01.01

Gönül

Yağmurlu sabaha açtım gözlerimi. Güneş kendini bulutların arkasına gizlemişti. İçimi titreten rüzgar bana büyük bir haz veriyordu. Böyle havalar düşünmek için ne de güzel..
Oturdum, yağmur damlalarının camdan akışını izlemeye koyuldum.
Radyo da Fikret Kızılok'un Gönül şarkısı çalıyordu. Sözleri oldukça manidardı ve beni düşüncelere sürükledi..

      Bunca yıl herkesten kaçtın 
      En sonunda buldum sandın 
      Ansızın içini açtın 
      Yapma dedim yaptın gönül

Doğru kişiyi beklersin ya hep.. Karşına çıkan herkese kalbini kamufle edersin. İçini kimse bilmesin, özel olsun istersin.. Bir gün biri çıka gelir. "İşte bu!" dersin. Kimse ile paylaşmadıklarını paylaşır, kalbinin kapılarını tek tek ona açarsın. Kimsenin ulaşamadığı yere sahip olur.

     Gözleri senden uzaktı 
     Fark edilmez bir tuzaktı 
     Sana böylesi yasaktı 
     Yapma dedim yaptın gönül 

     O bir yolcu sen bir hancı 
     Gördüğün en son yalancı 
     İçinde ki derin sancı 
     Gitmez dedim kaldı gönül 

Hiç gitmez zannedersin. Ömrümün geri kalanı, miladım diye düşünürsün. Öylesine seviyorsun ki tüm zorluklara göğüs germeye hazırsın. Çünkü aşk böyledir. Sonunda kavuşmak ister.. Çok seversin, değer verirsin. Sonra ansızın çeker gider. Ruhun, vücudunda ki yara gibi acır. Öylesine açık bir yaradır ki bu, durmadan kanar. Gündüzlerin, gecelerin bir önemi kalmaz. Kalbin artık sana ait değildir. Bir başkası için atıp durur. Sen acılarınla başbaşa kalırsın..

     Sen istedin ben dinledim 
     Senden ayrı olmaz dedim 
     En sonunda bende sevdim 
     Şimdi beni kurtar gönül 

     Gözlerin bakar da görmez 
     Ellerin tutar da bilmez 
     Gece gündüz fark edilmez 
     Demedim mi sana gönül 

     Sabahın tam üçündesin 
     Dertlerin en gücündesin 
     Hâlâ onun peşindesin 
     Gitme dedim gittin gönül 

Uzaktan sevenler grubuna sende dahilsin artık. Her şeyi kendi içinde yaşamaya başlarsın artık. Mutlulukların iç çekmeye dönüşür. Unut onu, gitti..
Nafile. Ne aklından ne de kalbinden çıkarabilirsin. Onu kalbine öyle bir kazımışsın ki silinmesi çok uzun zaman alacak.

     
     Böylesi sevdiğin için 
     Bir kördüğüm oldu için 
     Ağlıyorsun için için 
     Demedim mi sana gönül 

Senin için en doğru en güvenilir kişiyi kalbine aldığını zannettin. Oysa ki o kalbini söküp gitti. En ağır darbeyi alan yine sen oldun. Göz pınarların kuruyana kadar ağlasan, ciğerin sökülene kadar çığlık atsan ne fayda? Gitti.. Sen acılarınla başbaşa kaldın.
Sevdin, sevildin zannettin. Bunu anladığın zaman feleğin tokadını bir kez daha hissedersin.
Kalbinin kapılarını kapatmak yine sana düşer.
Hayatının aşkı olarak tanımladığın şey, hayatının hatasına dönüşür. Bu da aşık olduğun kişinin sana tokatı olur..