YASAK

593 50 3
                                    

Göğsümde küçük beyaz bir el, kalbimde sevgisi ve burnuma dolan güzel koku. Nil tamamen yanımdayken dünya yanmış kimin umurunda? Güneş açmış saatler unutturmuş bana yaşadığımız kabusları. Aşk böyle bir şey birini kaybettiysen de, aklın başında değilse de, ne olduysa artık eğer o yanındaysa sevinirsin. 

Nil yanımda nefes alırken kendimi daha güçlü hissediyordum. O sırada mutfaktan annemin sesi gelmeye başladı. Çay demleniyor, masa hazırlıyordu belli ki. Benimle birlikte Nil de omzumda irkildi ve uyandı. 

"Kalk Yaman, annen tek başına kahvaltı hazırlıyor biz yatıyoruz, hadi" dedi ve yataktan atlayıp üzerine giysilerini geçirdi. Ben de kalkıp kıyafetlerimi aramaya başladım o sırada da aklımda kırk tilki dolaşıyordu. Bugün yapılacak çok iş vardı, ayrıca da planlanacak bir randevu...

Odadan çıkmaya hazırlanan Nil tam arkasını dönmüşken bileğinden tutup kendime çevirdim yüzünü. Dudaklarına dudaklarımı bastırıp tüm vücudumu hissetmesini sağladım ve ellerine ellerimi ördüğüm de ikimizde odamın duvarına yapışmış kalmıştık. 

Dudağını emerek geri çekildiğimde güneş gibi gözlerini bana açtı Nil. 

"Bunu neden yapıyorsun?" dedi.

"Neyi?" dedim.

"Başımı döndürüyorsun, bir sonraki hamlen ne hiçbir zaman anlayamıyorum"

"Bu kötü bir şey mi?" 

"İyi bir şey Yaman ama sana çok bağlandığımı hissediyorum" 

"Bağlanmak da ne var ben sana esir oldum Nil" 

Nil sesini çıkaramadı. Ama bakışlarından memnun olduğunu hatta beni istediğini anlamıştım. Bu iyi bir şeydi. Geri çekildim ve dik dik gözlerine bakmaya devam ettim. 

"Şimdi içeri gidebiliriz" 



*



Yemekten sonra Nil, Nurgül annem ve bana Türk kahvesi yaptı. İkisi aralarında muhabbeti ilerletmişlerdi ama benim onları dinleyecek vaktim yoktu. Bir an önce kahvemi bitirip fincanımı yıkadım. 

"Kızlar ben Meriç ile buluşacağım, siz kafanıza göre takılın eğer istenmeyen misafirlerimiz olursa bana haber ver Nil" dedim hızlıca amacım evden çıkmaktı daha fazla soruya maruz kalmadan. Ama karşımdaki kızın Nil olduğunu unutmuştum. Nil hiç acele etmeden 

"Bekle ceketimi alayım ben de seninle geliyorum" dedi.

Hiç beklemezken ben Nurgül annem de "Evet oğlum Nil de seninle gelsin" diyerek onayladı. İki kadının arasında kalmak bazen güzel olmuyordu. Kabullenip ayakkabımı giydim ve Nil de geldikten sonra annemle vedalaşıp aşağı indik.

Nil merdivenlerde yakamdan çekiştirip "O neydi şimdi yaptığın kaçar gibi?" diye sordu. 

"Kaçmak değil de annemle daha çok vakit geçirin istedim" deyiverdim. 

Nil omzuma vurup "Bay laf cambazı konuştu" dedi. 

Her zamanki çapkın gülümsememi takınıp pikabın kapısını açtım ve "Buyurun Nil Hanım" dedim. Nil gülümseyerek arabaya geçti. Sürücü koltuğuna geçtiğimde biraz gergindim. Meriç'in herhangi bir şey bulduğundan emin olmasam da telefonumu çıkartıp Birce'yi aradım. 

"Birce umarım işin fazla yoktur Nil'ile hastaneye geliyoruz Meriç'a bahsettiğim şu kanın yapısını değiştirmekle ilgili konuşacağım sizinle" dedim. 

Karanlıktan Sonra (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin