One For The Books

CHAPTER VIII

The sky's getting even darker. I am now standing at the front of the University's gate. Dito kasi ang lugar na nakasulat sa papel na nasa loob din ng envelope kung saan susunduin nya raw ako since hindi nya alam ang bahay ko.

Well, thanks to the bright moon for giving the light I need.

9 pm kailangang nando'n na so 8:30 daw kami aalis. When I looked at my wristwatch, it's already 8:35 pm, the reason why my boiling blood runs through my aorta. One thing I hate the most is being late. Every second is special. We should not waste it. Nilalamok na rin ako rito sa kinatatayuan ko. Nakakinis. Naalala ko tuloy kanina ang pagmamadali kong makapunta dito agad dahil nakakahiya naman kung late ako tapos sya pa 'tong late!

FLASHBACK

"But black suits you very well. You'll look stunning and you'll catch a lot of eyes."

"Ate, hindi ako pupunta doon para magpapansin."

"Ano ka na naman, Bey! Minsan lang naman 'to kaya sulitin mo na. Alam mo ng maganda ka dahil mana ka sakin pero bring that beuty on!"

"Ate, please. Ayoko."

Pilit naman kasi sya ng pilit ng kulay na makakapagpa stun daw sakin eh gusto ko nga yung kulay ng dress na hindi ako mapapansin. Meron ba no'n? Yung magiging isang invisible human ako do'n since wala naman akong kakilala sa side nya. Even that cousin he's talking about. Ultimo sya, hindi ko pa ganun kakilala. Hindi rin kami friends nor close pero ewan ko kung bakit napapayag nya 'kong dumalo sa party na yon na syang kinagulat ni Mendelle nang malaman nya.

"Uy! Siguro may something kayo 'no!"

"Wala 'no! Jusko."

"Eh bakit kapag niyayaya kitang um-attend sa mga events na ino-organize ko, tumatanggi ka? Tapos ngayon---"

"Sinabi naman na kasi sayong he block mailed me."

"Oh yeah! I get it. Alam kong isisingit mo na naman ang lalaking nangmanyak sayo. Naku, kung naroon ako baka baldado na 'yon ngayon."

Bahagya akong natawa. Kahit wala s'ya sa Pinas, ramdam ko pa rin yung pagiging over protective nya.

"Magpasalamat ka naman sa tumulong sayo. Ano ngang pangalan no'n?"

"Paris."

"Aw. Cute name."

"Psh."

"Oy! Ano na nga bang napili mong kulay?"

"Ito na ngang itim! Halos lahat kasi ng pinapadala mong dress, puro itim."

"Yay! Go, sis! Tandaan, wala kang kilala dun kaya wag kang magmaldita ha. Enjoy the night. Bye!"

She ended up the call. Grr! Naunahan nya 'ko. Kainis.

Well, feeling ko wala naman syang natulong sakin. Naki-chismis lang sa lagay ng buhay ko. Tuwang tuwa nga sya dahil may improvement daw. Ewan ko ba.

END OF FLASHBACK

5 minutes pa, aalis na talaga ako dito. Bahala sya. Ewan ko nga kung bakit pinagtyatyagaan ko pa sya. Swerte naman nya! Ang mahal ang oras ko 'no!

8:40 pm.

Ok. Bahala na s'ya dyan. Inayos ko na ang dress kong below the knee saka nagsimulang maglakad. Uuwi na lang ako at mukhang sinayang nya lang ang oras ko. He made me wait for nothing. He made me a toy that he can play on his palm whenever he wanted.

He's sick. Damn.

And, let's add the mosquitoes that are following me that made me more irritated.