Gece Işığım

Etkilenmedim

Gülmemek için dudaklarımı sıkarken derin bi nefes aldım,ardından hafifçe gülümsedim. "Yalnız,sadece 1 haftalık biliyorsunuz değil mi?" Karşımdaki kaslı adam başını aşağı yukarı sallarken tamamen gülümsedim. "Peki öyleyse,yeni işiniz hayırlı olsun. Evde bir yardımcı daha var Ayşegül. Birlikte müştemilatta kalırsınız. Eşyalarınızı yerleştirebilirsiniz. Bu arada maaşınız hesabınıza yatırılacaktır." Adam izin alarak müştemilata çekilirken heyecanla eve girdim. Şimdi gör Kaan Bey.

~

"Dolunay!" Kaan'ın yüksek sesinden sonra çenesi düşen annem nihayet susmuştu. "Afyet olsun." Kaan gözlerime bir şeyleri ima edercesine bakarken Aksel'i kucağına aldı. "Aksel'in uykusu gelmiştir sen onu uyut bende üzerimi değiştirip geleyim." Sandalyemi geri iterek ayağa kalktım. "Hepinize afyet olsun." Aksel'i Kaan'dan almadan asansöre bindim. Kucağında o varken pekte kızamayacaktı ne de olsa. "İçerdeki bahçıvan mıdır hizmetçi midir uşak mıdır her ne boksa onu sen mi işe aldın?" Başımı aşağı yukarı salladım ve açılan kapıdan dışarı çıktım. "Evet hayatım,çok becerikli değil mi? Bahçeyi 6 satte düzenledi." Aksel'i alıp odaya geçtiğimde peşimden girdi. "Bahçe zaten düzgündü Dolunay! İnat olsun diye aldın değil mi?" Aksel'i yatağına yatırıp Kaan'a döndüm. "Hayır,çocuğun annesi hasta ve ona bakıyor. 1 haftalık işe ihtiyacı varmış ajanstan öğrendim ve çağırdım. Hem sanane? Ayşegül'ü haberim olmadan işe alan sendin. Şimdi üzerini değiştir ben Aksel'i uyutacağım."

~

Okşadığım çiçeği arkamdan gelen sesle birlikte bıraktım. "Güzel çiçek." Kadir'e gülümsedim. Korkutmuştu beni.. "Bakımlarıda çok zordur. Ancak buna değer." Belime dolanan ellerle yeniden korkarken göz ucuyla Kaan'a baktım. Kıskanıyordu. En azından benim hissettiklerimi hissetmişti. "Evet,zamanında çok bakmıştım çiçeklere. Şimdide karıma bakıyorum kendisi bi çiçek gibi." Beni içeriye sürüklerken söylediği sözleri kafamda tartıyordum. Güzel sözler.. "Kaan bi dur ya!" Durduğunda belimi kolundan çektim. "Ne yapıyorsun?"

"Asıl sen ne yapıyorsun?"

