Hep ben mi kötüyüm bu hayatta?
Hep ben mi yanlışım?
Hiç görmediler beni.
Hep ben sevdim bu hayatta.
Benim kadar sevmediler.
Yine ben üzüldüm,
Yine ben ağladım.Kanatlarımı kırdılar,
Uçamadım.
Ellerimle duvar ördüm,
Adını yalnızlık koydum.
Kimse duvarı aşmasın istedim.
Savaştım kendimle.Kendi güneşimi çizdim.
Kendi dünyamı kurdum.
Şimdi bir başkasının dünyasında yaşamam.
Kimsenin güneşinde erimem.Kırdılar kalbimi.
Kırdılar hevesimi, yutkunamadım.
Şimdi hep ben mi kötüyüm?
Hep ben mi yanlışım?
Hata mı ettim sevmekle?Yoksa herşeyin suçlusu,
Adına sevmek dediğimiz şey mi?
Sor bir daha aynı hataya düşer miyim?
Sor bir daha yenilir miyim?
Sor bir daha gelir miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
01.01
General FictionYazmak, şükrü ifade etmektir. Kelimelerin büyüsüne inanarak bende yazmaya başladım. Kalbe dokunmak, içi titretmek, yüreklendirebilmek adına yazıyorum.