"Ahh siktir! Ne zaman duracak bu yağmur!"
Gözlerini gök yüzünden çekerken kendi kendine söylendi esmer genç.
Saçları sırıl sıklam olmuştu, vücudu ise zangır zangır titriyordu. Islak kahküllerinden damlayan sular burnunun ucuna süzülüp yere düşüyordu.
"Acilen bir yer bulmam gerekiyor. Yoksa donarak öleceğim!"
Islak vücudu sert esen rüzgar yüzünden daha da üşüyor ve her adımında burnunu çekiyordu. Hasta olmaktan nefret ediyordu..
"Tanrım neden ben?!"
Sonunda bir köprü gördü ve adımlarını köprüye doğru hızlandırdı. Yağmur dinene kadar oraya sığınabilirdi..
Köprü altına geldiğinde ise karşılaştığı manzara esmer gencin sinirlenmesine sebep olmuştu. Bir grup serseri, genç bir çocuğu köprü altında sıkıştırmış ve ona, onlara para vermesini yoksa onu altına alabileceklerini söylüyordu. Yüzünü buruşturdu esmer olan. Bu iğrençti..
Beyaz tenli genç ise hıçkırarak ağlıyor ve annesinin onu yabancılarla konuşmaması için tembihlediğini söylüyordu.
Esmer olan içinde bir şeylerin koptuğunu hissetti.. Öylece o küçüğü orada bırakamazdı..
Köprü altına daha da yaklaştı ve deri montunun cebinden bir deste para çıkarıp serseri grubunun önüne fırlattı.
"Bırakın çocuğu."
Serseri gençler aynı anda gözlerini esmer olana diktiler. İçlerinden biri esmer gencin yanına daha çok yaklaştı. Esmer genç burnunu kapatmamak için zor duruyordu. Çünkü karşısındaki adam leş gibi içki kokuyordu.
"Çocuğu bırakacağız. Ama bize daha fazlası lazım. Bu para yetmez."
Esmer genç sinirle gülümsedi.
"Daha fazlası ha? Pekala. Al sana daha fazlası"
Esmer olan karşısındaki adamın kasıklarına sert bir tekme indirip adamın inleyerek kıvranmasına sebep oldu. Gördüğü manzara hoşuna gitmişti. Diğerlerine döndü ve onlara bağırdı.
"Hala fazlasını isteyen varmı?"
Serseri gençlerin gözü korkmuş olacak ki adımlarını geri geri atmaya başladılar. Esmer genç gülümsedi.
"Çocuğu bırakın."
Serseri grup kısa boylu çocuğu esmer gencin önüne iteledi. Daha sonra ise parayı alıp arkalarına bakmadan köprüden uzaklaştılar.
Esmer genç önünde duran kafasını yere eğmiş çocuğa bakarak gülümsedi. Çok masum görünüyordu..
"İyi misin?"
Çocuk kafasını yerden kaldırıp karşısındaki adamın gözlerine baktı.
"Annem yabancılarla konuşmamamı söyledi. Ayrıca adımı yaşımı ve hakkımdaki bilgileri de söyleyemem. Bir de eğer bana şeker verirsen alamam"
Esmer genç çocuğun bu dediklerine gülümseyerek cevap verdi.
"Sana zarar vermeyeceğim. Adım Taehyung. Seni annenin yanına götürmemi ister misin?"
Küçük çocuk kafasını tekrar yere eğdi.
"Benim annem çok uzakta. O şuan cennetten beni izliyor."
Esmer genç kendini suçlu hissetmişti.
"Ben özür dilerim. Bilmiyordum."
Küçük olan gülümsedi.