"Bıraksaydın çiçekler hakkında bilgi alırdım." Tek kaşını kaldırdıktan sonra vücudumu duvara yasladı ve tek elini başımın yanına sabitledi. "Ben sana öğretirim güzelim." Elimle ensesini okşarken parmak uçlarıma yükselip gülümsedim. "Ama ben işini bilen birinden öğrenmek istiyorum kocacım." Dudaklarını dudaklarıma sürterken yutkundum. Beni etkileyemezdi. "Kaan biri gelir şimdi." Beni dinlemeden dudaklarını dudaklarıma bastırırken yanağını kavradım. Ona karşı koyamıyordum. "Odamıza çıkalım mı?" Kolunun altından geçip ondan kaçtım. Hayır,hayır,hayır. Odaya falan gitmeyecektim. "Ben açım. Sen çık uyu." Mutfağa gideceğim sırada kolumu yakalamıştı. "Kaan çok açım bak karnım gurulduyor. Bıraksana kolumu!" Başını iki yana salladıktan sonra beni bi anda kucağına almıştı. "Kaan anlamıyor musun? Bak Aksel uyanır şimdi." Beni duymuyor gibi merdivenleri tek tek çıkıyordu. Sen bilirsin Kaan bey.. "Sevgililer günüde yaklaşıyor hani.." Beni duymuyor muydu bu? "Kaan ya bırakırsın ya da atlarım." Köşeyi döndükten sonra son basamakları çıkmaya başladı. Kollarımı boynuna dolayıp dudağımı yanağına değdirdim. Önce yumuşatıp sonra atlayabilirdim. "Beni kandıramazsın." Kaşlarımı çatıp kollarımı boynundan çektim. "Beni kandıramazsın." Taklidini yaptığımda çoktan odaya varmıştık. Vücudumu yatağa bırakırken geriye doğru gittim. "Ne yani? Karını zorla yatağa mı atıyorsun?" Başını aşağı yukarı salladığında kahkahayı kopardım. "Çok komiksin! Sana açım diyorum." Omuz silktikten sonra gömleğinin düğmelerini açmaya başladı. Kollarımı göğsümde birleştirdikten sonra sırtımı başlığa dayadım. Bu sefer istediği olmayacaktı,hiç kusura bakmasın. "Bana karşı koyabilecek misin?" Başımı aşağı yukarı salladım. "Gördüğün gibi seni umursamıyorum,çünkü sende beni umursamıyorsun." Derin bi nefes aldıktan sonra yanıma oturdu ve başımı çevirip dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bi eli belimde dolanırken diğer elide tişörtümün içinden karnımı okşuyordu. Kesinlikle etkilenmiyordum. Dudakları boynuma iliştiğinde soluklandım. "Etkilenmiyorum." Beni duymuyormuş gibi tişörtümü üzerimden çıkarttı. Onu durdurmuyordum. Dudaklarını omzuma değdirdiğinde yutkundum. "Hala etkilenmiyor musun?"

"Hayır." Pantolonumu altımdan tek seferde çıkarttıktan sonra vücuduma çarpan soğuk havayla titredim. "Şimdi ısınırsın merak etme." Pis pis güldüğünde kaşlarımı çattım. "Isınmam,ver pantolonumu." Beni takmadan üzerime uzandı. Onu istiyordum ama inada binmiştim bi kere.

~

"İlk iş günün nasıl geçti?" Burnunu saçlarımdan çekmeden konuşmaya başladı. "Çok rahattı. Rüya ben yokken her şeyi halletmiş ve birkaç proje almış." Hafifçe gülümsedim. En azından şirketi batma durumundan kurtararak Kaan'ın gözüne girmişti.

Parmaklarımla çıplak göğsüne çizdiğim anlamsız şekillerden sonra başımı hafifçe kaldırıp gözlerine baktım. "Almila'yı neden işe aldın? Sana çalışmak istediğimi söylemiştim." Anlamsızca bakarken pikeyi çekiştirerek omuzlarımı örttü. "Aylar önceki konuyu niye açıyorsun? Hamileydin ve çocukla birlikte iş yürümez güzelim." Bacağımı bacağının üzerine atıp ofladım. "Çocukta yaparım kariyerde. Çalışmak istiyorum." Kaşlarının çatıldığını hissetmiştim. "Saçmalama Dolunay. Aksel biraz büyüsün o zaman bakarız." Yeniden ofladım ve ellerimi beline sardım. "Aç mısın?"

"Hayır."

"Seni doyurdum." Kahkaha attığında çıplak karnına tırnaklarımı geçirdim. "Acıtmıyor sadece seni arzulamama neden oluyor güzelim." Kan yanaklarıma doğru hücum ederken ellerimi düzelttim. "Neyse,Aksel'i getirde uyuyalım."

"Annen ilgilenir onunla. Biz işimize devam edelim." Kaşlarımı çatıp doğruldum. "Kaan yat uyu!" Beni kendisine çektikten sonra yan döndü ve sıkıca sarıldı. Kendimi güvende hissediyordum. O varken güvendeydim ve ne yaparsa yapsın ne söylerse söylesin ona olan aşkım her saniye artıyordu. "İyi uykular,seni seviyorum." Dudaklarımı dudaklarına bastırıp gülümsedim. "Seni seviyorum güzelim."

-

Herkese merhabaaaa:D Diğer bölümde kaçırılma olayı varda bunu hemen yayınlayıp diğerinide yarın yayınlayacağım sabırsızlanıyorum😏😏😏😏😏