HIER EEN KLEIN STUKJE VANUIT DE POV VAN JOHN.
xxxxpaupau
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
POV John :
Ik rende naar de auto van Ed. De stress was zo heftig dat ik mezelf niet onder controlle kon houden.
De sleutel kreeg ik niet in de auto omdat mjn hand trillde.
'Godverdomme ! Concentreer je Sukkel!'' Schreeuwde ik naar mezelf.
Ik zag een oude man vreemd naar me kijken.
Na lange tijd te hebben probeerd lukte het. Ik reed met vole snelheid naar de enige die hem kon helpen. Amber.
Ik stopte voor het kleine appartementje die grijs met roze goordijnen had, en waar Edward het zo vaak over had.
Snel sprinte ik naar de voordeur en klopte aan. Niemand. Weer klopte ik aan.
Een jongen rond mijn leeftijd deed open, hij zag er moe en bezorgd uit. Net een zombie.
''ik MOET Amber spreken!''
''Amber is in het ziekenhuis. Ze heeft een probleem … ze.. ze…'' De jongen leek het moeilijk te vinden. Ziekenhuis? He?
''Wie ben jij!?'' Vroeg de jongen licht jaloers.
''de beste vriend van Edward.. Hij…''
''Heeft hij jou gestuurd ? Hoe.. Hoe durft hij? Rot the fuck op uit mijn hous! Dit komt alleemaal door jullie. Amber is dood door jullie snap je dat ? DOOD! Ze heeft het NIET overleefd !'' Met een harde ruk deuwde de jongen de zware voodeur dicht. Daar zat ik in shock. Eeen paar minuten, of misschien langer.
Dood. Amber was .. dood? Ik voelde een steek in mijn maag, natuurlijk ook omdat een mooi jong meisje die ik maar goed kende overleden was. Maar veral omdat ik wist dat Edward, dit niet zou overleven. En dat was de reden dat ik iets heel stoms deed die avond. Iets heel heel stoms.
JE LEEST
Ik wil je nog eens zien.
Romance'' Kijk Mij is aan.'' Ik voelde tranen opkommen, snel keek ik naar de grond. Hoe kon ik ooit verliefd worden op zoo'n jongen? Kom op Amber. Je wist het al sins het begin dat dit niet ging werken. Ik was stom en blind. Ik voelde zijn warme handen op...
