Ik wil je nog eens zien.

AMBER

POV Amber:

Ik trok aan Sara's arm.

''We moeten NU gaan!'' Zei ik boos. Het was mijn vader's verjaardag morgen, en ik had natuurlijk nog niks gekocht.

Sara deed snel haar jas aan, en we rende naar buiten.

''Ga bij me achterop.'' Wankelend op mijn fiets, fietse ik naar de stad, wat een eindje fiesten was.

Ik keek snel in een spiegel die langs de weg stond.

agh. Ik zag er afwijselijk uit. mijn haar was net een vogelnest. Mijn groene/blauwe ogen niet opgemaakt zag er vreemd uit, net als of ik ziek was en bijna ging sterven.

Sara zag er natuurlijk weer wonderschoon uit, met haar perfecte bruine gekammde haren, en haar groote donkebruine ogen.

ik fieste zo hard ik kon, en pakeerde mijn fiets tegen een muurtje.

De eerste winkel was een goeie winkel voor mijn vader.

ik keek naar alle mooie spulletjes die der lagen.

ik zuchtte, ze waren allemaal zo duur.

''Kijk nou wie we daar hebben!'' ik draaide me geirriteerd om.

Ik zag een knappe glimlachende jongen, met een pet en een bril. Zo mooi was het niet buiten, de sukkel.

''Wie ben jij nou weer.'' Het was meer een antowrd dan een vraag dus ik wou weg lopen, maar de jongen deed zijn bril wat naar beneden. Jezus christus. Edward Klein.

Ik schrok en keek hem ongelovg aan. Vandaar die pet, haha, domme ik.

''wat doe jij hier?'' vroeg ik een beetje nerveus.

Edward keek mescheefglimachend aan.

''Jij dan roodkapje? Ik zie dat je er weer charmant uiziet , dat haar dan, kijk dan'' hij wees uidagend nar mijn haar en tikte blijbaar zijn vriend John aan, die er minder rijk en verzocht uitzag dan Edward. Ik keek hem boos aan.

''En jij dan,wat doet zoon geweldige jonge man, rijk en HEEL charmant in zoon goedkoop winkeltje? Heb je niet genoeg zakgeld van je pappie gekregen?''

Ik wou mijn hand voor mijn mond slaan, maar toen ik John stiekem zag lachen en Edward mij lachend aan zag kijken wist ik dat het een goed antwoord was.

''En wie is deze mooie dame?'' Edward keek vol verlijding naar Sara, die dom naar hem lachte.

''Dat is Sara en die vind jou niet interessant.''

Ik wou mezelf omdraaien maar sara hield me tegen

''Stel hem nou even aan me voor Amber''

ik zag dat Sara niet door had dat het de Edward Klein was.

''Sara dit is Edward klein, Edward, dit is sara.'' zei ik verveelt. Sara gaf een klein hoog gilletje, ik draaide met mijn ogen.

''Iiiii Edwa...' ze keek van mij naar hem en sloeg toen een hand voor haar mond. Sara keek toen verlegen naar de grond.

''Wij moeten maar eens gaan.''

Edward ging voor me staan.

''Kom anders een borrel nemen bij mij thuis.'' Het was meer een beveling dan een vraag, wat me irriteerde. Wat dacht hij wel niet.

Ik schudde mij hoofd en trok Sara mee.

''Spreek je later wel.'' Zei ik nors. Sara keek me geschrokken aan, en toen we eenmaal buiten waren begon ze weer te praten.

''Amber! Je bent gek! Edward klein en zijn hotte vriend heeft ons uitgenodigt, weet je hoe veel meisjes dat willen!''

Ik keek haar trug aan.

''En dat is het juist Sara! Hij is een player, kijk dan! Ik ben niet geinteresseerd, ga jij maar als je dat wilt.''

Sara zuchte en ik zag dat ze het jammer vond, maar niet veel later glimlachte ze.

''Je hebt gelijk.'' ze pakte mijn arm vast en we liepen sammen naar mijn half kapotte fiets, die er opeens heel vertrouwd uitzag.

twee dagen gingen voorbij, het was nu donderdag, en ik dacht alleen maar aan de glimlach van Edward. Genant? Zekker weten. Maar oh, wat was hij een lekkerding, toch vond ik hem irritant.

Het was een warme dag vandaag.Ik was naar buiten aan het staren. er belde iemand aan. Ik rende naar de deur om hem open te doen.

''Amber?'' Ik glimachte blij naar hem en sloe mijn armen om hem heen.

''Jonathan!'' Johnathan was mijn beste vriend. Hij was homo, en dat kon je van ver af zien. Ik deed alles met hem.

Jonathan plofte op mijn bank.

''Biertje graag schat.'' Ik kwam terug en ging naast hem zitten. De middag verliep goed.

''Jo ik moet naar de stad, blijf je hier? Ik kom zo terug.'' Ik stapte mijn fiets op en fietste snel naar de stad.