Paper Hearts

KABANATA 41

A/N: Hello, guys! It's been awhile since the last time I updated this story, I'm really sorry for that. I'll try to update it more often. Enjoy reading! *sending warm hugs and kisses

-struckbytragedy

KABANATA 41

Maria

"Mama!" Rinig kong hiyaw ni Tiya Isadora habang pilit na sinasalba ng mga doctor si abuela. Abuela didn't wake up today, sanay na kasi kaming gigising siya sa oras na ito pero hindi. Her body was not responding anymore and her pulse wasn't even there.

Hindi ko napigilan ang paghikbi nang tumigil na ang doctor, he looked at the nurse and said something I couldn't register because of the sound the machine was emitting.

"Please no! Please try again!" Wika ni Tiya Isadora habang nakaluhod sa gilid ng kama ni abuela, tumayo ito at pumunta kay abuela, she tried doing the CPR all over again halos magkagulo na sa loob ng room ni abuela dahil sakanya.

"Isabel, she's not dead. Tell me she's not dead..." Wika pa nito habang pinapakalma siya ni Tiya Isabel. I was just seating at the far end of the room habang humihikbi. My cousins we're nowhere to be found, mukhang nagluluksa din sila at hindi nakayanan ang drama sa loob ng kwarto.

My aunts and uncles were all crying. For the first time, abuela's youngest child, Tiyo Ian came home from Great Britain kung saan siya naka-based ngayon.

Nang lumabas na ang doctor ay biglang nagsalita si Tiya Isadora, "Wow, I'm so happy were finally complete! Kung kailan si Mama namatay, umuwi ka?!" Wika pa ni Tiya Isadora sa batang kapatid nito, "How dare you show your arrogant face here?"

"Isadora, tama na. Mama will not be happy about what you're doing now." Wika pa ni Tiya Isabel habang umaawat sa mas nakakatandang kapatid.

She turned her attention to me, "Maria? Samahan mo nalang sila Tiyo mo papunta sa bahay." Tumango nalang ako at tinulungan sila Tiyo Ian at ang asawa nitong si Tiya Margarette sa pagdadala ng mga gamit nila. Margery, their child was busy with her iPad kung kaya't nauna na kami sa sasakyan nila sa labas.

"You're Maria, right?" Nakangiting wika saakin ni Tiya Marga ng nakaupo na kami sa loob ng sasakyan habang naghihintay kay Margery.

"Opo," Sagot ko nalang sakanya bago buksan ang pintuan at pumasok si Margery. She's only thirteen years old but she looked as if she has the same age as me.

"Mum, you should have waited for me!" Sigaw pa ni Margery sa mama nito. Napangiwi nalang ako sa naging gawi niya sa kaniyang ina.

"Don't yell at your mother, young lady." Tanging wika lang ni Tiyo Ian sa mag-ina. Nang dumating kami sa bahay ay tinulungan ko muna sila sa pag-akyat ng mga gamit. Wala kasing available na mga katulong sa mansyon.

"I'm going to stay with you," Wika pa saakin ni Margery habang sumusunod saakin papasok sa loob ng kwarto ko. Napangiti nalang ako sakanya, mukhang nagtatampo kasi kay Daddy niya.

"Your room is so nice, Maria!" Wika pa nito saakin, "Can I sleep on your bed?" Tinanguan ko lang ito bago iniwan sa loob ng kwarto ko.

Tinungo ko ang kwartong palagi kinaroroonan ni abuela. Gaya ng dati ay may mga gamit pa siyang naiwan dito. I rested on her bed and hugged her pillow. The nostalgic scent and warmth of her bed began to cloud my eyes with tears.