Mutlu yaşam var mıdır? Var ise kimler mutlu yaşıyor?
Mutluluk kişinin kendi elinde midir?
Belki de evet.. Ama benim elimden aldılar.
Mutlu, etrafına neşe saçan ve sürekli pozitif düşünen bir kız olarak bilinirim. Daha doğrusu bilinirdim.. İnsanlar beni öyle tanır.
Aslında beni tanıyan kimse yok. Hiç kimse... Gece yarıları yatağımın üzerinde oturup ağladığımı kimse bilmiyor. Kaç kez hayal kırıklığına uğradığımı, umutlarımın tükendiğini kimse bilmiyor. Tükenmiş hissediyorum. Bir o kadar da yorgun.. Aklımı kaçıracak gibi hissediyorum. Her gün, her saat sessiz çığlıklar attım. İnsanlara zaman zaman ölümümden bahsettim, kimse dikkate almadı. Belki de bu düşünceden kurtulmak istediğimden anlattım. Yardım bekliyordum. Ama kimse kurtarmak istemedi.
Sevgisizlik içimi çürütmüştü. Dünya acımasız.. İnsanlar daha da acımasız. Yürümeme izin vermediler. Başaramadım...
Uçurumdan atlayıp yere düştüğünde değil, bu noktaya gelebilmen yani atlamaya karar verdiğinde ölüyorsun. Hem bu benim ilk ölümüm değil. Duygularım çoktan intihar etmişti.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
01.01
Fiction généraleYazmak, şükrü ifade etmektir. Kelimelerin büyüsüne inanarak bende yazmaya başladım. Kalbe dokunmak, içi titretmek, yüreklendirebilmek adına yazıyorum.
