Gece Işığım

Alternatif son

*Çok fazla istediniz,kıramadım.İyi okumalar (Medyayı tamamen temsili olarak koydum)*
❤️

Kaan'ın ellerimin arasında hafif kırışmış olan elini kaldırıp dudaklarımı üstüne bastırdım.Yıllar öncesinde böyle bir ânı yaşayacağım aklımın ucundan bile geçmezken,şu an yaşıyordum.Kaan'la iyi kötü 27 seneyi geride bırakmış,birçok ölüme tanık olmuş,birçok savaş vermiştik ama sonucunda mutluyduk.Kimse bizi ayıramamıştı.

"Anne,papyonumu bulamıyorum!"Kaan'ın kaşları çatıldığında ayağa kalkıp gülümsedim."Kaan,kravat devri kapanalı çok oldu."Sehpadaki papyonu Aksel'e uzattığımda elimden alıp yanaklarımı öptü."Sen harikasın."

"Aksel!Oğlum papyon ne oluyor?Kimin oğlu olduğunu unuttun herhalde?!"Hafif bir kıkırtıyla birlikte yerime geçtim."Kaan,lütfen en güzel gününde oğlumuzu rahat bırak."Hayran olduğum mavi gözlerini devirip elimi öptü."Senin için susarım.Ama sakın küpe takıcam diye tutturmasın!"Sonlara doğru sesini Aksel'in duyması için yükseltmişti."Baba bir-iki saat sonra evli bi adam olucam sen hâlâ bana karışıyorsun."Aksel saçlarını düzelterek salona girdiğinde titreyen dudaklarımı birbirlerine bastırdım.Prematüre dönemi gözlerimin önünden geçiyordu.Sanki dün gibiydi,onu kucağıma alışım.Şimdi kocaman olmuş evleniyordu."Annecim,"Kollarını omuzlarıma sardığında gülümsedim."Kayınvalide olmak için gençsin biliyorum ama ne yapayım."Ayağa kalkıp ellerini tuttum."Olur mu öyle şey?Bence kayınvalide zamanını geçtim babaanne zamanına hazırlanıyorum."Kahkaha attığında yanaklarını öptüm."İyi ki varsın benim yakışıklı oğlum."

"Baba Akın Tarık'ı dövdü!"Azra neredeyse ağlayacak olduğunu belirten ses tonuyla salona girdiğinde Kaan Azra'ya sarılmıştı."Tarık hak etmiştir."Azra ağlayarak babasından uzaklaştığında Aksel'de benden ayrılmıştı."Çocuklar,abinizin düğününü mahvetmeyeceksiniz değil mi?Akın?"Elini silkeleyerek içeri girdiğinde Azra kollarını göğsünde birleştirmişti."Baba Tarık olacak herif Azra'yı oyalayıp terk edecek bu salak da peşinden ağlayacak.Önlem alıyorum bana kızıyor."

"Akın,düzgün konuş.Tarık'ı tanıyorum,babanda gençliğinde öyleydi ama bak şimdi nasıl.Azra'da Tarık'ı düzeltecek bundan eminim.Onları rahat bırak."Kendisini koltuğa attığında Kaan kafasını iki yana sallamıştı."Gerçekten hızınıza yetişemiyorum.Siz hangi ara büyüdünüz ya,eşşek sıpaları?"Üçü birlikte babalarına sarıldıklarında gülümsedim.Kışın soğuğunda şömine karşısındaymışım gibi,içim sıcacıktı.Her şey mükemmeldi,ailem gibi.

"Hadi bakalım Kandemir ailesi,gelin almaya gidiyoruz."Hep birlikte evden çıkarken Kaan'ın kollarının arasına kahkahalara boğulmuştuk.

--

"Her şey ne çabuk oldu değil mi?"Bakışlarımı tavandan çekip kollarımı Kaan'ın beline sarmaladım.50 yaşında biri gibi hissetmiyordum,yaşım hâlâ 25 gibiydi."Amerika'da hayata tutunmaya çalışan minik oğlumuz Aksel şimdi koca adam olmuş,evlendi kendi evini kurdu.Azra ve Akın bizim okulumuzdan mezun oldular,yaşlandık."

"Ben kendimi 25 gibi hissediyorum ama."

"Ben seninleyken hep 25'im sevgilim."

"Okulu bitirip o uçağa bindiğim gün bunların olacağını söyleseler gülüp geçerdim."

"Hangisini söyleseler?Evlenmemizi mi,çocuklarımızı mı,abimi mi,abini mi,kaçırılmanı mı yoksa az kalsın ölecek olmanı mı?"Omuz silkip gözlerimi yumdum."Hepsini,ve ek olarak seninle yaşlanacağımı söyleseler,cidden gülerdim."

"Seni seviyorum Dolunay,o kadar çok seviyorum ki..Neden yaşımız müsaitken birkaç çocuk daha yapmadık ki?Bak,hepsi yuvadan uçuyor."Kahkaha atıp kafamı göğsünden kaldırdım."Benim bi çocuğum daha var,o da sensin.Asla büyümeyecek olan çocuk."Dudaklarını dudaklarıma bastırıp öptü."Sayende genç kalıyorum sevgilim,hepsi sayende."

Kokusunu içime çekerken gözlerimi yumdum.Huzurla uyuduğum en güzel yerdeydim,Kaan'ın kollarının arasında.