EDWARD

61 0 0
                                    

POV Edward:

Ik glimlachte, de hele tijd. Ze was weg, en ik verheugde me dat ze snel terug kwam.

Ik had haar nummer. Ik had met haar gezoend. Ik had alles wat ik wou.

Nu moest ik nog een ding doen , en dat was met mijn vader praten.

John kwam net aan toen ik weg wou gaan.

''Hey man.''' Zei hij. Ik zag hem verdrietig kijken.

''Is er wat?'' vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd en ging zitten op mijn bank.

''Het is uit. Ze is er achter gekommen dat ik niks was, helemaal niks.'' Ik voelde medelijden, hij vond die meid echt leuk.

''Komt het niet meer goed denk je? Ik kan wel even langs bij haar hoor.''' John schudde heftig zijn hofd.

''Ze is er gewoon vadnoor, het ging toch niet meer, ik kon niet tege haar liegen.''

Ik knikte, en het viel stil, ik wou zo graag over Amber vertellen, maar dat zou nu ongepasst zijn.

''He, hoe was het met Amber '' vroeg hij , hij keek me aan en, begon te lachen.

''Wat.'' vroeg ik schoor.

''Je straalde toen ik haar naam zei.'' Ik schudde mijn hoofd maar begon met vertellen.

''Het was leuk. Het was bizonder, ze.. is...''

''Lekker.'' Zei hij strak ik keek hem boos aan.''

''Nee. ze is anders, ze is niet alleen bloed mooi, maar ook leuk, en grappig.''

Ik zag hem knikken , en dat was het tekken voor mij om te stoppen met praten.

Snel vertelde ik hem over mijn vader.

''Naar mijn vader'' Zei ik snel tegen mijn chauffeur.

''Wat doe je hier'' Zei mijn vader beslist, hij zach er slecht uit.

''Vader, luister naar me.. Ik...''

''Ik wil NIKS maar dan ook Niks horen.'' Zei hij woedend. Ik keek naar de grond.

''Weg hier.'' Hij duwde zijn zware deur met moeite dicht.

Kut. Ik had het verpest.

Ik liep mijn auto binnen en was gemeen tegen Jan, ik belde John.

''Vanavond gaan we naar de blauwe tent.'' Zei ik beslist in de telephoon.

Ik wil je nog eens zien.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu