Nog maar 2 dagen, tot de vakantie met George, Blake, Reece, Mel en Emilie. Mijn koffer is al ingepakt, op mijn toiletspullen na. Vandaag is trouwens ook de dag, dat we onze resultaten terug krijgen. Als je tussen 10:00 en 14:00 word gebeld, ben je gezakt. Als je na 14:00 nog niet bent gebeld, ben je geslaagd. Ik hoop nu dus heel erg dat ik niet word gebeld. Het is nu 12:00, en nog geen van mijn vrienden zijn gebeld. Sinds 10:00 word er al in de klassenapp gespamt, allemaal vol zenuwen. Ik zit rustig op de bank een koekje te eten, als de telefoon gaat. 'Nee nee nee nee shit!' schreeuw ik half. Ik loop naar de telefoon en neem op. 'H-hallo? Met alex steendam..' zeg ik zacht, wachtend tot degene aan de andere lijn begint met praten. 'Aleeexxx! De jongens en ik komen om 15:00 aan, wacht, hoezo klink je zo gespannen?' klinkt een zachte stem door de telefoon. Ik adem uit, want ik was gestopt met ademen. 'Je liet me schrikken, ik leg het zo wel uit. Ik kom jullie ophalen van schiphol, aankomsthal 3 toch?' vraag ik. 'Ja is goed, tot zo!' zegt george en hij hangt op.
'WE ZIJN GESLAAGD!' schreeuwen Suus, Emma, Laina, Marije en ik en doen gekke dansjes. Toen we om 14:00 allemaal niet waren gebeld, zijn we naar Suus haar huis gegaan om het te vieren. 'Wie wil pizzaaa!?' schreeuwt suus haast. 'Hawaii!' 'Tonijn' 'margarita' 'die nieuwe bbq' 'wat wil jij, Alex?' 'Oh, ik hoef niets, ik moet zo weg' zeg ik. 'Oh, waar moet je heen?' Vraagt ze verbaasd. 'George ophalen, en eigenlijk, moet ik nu weg, sorry... doei!' Zeg ik en pak nog snel een cakeje uit het pak op tafel. 'HAVE FUN!' 'Doe het veilig!' 'Ew, Emma gross!' schreeuw ik nog snel terug voordat ik de voordeur achter me dicht trek.
'Alex!' Hoor ik achter me en ik draai om. Daar loopt George de deuren door. Als hij mij ziet, laat hij meteen zijn koffers los en komt op me afrennen. Hij tilt me op terwijl hij me stevig knuffelt. 'Eindelijk' mompelt hij in mijn nek. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sla mijn armen om hem heen. 'Ik heb je zo gemist' zegt George zacht. 'Ik jou ook' zeg ik terug. Blake en Reece pakken beide een koffer van George, die daar nog steeds midden op het pad stonden, en lopen onze kant op. Naast Blake loopt een meisje, dat moet vast Emilie zijn. Ik laat George los en hij laat me zakken. Ik loop vrolijk naar Emilie toe. 'Hoi, ik ben Alex' zeg ik vrolijk en steek mijn hand uit. 'Hoi, ik ben Emilie' zegt ze en we schudden wild onze handen. Blake en George kijken ons vreemd aan terwijl Reece alleen maar lacht. 'Blake, je hebt goede smaak' zeg ik goedkeurend naar hem en hij glimlacht. 'Jij ook, George' zegt Emilie tegen George. George moet nu ook lachen. Emilie en ik, laten elkaars handen los, die we nog steeds aan het schudden waren. 'Laten we naar het hotel gaan' lacht Reece en ik huppel vrolijk de aankomsthal uit. George lacht en komt achter me aan rennen, en huppelt gezellig met me mee. Ik stap in bij het stuur, en george komt naast me in de bijrijdersstoel zitten. Reece Blake en Emilie zitten achterin. 'Welk hotel zitten jullie?' vraag ik. George laat een foto zien van het hotel en ik rij er naar toe. Ergens voor het hotel parkeer ik de auto en pak een random koffer uit de auto. Reece checkt in bij de bali en ze krijgen 3 sleutels mee. 'Hoezo 3 kamers?' vraag ik, terwijl ik dezelfde koffer als net de lift in duw. '1 voor Blake en Emilie, 1 voor George en jij, en 1 voor mij want ik ga niet met jullie in een kamer.' zegt hij en drukt op het juiste knopje van de lift. 'En wie zegt dat ik hier blijf slapen?' lach ik spottend. 'Ik' zegt George trots. 'Van wie is deze koffer eigenlijk' vraag ik en kijk naar de koffer die ik til. 'Van mij' lacht Emilie en ik moet ook lachen. 'Wij nemen kamer 820' schreeuw ik en trek George mee naar de kamer die ik wilde. 'Oh mogen we de sleutel?' vraag ik aan Reece, die nog aan de andere kant van de gang staat. Zuchtend komt hij naar ons toe lopen en geeft de juiste sleutel. Meteen open ik de deur en laat me op het bed ploffen. 'Dus, je blijft hier?' vraagt George lachend en komt naast me liggen. 'Al zou ik willen, ik heb geen kleren mee.' zeg ik en draai me om naar George, zodat ik hem aankijk. 'Mi kleren es tu kleren' zegt George en grinnikt. 'Wow, jij bent goed in Spaans zeg' 'altijd al geweest' hard word er op onze deur gebonkt. Ik kreun luid en loop met langzaam naar de deur. 'wat mot je, Bleach' hij kijkt me vreemd aan. 'Bleach?' Hij trekt 1 wenkbrouw op. Ik knik trots. 'Blake spreek je uit als bleek en bleek is het nederlandse woord voor bleach, dus nu heet je zo' zeg ik alsof het heel logisch is. 'Ja bleach, logica' lacht Emilie die nu naast Blake gaat staan en me een high five geeft. Blake kijkt me nog steeds raar aan maar begint al snel weer met praten. 'Gaan jullie mee uiteten vanaaf of gaan jullie zelf wat doen?' vraagt Blake. 'We doen zelf wat!' schreeuwt George vanuit de hotelkamer. 'Je hoort het' zeg ik en lach zachtjes. 'Oke, veel plezier dan, doei' Blake en Emilie lopen weg. Ik sluit de deur en gooi mezelf weer op het bed, waar George nogsteeds in ligt. 'Kom' zegt hij en gooit een arm in de lucht, als teken van dat ik erin moet liggen. Ik lig tegen hem aan en stevig houdt hij me vast.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
@a.steendam: wij zijn geslaagd 🎉🎉 @m.arije__ @suuspeddel @lainabakler @emmaaax ________________________________ @lainabakler: YESH @m.arije__: FEEST @suuspeddel: 🙌🏻🙌🏻 @emmaaax: EINDELIJK KLAAR MET SCHOOL !! @qquin: congrats ❤
