Τα χρώματα του έρωτα

Κεφάλαιο 30

Η Θάλεια χτένισε μηχανικά τα μαλλιά της μπροστά στον καθρέφτη του δωματίου της. Το μυαλό της ταξίδευε. Είχε δει προηγουμένως στην τηλεόραση τα νέα για την εξάρθρωση μεγάλης σπείρας ναρκωτικών. Τα μέσα άφηναν υπονοούμενα για μεγάλο επιχειρηματία που κρυβόταν πίσω από τις παράνομες δραστηριότητες. Βέβαια η ίδια είχε μιλήσει ήδη τηλεφωνικά με τον Αντρέα, που την ενημέρωσε για την επιτυχία της επιχείρησης και την ευχαρίστησε ακόμη μια φορά για την πολύ σημαντική βοήθειά της. Στο τέλος της κουβέντας τους, με την αγωνία να χρωματίζει την φωνή του,της θύμισε για ακόμη μια φορά, οτι θα έπρεπε να απομακρυνθεί από την οικογένεια Γράδη όσο πιο γρήγορα γινόταν.

Η Θάλεια χαμογέλασε στον καθρέφτη όταν θυμήθηκε την επόμενη είδηση του δελτίου. Ο Νικήτας Φωκάς απαλλάχτηκε από όλες τις κατηγορίες που τον βάρυναν. Η αστυνομία αποκάλυψε όλη τη σκευωρία που στήθηκε σε βάρος του έντιμου πολιτικού. Δεν υπήρχε πλέον καμία υποψία για εμπλοκή του στο φόνο της οικογένειας Νομικού.

Το κουδούνι  της εξώπορτας την έκανε να πεταχτεί. Η ώρα ήταν περασμένη και ήταν μόνη στο σπίτι. Η Κλειώ είχε βγει με τον Αντρέα και η ίδια είχε αρνηθεί την πρόταση του Πέτρου να συναντηθούν προφασιζόμενη αδιαθεσία.

Μόλις άνοιξε την πόρτα, ο Αλέξης όρμησε μέσα και την κοίταξε με περιφρόνηση.

"Είδες ειδήσεις;" Τη ρώτησε με σκληρή φωνή, χωρίς να την χαιρετίσει .

"Ναι." Του είπε κοφτά, ενώ σκεφτόταν 'Χαίρομαι που βλέπω το πρόσωπό σου από κοντά. Μου έλειψες τόσο πολύ.'

"Δεν έχεις να πεις τίποτα γι αυτά που είδες;" Της φερόταν ψυχρά και η Θάλεια ήξερε οτι είχε δίκιο με βάση αυτά που γνώριζε.

"Σαν τι περιμένεις να σου πω;" Τον ρώτησε με φωνή που ίσα που ακουγόταν.

"Να ζητήσεις συγνώμη από τον πατέρα μου και από μένα για τον τρόπο που μας φέρθηκες. Ήσουν η πρώτη που μας κατηγόρησε." Ήταν έξαλλος και κινούνταν επιθετικά προς το μέρος της αναγκάζοντας την να υποχωρήσει. "Δεν αμφέβαλλες  καθόλου οτι ο πατέρας μου ήταν ένοχος, παρότι τον γνώριζες τόσα χρόνια. Όσον αφορά εμένα, με έκανες αμέσως στην άκρη και φρόντισες να αρραβωνιαστείς τον Γράδη, προφανώς για να είσαι στην ασφαλή πλευρά. Αυτός είναι ο έρωτας στο μυαλό σου; Νομίζεις οτι ένας πραγματικά ερωτευμένος άνθρωπος μπορεί να κάνει τον αγαπημένο του να υποφέρει και να αδιαφορεί για αυτό;

Πάντα νόμιζα οτι ήσουν διαφορετική. Είχες κάτι που με τραβούσε σαν μαγνήτης κοντά σου. Από τη στιγμή που γύρισα, δεν μπόρεσα να σκεφτώ ούτε για μια στιγμή άλλη γυναίκα. Ήσουν πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μου. Εσύ όμως με τα ίδια σου τα χέρια ξερίζωσες αυτά τα αισθήματα από μέσα μου τόσο βίαια που με κατέστρεψες." Η φωνή του είχε χαμηλώσει και μιλούσε κουρασμένα. Τα μάτια της Θάλειας γέμισαν δάκρυα, που άρχισαν να κυλούν στα μάγουλά της. Ο Αλέξης συνέχισε: "Τώρα έχει μείνει μόνο το κενό. Προφανώς η Θάλεια που είχα στο μυαλό μου ήταν κάποιο φανταστικό πλάσμα που διαλύθηκε σαν σύννεφο χωρίς να αφήσει τίποτα πίσω.