Paper Hearts

KABANATA 29

A/N: It will be much better if you click that star-like button and comment your feels.

-struckbytragedy ❤

KABANATA 29

Maria

"Ana!" Rinig kong wika ng kung sino kung kaya't napatigil ako sa pagtatapon ng mga basura.

Nabigla ako ng may kung sinong umakbay saakin at ganun nalang ang panlalaki ng aking mga mata ng makita ko si Archer saaking harapan. He was dressed casually habang nakangisi saakin.

"A-ano ba!" Wika ko sakanya at marahang itinulak ito papalayo, nakakailang kasi ang ginagawa nitong pagtitig at pag-akbay saakin. He was becoming familiar and touchy with me as we got to know each other throughout the passing time.

Umiling nalang ito, "You are so stiff," Wika pa niya habang tumatawa. Inirapan ko lang ito at mas minabuti pang tapusin ang pagdispose ng mga basura.

"Wanna hang out with me?" Tanong pa niya saakin habang sinusundan ako, papasok na kasi ako sa loob ng bahay. Masyadong malamig kasi sa labas,dagdagan pa na hindi ako nakasuot ng coat.

"Hindi," Wika ko sakanya.

"Come on, you're always declining my offer!" Wika niya saakin, mukha siyang bata na hindi binilihan ng kendi ng ina ito sa kaniyang inaasta.

Napatigil ako sa paglalakad at humarap sakanya, "Hindi naman sa ganun, alam mo naman siguro na may sakit ang abuela ko. She needs all the care and affection from me before its...." Natigilan ako sa aking sasabihin, may kung anong mabigat na namumuo nanaman saaking dibdib.

Archer let out a chuckle, "You think so much. I know it's hard, it's depressing but come one, live a little." Wika pa niya saakin.

Akmang sasagutin ko na siya ng isa pang paghindi ng biglang bumukas ang gate at iniluwa nito si Bree. Siya ay isa sa mga pinsan ko na nasa kaedaran ko lang.

"Oh? Nandiyan ka pala, Mariang?"

Napakamot nalang ako ng ulo ko, "May pinatapon kasi ang nurse ni abuela."

Biglang umikot ang mga mata nito, "At ginawa mo naman?" Umiling nalang ito saakin at biglang lumaki ang ngisi ng bibig nito. Mukhang nakita na nga niya si Archer.

Hindi nagdadalawang isip na inabot niya ang kamay ni Archer, "Hi, I'm Bree and you are?"

"Archer,"

Tila namamanghang napatingin siya saakin, "He's your boyfriend? I thought it was Damon Esquivel?"

Natigilan ako dahil 'dun, of course, my cousins know all about my past with Damon. Sobrang liit nga ng mundo.

"He is Maria's ex, I'm her boyfriend now."

Nanlaki ang mga matang napatingin ako sakanya, "Ano bang pinagsasabi mo?"

Ngumisi lang ito, kuminang ang diamond stud na nasa tenga niya, "Come one, babe, don't be shy."

Nagtitiling pinanghahampas ako ni Bree, "Omg! Your boyfriend is so pogi and sweet!"

Napangiwi nalang ako dahil 'dun, "Ano ba naman, Bree." Wika ko pa sakanya. Masyado kasi siyang maingay na nakukuha niya ang mga atensyon ng mga taong naglalakad.

Umirap lang ito, "Let them stare! Come on, it's not like they can see this spectacular beauty every day!"

Napangiti nalang ako sa inasta nito even Archer was smiling mukhang natatawa rin sa paghanga ng pinsan ko sa sarili niya.

"Bree?" Natigilan ang pinsan ko pati narin ako sa pagtawag ni Archer.

"Yes?"

"Can I take your cousin for a date?"

Eksayradang napatakip si Bree ng labi, "Emeged! You're so formal and omg, wow, of course you can take her!"

Nanlaki ang mga mata ko dahil 'dun, "Ano ba, Bree! Walang magbabantay kay abuel---"

Sinimangutan niya ako, "Kaya nga may personal nurse siya diba? And mommy is here! Come on, don't be such a sissy!"

Napatingin nalang ako kay Archer, nakangisi ito saakin, mukhang iniisip na ang pagkapanalo nito.

"Eh kasi---"

"No more buts, Mariang!" Wika pa nito at nakangising pumunta sa loob ng bahay. Mukhang ibabalita na naman niya ito sa mga pinsan ko o ang mas malala pati kila tiya Isabel.

Napalingon ako kay Archer at pinukulan siya ng masamang tingin, "Bakit mo naman sinabi kay Bree na boyfriend kita?!"

For a moment, he let out a smirk, that wicked one which states danger, "Because you'll eventually be my girl. My girlfriend."

Natulala ako ng halos ilang segundo bago nakuhang sumagot sakanya, "I'll never be anybody's girl again."

Hindi ko namalayan ang pagsilay ng hilaw na ngiti saaking mga labi. Just the thought of me loving someone again sends some indescribable feeling of pain in my chest. Parang bumabalik ang mga alaalang ilang buwan ko ng pilit na kinakalimutan.

As if the scar from that heartbreak was just yesterday for me to feel to kind of pain.

Archer let out a snort, "Hindi porke't nasaktan ka niya, matatakot kanang magmahal, Maria."

"Bakit? Nagmahal kana ba? You're not in my shoes para sabihin saakin ang mga bagay bagay!" Hindi ko napigilan ang pagtaas ng boses ko kay Archer.

Mukhang nabigla ito sa naging reaksyon ko kung kaya't natahimik siya, I took that moment to speak, "Damon was everything to me. He was my first friend, first boyfriend and eventually my first heartbreak. We shared so much memories in the past months na hindi ko kayang isipin kasi pag-iniisip ko sila bumabalik ang sakit. Ang sakit sakit lang na isipin na halos hindi pa lumipas ang isang buwan pero pinagpalit niya lang ako, Archer! He made me his rebound girl para may mapaglaruan lang siya! He dropped me like a hot potato pagbalik ng ex-girlfriend niya! Tell me, kung ikaw sa sitwasyon ko, hindi ka ba matatakot magmahal? How can I love again when my heart is broken into pieces!"

Hindi ko napigilan ang paghagulgol sa harapan nito, ilang buwan ko rin itong kinimkim. Hindi naging madali ang pag-open up ko kila Lyre. Hindi rin naging madali ang pag-iyak dahil sa sobrang pagkamanhid ko. Sa sobrang pagka manhid ko na hindi ko na kayang umiyak kasi sobrang wala na akong maramdaman.

I was too broken to contain any emotions.

I was too empty to feel anything.

Narinig ko ang pagbuntong hininga nito, he reached out for his pocket, mukhang may hinahanap at nung wala siyang makita ay tumungo siya saakin, he gently reached out for my face. Napapikit nalang ako ng naramdaman ko ang pag-pahid niya sa mga luhang patuloy na bumubuhos mula saaking mga mata.

"Moving on is the key to heal your heart. In moving on, you don't need to delete those memories, Ana. All you need is to create new ones. And I'll help you with that. Just open your arms for me, love..."

Hindi ko namalayan ang pag-init ng aking dibdib. My heart swelled with so much hope from what he said, "Pangako?"

Huminto siya sa pagpahid ng luha ko at tiningnan ako saaking mga mata, "I promise,"