Fall Again

Chapter 59

Chapter 59

"Hey, beautiful. Wake up" naramdaman ko ang maliliit na halik ni Dylan sa pisngi at balikat ko

"Hmm" I groaned and turned around

I don't know why, but I feel so fucking tired. I just want to sleep forever. Basta ang bigat ng pakiramdam ko. Minsan nga pag nagigising ako ang sakit ng ulo ko, tapos parang nasusuka ako.

Oh fuck! Speaking of. I felt my stomach turned upside down. Mabilis akong bumangon at tumakbo papunta sa banyo.

Napaluhod ako sa harap ng toilet at doon ko nilabas lahat. Ano bang nangyayari sakin? Pakiramdam ko sinusuka ko na lahat ng lamang loob ko.

Agad akong dinaluhan ni Dylan. Gamit ang kamay niya ay sinuklay niya ang buhok ko at tinali ito.

"Hey, what's wrong?" Hinaplos niya ang likuran ko

"I don't know" I sobbed "I don't know!"

"May masakit ba sayo?" nilagay niya sa noo ko ang likod ng kamay niya at ganoon din sa leeg ko

Umalis siya saglit at nang bumalik siya ay may dala siyang tubig. Binigay niya 'yon sa akin at inalalayan akong uminom.

"Come" he helped me get up "I'll bring you to the hospital"

"No" I cried "I don't want to go to the hospital"

"Paano natin malalaman kung ano ang nangyayari sayo kung hindi kita dadalhin" nag-aalala niyang saad

No, I don't want to. I ran towards the bed and hid underneath the blanket. We've been hiding for two months and they haven't found us.

Ayokong mahanap nila kami. Ayoko pang bumalik sa realidad. I'm not ready to face them. Masaya ako na nandito kami at dadalawa lang kami. I'm not ready to burst my bubbles.

"Ana" he tried to yank the blanket

I sat down and faced him "What?!" I yelled angrily

"Jesus Christ! What happened to you woman?" He said shocked "I'm just worried about you"

"I don't want to go to the hospital" I felt my tears at the corner of my eyes "I don't want to"

He sighed and wiped my tears "Okay... Okay, we're not going to the hospital" he said gently

"I'll be okay. Ganito naman ako minsan eh. Sa umaga lang talaga ako nagkakaganito... Or baka malapit na 'yong period ko kaya nagkakaganito ako" I tried to convince him

"Okay" he sighed and kissed my forehead "You stay here. I'll cook soup for you"

"Hmm.. kay" I smiled "Pwede sopas?"

My mouth watered by the thought of the soup.

He chuckled "Okay" he kissed my forehead again

Inayos niya 'yong kumot ko pagkatapos ay umalis na. Naramdaman ko ang paghila na naman sa akin ng antok. This past few days nagiging mas maantukin ako. Sa tuwing nagigising naman ako sobrang bigat ng pakiramdam ko.

Siguro naninibago lang ako sa panahon kasi minsan umuulan, tapos sa susunod na araw sobrang mainit. 'Yong pagsakit ng ulo ko, siguro PMS lang 'yon.

Napabuntong hininga ako. I can't keep my eyes open. Ang tagal naman kasi ni Dylan, hindi ko na mapigilan pang hindi matulog.

"Ana, wake up" narinig kong bulong ni Dylan

Kahit na nahihirapan ako ay sinubukan kong imulat ang aking mga mata. I smiled at him and stretched my arms.