The Four ELEMENTALIST {WATTYS 2017}

CHAPTER 42 {My Baby!}

-ARIA'S POV- (kinabukasan..)

"Hon, ayos ka lang ba?"- tanong ni Blake sakin na may halong pag-alala.

We just made love at wala talaga kaming ganang bumangon. Lalo na ako kasi nagdadalang tao ako. Ang bigat talaga ng pakiramdam ko

"Hon, why you look so pale?"- muli niyang tanong. Bahagya siyang bumangon sa pagkakahiga at tiningnan ako ng maigi.

"Huh? Namumutla ako?"- patay malisyang sagot ko.

"Yes. Sobrang napagod ka ba dahil sa ginawa natin kaya ka namumutla? Tell me." Alam kong nag-aalala na siya sa kalagayan ko.

"Hindi naman siguro. Ayos lang ako."- sagot ko.

"Eh kung ganon. Pwede natin gawin ulit?"- pilyo siyang ngumiti at lumapit pa sakin. Walang tutol na hinalikan ako sa labi. Nang maramdaman kong bumaba ang kanyang halik ay pinigilan ko siya.

"Blake.. pwede next time na lang ulit?"- pakiusap ko.

"Why? I want you hon, please?" -pagsusumamo niya pero alam ko naman na nagbibiro lang siya. Gusto lang niya akong pasayahin.

Napabuntong hininga ako sabay sabing.."Ayoko lang."

"Hon, naman. Pagbigyan mo na ang asawa mo please?"- pilit niyang pagmamakaawa na parang isang bata. Ang cute at ang gwapo talaga niya kahit kailan. Kaya nga minahal ko siya ng lubusan lalo na't isa rin siyang maalagang tao.

"Hindi nga pwede kasi baka maipit ang bata dahil sa'yo. Kagabi nadaganan talaga siya dahil sa bigat mo." - nagtaka naman siya kung ano ang pinagsasabi ko.

"Huh? Anong sinasabi mo, hon? Nadaganan ko ang bata? Wala naman ah? Tayong dalawa lang kaya kagabi."- aniya.

Loading lang hon?

"Ano ka ba, Blake? Hindi mo ba ma gets? Buntis ako. Kaka'one week lang kahapon." - natigilan siya nagulat sa rebelasyon ko.

"Buntis ka? Talaga? Yes!! Yes!! May 2nd child na tayo! Thank you so much honey! I love you so much!"- agad naman siyang natuwa at hinalikan ako ng matagal.

"I love you Blake, I really am." -sabi ko habang magkalapit ang aming mga mukha.

"The moment you said that bakit ang lungkot mo? May problema ba?" -bahagya siyang lumayo at hinawakan ang aking kamay. Slowly caressing it.

"Naku.. Wala.. Wala.. Halika na."- tumayo na ako pero bigla akong nahilo. Inalalayan naman niya agad ako.

"Your not really okay. Papupuntahin ko dito ang healer para mapatignan ka."- aniya.

"Hindi na, hon. Morning sickness lang 'to. Huwag kang mag-alala. Nawawala na rin ang pagkahilo ko." -paniniguro ko sa kanya. Pinagmasdan niya muna ako ng maigi bago sumang-ayon.

"Sige, kung yan ang gusto mo basta kapag masama na talaga ang pakiramdam mo ay sabihan mo 'ko agad ha?"

"Sige."- todo alalay pa rin siya sakin papuntang dinning area. Nakahanda na ang mga kakainin namin sa mahabang hapag at naka upo na rin si haring Raven o ama pati na rin si Alice.

"Good morning sweetheart."- bati ko pagkalapit kay Alice sabay hinalikan siya sa pisngi.

Hindi na nga pala namin pinagalitan si Alice sa pag alis niya ng hindi nagpapaalam. Kahit papano naiintindihan ko naman kung bakit niya 'yon nagawa.

"Good morning my baby girl."- bati rin Blake sabay hanagkan niya ito sa ulo.

"Daddy? Seriously? You call me baby girl? I'm not baby anymore"- angal naman ni Alice.