyordum. Gerçi vicdanım bunu her fırsatta yapıyordu ya.

"Peki." diyebildim sadece,kaderime razı gelmeyi kabullenirken. Birçok hata yapmıştım ve birçok bedel ödeyecektim o yüzden alışmaya başlasam iyi ederdim.