Τα χρώματα του έρωτα

Κεφάλαιο 4

Η Θάλεια ελευθέρωσε το χέρι της από το κράτημα του Αλέξη. Ο αδερφός της πλησίαζε χαμογελώντας: " Το μικρό της οικογένειας μας μεγάλωσε και άλλαξε. Δεν μας τα είχες πει αυτά αδερφούλα!"

Ο Αλέξης καταλαβαίνοντας την παρουσία του φίλου του, άλλαξε το ύφος του και ένα ειρωνικό χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του προκαλώντας τον εγωισμό της: "Νομίζω οτι η μικρή σου αδερφή θέλει να το παίξει μεγάλη. Ίσως θα έπρεπε να την συμμαζέψεις μην κάνει κανένα λάθος."

Η Θάλεια αισθάνθηκε να βράζει αλλά όταν το μάτι της έπιασε τον Πέτρο Γράδη να περνάει κοντά τους για να πάει στο τραπέζι του ένα σέξι χαμόγελο χώρισε τα χείλη της. Ο Αλέξης την κοίταξε αποσβολωμένος. Η Θάλεια άλλαξε μπροστά στα μάτια του σε μια προκλητική γυναίκα που τον αναστάτωσε. Εκείνη γύρισε στον αδερφό της: "Θα μείνω στη Μαρία σήμερα." Τα μάτια της κοίταξαν τον Αλέξη και έβαλε το στόμα της κοντά στο αυτί του " Ξέρεις .. είμαι ενήλικη. Αντί να ασχολείσαι με το τι κάνω εγώ στη ζωή μου καλύτερα να ασχοληθείς με τη φιλενάδα σου."

Η Θάλεια κούνησε το χέρι της σε χαιρετισμό στον αδερφό της και προσπάθησε να φτάσει εκεί που είδε τον Πέτρο. Φτάνοντας κοντά του, τον ακούμπησε στο μπράτσο κάνοντας τον να στραφεί προς το μέρος της. Τα μάτια του άστραψαν μόλις την είδε. Μπορεί να είχε σχεδιάσει στο μυαλό της να δώσει ένα μάθημα στον Αλέξη, που το έπαιζε αδερφός της, αλλά δεν αισθανόταν καλά με αυτό που έκανε. Το καλύτερο θα ήταν να είναι ειλικρινής με τον Πέτρο ώστε να μην την παρεξηγήσει. Τα μάτια της τον κοίταξαν παρακλητικά: "Σε παρακαλώ κάνε μου την χάρη να χορέψεις μαζί μου ένα χορό. Θέλω να δώσω ένα μάθημα σε κάποιον."

Εκείνος της χαμογέλασε: " Αν θέλεις μπορώ να χορέψω μαζί σου όλο το βράδυ."

"Δε θα διαμαρτυρηθεί η φίλη σου;" Τον ρώτησε δείχνοντας με το κεφάλι της προς το τραπέζι του.

"Είμαι  ελεύθερος. Όλοι αυτοί είναι φίλοι και φίλες." Της είπε καθώς έγνεψε προς το τραπέζι του.

Η Θάλεια δεν του μίλησε άλλο, άλλωστε δεν ήθελε παρά μόνο να χορέψει μαζί του. Άρχισε να λικνίζεται στη μουσική χαμογελώντας του.

Όλη την υπόλοιπη νύχτα ο Αλέξης παρακολουθούσε τη Θάλεια πίνοντας το ένα ποτό μετά το άλλο.

Το επόμενο πρωί βρήκε την Θάλεια με έναν περιποιημένο πονοκέφαλο. 'Δεν έπρεπε να είχα πιει τα σφηνάκια. Τι είχαν μέσα;'σκέφτηκε. Η Μαρία κοιμόταν αμέριμνη δίπλα της. Η φίλη της ήταν συνηθισμένη σε αυτά τα ξενύχτια. Αφού πλύθηκε και ντύθηκε, κούνησε μαλακά τη φίλη της: "Φεύγω. Τα λέμε αργότερα."