Karanlıktan Sonra (TAMAMLANDI)

LEYLİM

3 Hafta Sonra...

*

Aşk için kötü olmayı seçtim.

*

Nil'e iki haftadır belirli aralıklarla kendi kanımdan veriyorum. Bodrum kattan bir kere bile dışarı çıkmadı. Kani bile bana farklı bakıyor artık. Nil ise beni tamamen düşman belledi. Ne yapmak istediğimi, amacımı çözemiyor ama ona anlatacağım...

*

Akşam yemeğini bitirdikten sonra peçeteye ağzımın kenarları sildim ve ayağı kalktım. Havada güzel bir serinlik vardı. Etraf henüz kararmıştı, ormanın büyüleyici güzelliği devam ediyordu. Kani masaya yanaştı ortalığı toparlamak için. Gözlerinde derin bir boşluk vardı. 

Bodrum kata inen merdivenleri usulca aşağı inip Nil'in kilitli kapısını açtım. İçeride karanlık karşıladı beni. Nil bana tepki olarak kendini karanlığa mahkum ediyordu ve benimle asla konuşmuyordu. 

Işığın düğmesini bulup bastım. Etraf aydınlandığında onun için hazırladığım yerin perişan bir hal aldığını gördüm. Nil bütün kitaplıktaki kitapları devirmişti, duvarları kalemlerle boyamıştı ve yatak örtüsünü de yırtmaya çalışarak yerlere fırlatmıştı. Yanında kırmızı kanımın bulunduğu tüp tamamen bitmişti. Bu son şişeydi. Eğer işe yaradıysa Nil'de benim gibi güçlenmiş olacaktı. 

Yatakta içi boş et parçası gibi yatıyordu. Sağ kolundan uzanıp giden serum damla damla koluna gelmiş ve tüm bedenini ele geçirmişti. Saçları dağılmıştı, beyaz teni güneşsizlikten daha da solmuştu. 

Kuruyan dudaklarının arasından "Neden geldin pislik herif!" diye bağırdı. 

Yanına yaklaşıp yatağın kenarına oturdum. Hiç tepki vermiyordu. Kolundaki iğneyi çıkarıp, iğnenin çıkan yerine pamuk bastırdım.

Nil dişlerinin arasından "Senden nefret ediyorum biliyorsun değil mi? Sana katlanamıyorum. Seni bir dakika bile görmek istemiyorum" dedi. Çok sakin ve rahatsız edici derecede aynı ses tonuyla konuşuyordu. Kanın durduğunu görünce "Artık bu odada kalmak zorunda değilsin seni özgür bırakacağım" dedim.