I'm alone in this cafe right now because I want it.
"Hey?" Nakatayo siya sa harap ko at napahinto ako sa ginagawa ko.
"Hi, Natalie!" And gave her a smile.
"How are you, Samantha? You look great."
"Thank you. I'm good. How about you?"
"Ok naman ako. 'Di ko alam kung matutuwa ako na nakita kita or malulungkot?" I was a bit shocked sa sinabi niya. She sounds like stupid.
"Uh, why?"
"Um, I know sounds stupid but... I really love Matthew."
"I know, right? And I don't care, anyway."
Yumuko siya. When I first saw Natalie, hindi siya ganyan. Nagbago yung itsura niya, she looks pale. 'Di ko alam kung maaawa ako or what, pero I don't know. I just don't care and I won't even care.
"You want something?" Sabi ko pa. Tumingin siya sakin.
"I mean, coffee? Cake? Or anything?" Dagdag ko.
"No, no. I'm okay. It's just I need something in you."
"Oh really? What's that?"
"I need your help. Wala na saking pakealam si Matthew, kahit anong gawin ko wala na siyang pakealam sakin. Bumalik na naman siya sa pagiging Matthew niya... Agakalsblavjwqbkasgoaiavsnaka"
Hindi ko na pinakinggan kasi wala akong pakealam, nagbasa lang ako.
"Hey, Samantha please." Sabi niya.
"Anong magagawa ko, Natalie? I'm not an expert or whatsoever. Bakit ako pa?"
"Because he loved you."
"And, so what?"
"So you know him, well."
"Kung tutuusin mas kilala mo siya kaysa sakin. 9 months lang kami magkasama and kayo, almost 10 years na kayong magkakilala kasi childhood friends din kayo. So bakit ako?"
"H-h-hindi ko din alam... Hindi ko na alam ang gagawin ko."
"Sorry, pero mas lalong hindi ko alam ang gagawin mo. I think I have to go. Not so nice to see you, Natalie." Sabi ko at umalis na 'ko. Pretty bad huh?
Nakwento ko kay Mocky 'yung pagkikita namin ni Natalie.
"Bakit mo naman ginawa yun? Kawawa naman 'yung tao."
"I don't care, Mocky. Wala naman akong pakealam sa ibang tao."
Napatingin siya sakin.
"Kung hindi kang kita mahal, siguro kanina pa kita sinapak."
"Wala e, love mo bestfriend mo. Hahahaha i love you, best!"
'Di ko alam, parang ang daming galit sakin. Simula nung may mang away sakin, dumami na din ang nagparinig sakin, ang nang iirap sakin, well. Popular much? LOL.
Pupunta kaming party ni Mocky ngayon, acquaintance party sa department namin.
I'm wearing a long black dress and I curl my short hair. Sinundo ako ni Mocky, as usual.
"Wiwit!" Sabi niya.
"Ew!" Sabi ko sakanya.
"Bakit naman? Yung suot ko ba ang ganda kaya nito!"
"I know, right? Hindi kasi 'yan! The way you said wiwit, parang tambay. Ew."
"Ang arte mo naman!" Tumalikod siya and mukhang na offend ko. Hindi naman talaga siya mukhang tambay, like sobrang layo niya don and maputi, gwapong tambay? Omg.
