Zo gezegt, zo gedaan. George en ik gaan zo samen afspreken. Het is nu 14:40 en om 15:00 zou ik bij zijn hotel zijn. Snel was ik mijn haar, zodat die niet meer stinken naar meerwater, en dan stap ik de douche alweer uit. Ik doe snel mijn makeup en föhn daarna mijn haren. Ik stap snel in mijn schoenen en loop ons hotel uit. George's hotel is 10 minuten lopen, dus als het goed is kom ik precies op tijd. Ik loop het grote hotel binnen en ga met de trap naar de 2e verdieping. Voor kamer 212 blijf ik staan. Ik klop op de deur en al snel word die open gedaan. 'Hey! You must be Alex?' vraagt Blake. Ik knik. 'Come in, George must be ready' zegt hij en ik loop achter hem aan naar binnen. 'Alex!' Zegt George blij en geeft me een knuffel. Ik schrik even maar sla dan ook mijn armen om hem heen. Ik hou niet van knuffelen, maar hier heb ik niks op tegen. George pakt mijn hand en samen lopen we het hotel uit. 'Where are we going?' Vraag ik en kijk hem aan. 'Do you like nature?' vraagt hij. Ik knik.
'George, wow... how'd you find this place?' Zeg ik en kijk naar het uitzicht. We staan op een berg. Hij glimlacht en seint dat ik moet gaan zitten. Er ligt een mand met allemaal eten en ik grinnik. We gaan rustig eten en als alles op is, gaat de zon al onder. Ik sta op en loop rustig een stukje verder en kijk naar het uitzicht. 'wow' mompel ik. Ik hoor een cameraklik en kijk achter me. George maakt een foto. Ik kijk hem aan met een opgetrokken wenkbrouw en hij kijkt me onschuldig aan. Hij loopt naar me toe en blijft voor me stil staan. Langzaam drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik glimlach door de zoen heen en ik voel hem ook lachen. Hij haalt zijn lippen van de mijne en pakt mijn hand vast. 'What time did you have to leave?' Vraagt hij. 'Our flight back is at 9 pm' zeg ik. Hij knikt. Ik kijk snel even op mijn telefoon en zie dat het al 6 uur is. Ik moet dus terug naar het hotel, om de vlucht te halen. Marije blijft nog tot het einde van de vakantie in Duitsland, ze gaat haar familie bezoeken, dus gaan Laina en ik met het vliegtuig terug.
'Thank you, It was fun' zeg ik en geef George een kus op zijn wang. Ik loop het hotel in en laat me al snel op mijn bed ploffen. 'Hoe was het?' Lacht Laina. 'Geweldig' mompel ik blij. Ik begin met het inpakken van mijn tas en als we klaar zijn is het tijd om te vertrekken. Marije brengt ons nog wel naar het vliegveld. Samen met Marije zit ik op het achterste deel van haar auto. We wachten tot Laina klaar is met bellen. 'Awe wat zitten jullie leuk zo, lachen!' Zegt Laina die een foto maakt. Marije steelt haar armen omhoog en ik kijk lachend naar achter. 'Awe dies leuk! Ik stuur hem wel even door' zegt Laina en al snel plingt onze telefoons.
Laina en ik zitten in stilte in het kleine vliegtuigje. De reis duurt maar een half uur. 'Welkom dames en heren, de vlucht 0827 van Berlijn naar Amsterdam vertrekt in 5 minuten. De reistijd bedraagt 30 minuten en het zien er naar uit dat we geen turbulentie krijgen.' Zegt de piloot. Ik post nog snel even een foto op insta voordat ik mijn telefoon op vliegtuig stand zet.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
