SAMANTHA JOIE's POV
Nagising ako hapon na. Hindi ko na naramdaman yung gutom. Wala pa 'kong kinakaen sa buong araw. Hindi man lang nila 'ko kinakatok para alukin kumaen, paano kung mamatay ako dito oh? Lol jk.
Eto ang hindi joke, wala pang text si Gian ko. What happened to him?! :( Tinext ko na lang siya ulit.
To: Gian
Do you still care for me? :(
Makonsensya sana siya. Huhuhu. Hindi man lang ako tinetext eh. Kainis naman. Napaka good boy ni Gian kaya may tiwala ako sakanya. Pero bakit ganto? Kahit isang text niya wala.
May nagtext na unknown number.
From: 0917****430
Mahal. This is me, Gian. I have 3 things na sasabihin sayo. First, kanina pa 'kong tumatawag pero cbr phone mo. I guess wala lang siyang signal. I was worried, call me agad if u received this. Im so sorry I lost my phone Here in Cebu. Second, are you ok? Wht happened to u? Last but not the least. HAPPY VALENTINES! I love you, beautiful. Hope you're ok. dont worry 'bout me, as long as you're ok. I'm perfectly fine.
Awwwhhh. :)))))) :( He's still in Cebu. Pati sabi niya, as long as I'm ok, he will be perfectly fine. Ayokong mag worry siya sa 'kin habang nandun siya.
Tinawagan ko agad siya.
Gian: Hello mahal! Happy valentines!
Me: Happy valentines din mahal. I love you.
Gian: Bakit matamlay? Anything wrong?
Me: Sorry. Seriously, there it is.
Gian: Awh, bakit ka nagkakaganyan. Don't cry mahal. Nandito lang naman ako palagi,
Biglang bumukas yung pinto ng room ko at nakita ko si Gian! O______O
May dala siyang bouquet of red roses na sobrang ganda at laki as in! And isang malaking paper bag.
I hugged him agad agad! At hindi ko na napigilang maiyak sakanya. Kasi sobrang miss na miss ko na siya and I really feel so alone kanina. I feel unworthy pero nung dumating siya nagbago lahat ng nararamdaman ko. I feel so secure, I feel worthy, I feel perfect!
Hinayaan niya lang akong nakayakap sakanya ng mahigpit. Tapos kiniss niya ko sa noo.
"Mahal, why are you crying?" Tanong niya.
"I just missed you so much! I feel my life is perfect when I'm with you. Napatunayan ko lang yun nung almost 1 week kang nawala sa tabi ko!"
"I'm so sorry mahal ko. Hindi ko na hahayaang mangyari ulit yun. I missed you so much Joie!"
Umupo kami sa bed, binuksan niya yung paper bag at may lamang chocolates ang dami, baka pumayat?
Anyways, wala pa talaga 'kong kinakaen kahit ano naka sleeveless pa 'ko na pangtulog ko at shorts. Tapos bigla niya kong hinila papalabas ng kwarto, walang tao. Pag tingin ko sa oras, 5 na pala! Grabe buti nakayanan kong walang kain, kumaen ako ng chocolate gutom na kasi ko eh.
"Ma, saan tayo pupunta?" Tanong ko sakanya.
Pero nagderecho pa din kami sa paglalakad, dinala niya 'ko sa loob ng sasakyan niya. Grabe baka may muta pa ko. Hahahaha.
"Maaa, hindi pa ko naliligo! :("
"Ok lang yan mahal. Hindi naman halata eh."
"Pati mahal giniginaw ako. :("
Pinasuot niya sakin yung hoodie niya, yiiii oversized pero ok lang. Ang bango bango! Hmmmm. Parang wala naman akong shorts neto hahaha. Yung buhok ko grabe ang gulo. Nag bun nalang ako.
